آتلیه کودک | آتلیه نوزاد | آتلیه بارداری

آتلیه کودک | آتلیه نوزاد | آتلیه بارداری

آتلیه کودک | آتلیه نوزاد | آتلیه بارداری

آتلیه کودک | آتلیه نوزاد | آتلیه بارداری

۷ چیزی که من از پابلو پیکاسو درباره عکاسی یاد گرفتم

 ارنست هاس، یکی از عکاسان مورد علاقه من می گفت ما باید از هر چیزی و هر جایی الهام بگیریم. گوش دادن به موسیقی، نگاه کردن به نقاشی ها و مجسمه ها، و خواندن کتاب ها، تخیل شما را عمیق تر تغذیه می کند، تا این که فقط به کار عکاسان دیگر نگاه کنید. در ادامه این مطلب با ما همراه شوید و برای عکاسی خود الهام و انگیزه بگیرید و ببینید نقل قول های پابلو پیکاسو چه چیز هایی می توانند به عکاسان آموزش دهند.

من فکر می کنم این درست است. بررسی کار نقاشی که من عاشقش هستم به اندازه کاوش یک شهر جدید در هنگام طلوع آفتاب غنی و پرمایه است. گشتن در میان یک جنگل و عکاسی از نور خورشید از میان درختان نیز همینطور است.

ذهن ما یک جانور گرسنه است. هر روز حدود ۶۰ تا ۷۰۰۰۰ فکر از سر ما می گذرد، و اکثر آنها افکار مشابهی هستند که ما دیروز (و روز قبل از آن) داشتیم. این ترسناک است. می بینید که زندگی کردن ناخواسته و بدون هدف چقدر می تواند آسان باشد.
[یادگیری عکاسی از پابلو پیکاسو]

ما می توانیم تصمیم بگیریم که به همان افکار دیروز فکر کنیم، یا می توانیم ذهن خود را با ایده های جدید تغذیه کنیم – چه این ایده ها بصری یا حسی باشند، و چه کلمات یا موسیقی.

هنرمندی که با کار و ایده های خود الهام بخش من بوده، پابلو پیکاسو است. هنگامی که او درباره روند کار هنری حرف می زد، بسیاری از باورهای اصلی من درباره عکس گرفتن را بیان می کرد.

او هیجان و عناصر اصلی یک زندگی خلاقانه را به من یادآوری می کرد، که من در شلوغی زندگی، اغلب آنها را فراموش می کنم.

امروز می خواهم برخی از ایده های پیکاسو را به اشتراک بگذارم که در سفر عکاسی من فوق العاده الهام بخش و تاثیرگذار بودند.
[یادگیری عکاسی از پابلو پیکاسو]
۱
«هنر گرد و غبار زندگی روزمره را از روح انسان پاک می کند.» – پابلو پیکاسو

این نقل قول از پیکاسو به طور خلاصه بیان می کند که چرا من زندگی ام را به عکاسی اختصاص دادم. چرا اجازه دادم تقریبا تمام چیزی باشد که هستم.

چیزی در مورد عکاسی وجود دارد که عمیقا روح مرا تحریک می کند. من هنگام عکس گرفتن بیشتر از انجام اکثر کارهای دیگر احساس زنده بودن می کنم.

بازی کردن با بچه هایم یا حرف زدن با پسر نوجوانم در نیمه شب در مورد چالش هایی که با آنها روبروست، احساس هدفمندی مشابهی به من می دهد. با این حال، کارهای دیگر به ندرت با احساسی که من از خلق تصاویر پیدا می کنم، مطابقت دارند.
[یادگیری عکاسی از پابلو پیکاسو]

عکاسی، حرفه تایید زندگی است. این کار باعث می شود من احساس کنم که تنها روی سطح زندگی اسکیت بازی نمی کنم – عجله برای نوشتن ایمیل ها و پر کردن فرم ها.

البته، هیچ کدام از این فعالیت ها اشکالی ندارند، اما آیا واقعا باعث می شوند احساس زنده بودن کنید؟

همه ما باید زندگی کنیم و کارهای کسل کننده ضروری را انجام دهیم، اما، می توانیم یک جای خالی در زندگی خود برای انجام کارهایی که رضایت عمیق تری در ما ایجاد می کنند نیز باز کنیم.
[یادگیری عکاسی از پابلو پیکاسو]
۲
«الهام وجود دارد، اما باید شما را در حال کار کردن پیدا کند.» – پابلو پیکاسو

این نقل قول از پیکاسو می گوید: عکس بگیرید، حتی وقتی حس و حالش را ندارید، حتی وقتی فقط عکس های به دردنخور می گیرید. تنها راه به دست آوردن تصاویر فوق العاده این است که به کار خود ادامه دهید.

شما هیچ وقت نمی دانید نور چه موقع ممکن است به طور چشمگیری تغییر کند، و صحنه پیش روی شما را به طرز عجیبی زیبا کند. یا یک غریبه جذاب ممکن است از مقابل شما بگذرد و کار غیر معمولی انجام دهد!

با وجود این که من یک عکاس حرفه ای هستم، اما گاهی اوقات مانند هر فرد دیگری کارم را به تعویق می اندازم. مثلا قصد دارم برای عکاسی بیرون بروم اما بچه هایم حواسم را پرت می کنند یا بعد از یک وعده غذایی سنگین بیش از حد خسته می شوم.
[یادگیری عکاسی از پابلو پیکاسو]

من متوجه شده ام که اگر آن بیرون نباشم، هیچ وقت نمی فهمم چه تجربیاتی، و در نتیجه چه عکس هایی را از دست می دهم. این مانند اتلاف دیوانه وار زندگی به نظر می رسد.

دست از کار نکشید. به جستجو برای صحنه های عالی، افراد جالب، یا یک منظره زیبا ادامه دهید. بروید و هر چیزی که شما را خوشحال و هیجان زده می کند را پیدا کنید.
۳
«هنر، حذف چیزهای غیر ضروری است.» – پابلو پیکاسو

من در کارگاه های آموزش عکاسی ام به هزاران عکس نگاه می کنم. چیزی که دائما می بینم این است که افراد تصاویر را بیش از حد پیچیده می کنند. هنگامی که عکس های شما بیش از حد پیچیده باشند، سوژه خود را به درستی تعریف نمی کنید (نشان نمی دهید).
[یادگیری عکاسی از پابلو پیکاسو]

ایده های ترکیب بندی زیادی وجود دارند که می توانید برای تعریف (نشان دادن) سوژه خود از آنها استفاده کنید. به عنوان مثال، قانون یک سوم، ایجاد پس زمینه های تمیز برای پرتره ها و تجزیه جهان به المان های متعدد.

مفهوم کلی در همه این ایده ها در مورد ترکیب بندی، حذف تمام چیزهای غیر ضروری است.

عکاسی فرآیند انتخاب چیزهایی است که می خواهید در کادر قرار دهید، و چیزهایی که می خواهید از آن حذف کنید. عاقلانه است که ترکیب بندی خود را ایجاد کنید، سپس به آن نگاه کرده و فکر کنید. چه چیزی در اینجا مناسب نیست؟ چه چیزی را باید حذف کنم؟
[یادگیری عکاسی از پابلو پیکاسو]

به عنوان مثال، یک اشتباه رایج که بسیاری از عکاسان مرتکب آن می شوند این است که گوشه های کادر را بررسی نمی کنند. جالب است که افراد اغلب وقت زیادی را صرف ترکیب بندی سوژه خود می کنند، اما دور تا دور کادر، به خصوص گوشه ها را بررسی نمی کنند تا ببینید همه چیز در جای مناسب قرار دارد یا نه.

بنابراین، عکس گرفتن فقط این نیست که «چه چیزی را در کادر جای دهم؟»، بلکه «چه چیزی را از کادر حذف کنم؟» نیز هست.

۴
ایجاد احساس در تصاویرتان

«نقاشانی هستند که خورشید را به یک نقطه زرد رنگ تبدیل می کنند، اما نقاشان دیگری هم هستند که با کمک هنر و هوش خود، یک نقطه زرد رنگ را به خورشید تبدیل می کنند.» – پابلو پیکاسو
[یادگیری عکاسی از پابلو پیکاسو]

همین امر برای عکاسان هم صدق می کند. شما می توانید از هر چیزی عکس بگیرید، و کاملا واقعی به نظر برسد. با این حال، وقتی به عکس خود نگاه می کنید چه احساسی دارید؟

عکس گرفتن از یک صحنه، بدون ایجاد هیچ گونه حسی که بیننده بفهمد بودن در آن شهر گرم و مرطوب، نگاه کردن به آن چهره، یا بافت ساختمان هایی که ثبت می کنید چه احساسی دارد، بسیار آسان است.

عکاسی از یک صبح زمستانی سرد ساده است. با این وجود، انتقال احساسی که ایستادن در یک زمین مه آلود دارد، با سرمایی که به صورتتان می خورد و حس عمیق ترس و وحشت وقتی مه به دور زمین می پیچد – این یک مهارت کاملا متفاوت است.
[یادگیری عکاسی از پابلو پیکاسو]

در نهایت، موفقیت هر عکس بسته به این است که آیا تاثیری بر روی بیننده می گذارد یا نه. تنها سوالی که باید از خودتان بپرسید این است که «آیا این تصویر احساسی را منتقل می کند؟»

هر چیزی که ما می بینیم تاثیرگذار نیست؛ بلکه وقتی چیزی را می بینیم که دوست داریم، دوست نداریم، یا لذت بخش، یا ناراحت کننده است، احساسی که در بدن ما ایجاد می شود، تاثیر گذار است.

احساسات چیزهایی هستند که ما به یاد می آوریم. تصاویری که هیچ احساسی ندارند، فورا فراموش می شوند.
[یادگیری عکاسی از پابلو پیکاسو]
۵
«من همیشه کاری را انجام می دهم که نمی توانم انجام دهم، تا شاید یاد بگیرم چطور آن را انجام دهم.» – پابلو پیکاسو

یکی از چیزهایی که مرا در مورد پدر بودن شگفت زده کرد این بود که بچه های کوچک چقدر زود به این فکر می رسند که «من در حال حاضر نمی توانم این کار را انجام دهم، پس هیچ وقت نمی توانم آن را انجام دهم.»

زمانی که اجازه دهید این فکر وارد ذهنتان شود، می تواند به سرعت قارچ رشد کند تا وقتی که کاملا متقاعد می شوید که نمی توانید کاری را انجام دهید. هرگز.

من این مسئله را در فرزندانم می بینم، و آن را در مشتری های ۷۰ ساله ای که به کارگاه های من می آیند هم می بینم. باید بگویم که، «من نمی توانم این کار را انجام دهم، پس هرگز قادر به انجام آن نخواهم بود» یکی از مخرب ترین افکار بر عکس های شماست.
[یادگیری عکاسی از پابلو پیکاسو]
آتلیه بارداری
البته، افرادی که فوبیای تکنولوژی دارند ممکن است هیچ وقت به ماهرترین عکاسان زنده تبدیل نشوند. اما می توانند بر این تصور نسبت به خودشان غلبه کرده و شایستگی و اعتماد به نفس کار با دوربین را به دست آورند. من بارها اثبات این مسئله را دیده ام.
عکاسی خلاقانه از کودک
یکی از هیجان انگیزترین ایده هایی که متوجه شده ام در سال های اخیر از جامعه علمی بیرون می آید، ایده انعطاف پذیری عصبی است.

به جای این باور قدیمی که وقتی وارد بزرگسالی می شویم، مغز ما «ثابت» و غیر قابل تغییر می شود، اکنون می دانیم که مغز کاملا تغییر پذیر است.
[یادگیری عکاسی از پابلو پیکاسو]

در واقع، ما در هر نقطه ای از زندگی، می توانیم افکار و باورهایی که در مورد خودمان داریم را از نو بسازیم.

«کسی که فکر می کند می تواند، و کسی که فکر می کند نمی تواند، هر دو درست فکر می کنند.» – کنفسیوس

به همه کارهایی که باور دارید نمی توانید در عکاسی خود انجام دهید فکر کنید، و بیرون بروید و آن باورها را به چالش بکشید.

اگر فکر می کنید نمی توانید عکاسی خیابانی انجام دهید، اما دوست دارید آن را امتحان کنید، این کار را انجام دهید!
[یادگیری عکاسی از پابلو پیکاسو]

اگر فکر می کنید هیچ وقت بر مُد دستی مسلط نمی شوید، در مورد آن بخوانید. هر چقدر می توانید بیرون بروید. هزاران اشتباه مرتکب شوید. در نهایت به آن خواهید رسید.

اگر شما هم مثل من فکر می کنید که «من یک عکاس طبیعت نیستم، اما دوست دارم آن را امتحان کنم»، بروید و کمی از وقت خود را در طبیعت بگذرانید. آزمایش کنید، بازی کنید و چیزهای جدید را امتحان کنید.

تا وقتی که با دید «من می توانم» به هر چیزی نزدیک شوید، احتمالا موفق خواهید شد.
[یادگیری عکاسی از پابلو پیکاسو]
۶
دنیا پر از ایده است

«یک قطعه از گرد و غبار کیهانی هر روز روی سر شما می افتد… ما با هر نفس، کمی از داستان آفرینش خود، گذشته و آینده سیاره خود، رایحه و داستان های جهان اطراف خود، و حتی دانه های زندگی خود را استنشاق می کنیم.» – پابلو پیکاسو

البته، عکاسی به عنوان یک تمرین تکنیکی آغاز می شود. شما باید از یک دستگاه استفاده کنید، که اغلب یک کامپیوتر کوچک در آن قرار دارد. دستگاهی که از آن استفاده می کنید را باید به طور کامل بشناسید. حداقل تا جایی که با استفاده از آن راحت شوید.

عکاسی پیوند تکنیک و خلاقیت است. بخش خلاقانه عکاسی از یک مکان متعالی در درون شما می آید که منحصر به فرد است.
[یادگیری عکاسی از پابلو پیکاسو]

دید خلاقانه شما از هر چیزی که شما را تبدیل به آنچه هستید کرده است، جریان می یابد – تجربیات شما، زندگی شما، آنچه دوست دارید و آنچه دوست ندارید.

همچنین از دنیای اطراف ما می آید؛ از احساس تاریخی که وقتی در میان خیابان های یک شهر قدیمی راه می رویم، تجربه می کنیم؛ از هیبت نگاه کردن به یک درخت پانصد ساله باشکوه.

جهان یک سطح صاف نیست. ما به هر جایی که نگاه می کنیم، آن «لحظه»، آن آب و هوا، آن زمان از روز را می بینیم. همچنین می دانیم که هر چیزی که در حال حاضر می بینیم، در عرض چند ساعت می تواند تغییر کند.
[یادگیری عکاسی از پابلو پیکاسو]

اکثر مردم آنقدر ذهنشان را قفل کرده اند و بر خودشان تمرکز دارند که ذهن خود را به روی اسرار جهان باز نمی کنند.

داستان ها و ایده هایی در اطراف ما وجود دارد که می توانند در عکاسی الهام بخش ما باشند، می توانند ایده ها و ماجراجویی های جدیدی را در ما برانگیزند.

تمام کاری که باید انجام دهیم، توجه کردن و متعهد شدن به قدرت شگفت انگیز عکاسی است.
[یادگیری عکاسی از پابلو پیکاسو]
۷
«فقط کاری را که حاضرید قبل از مرگ انجام نداده باقی بگذارید، به فردا موکول کنید.» – پابلو پیکاسو

من هرچه بزرگتر می شوم، احساس می کنم که نیاز دارم چیزهای بیشتری از خودم بخواهم. به طوری که تا پایان هر روز می خواهم عمیقا و واقعا از خودم راضی باشم. نه فقط برای خرسندی، یا برای این که لیست کارهایی که باید انجام دهم پر از علامت تیک شود.

من می خواهم چیزی ایجاد کنم. چیزی که کاملا متعلق به خودم باشد. مخلوقی که هیچ کس دیگری نتواند داشته باشد، چون آنها من نیستند.

عکاسی این خواسته را به ما می دهد، و به همین دلیل من عاشق آن هستم. عکاسی می تواند فرصتی برای دیدن، احساس کردن و تجربه کردن بیشتر جهان به ما بدهد.
[یادگیری عکاسی از پابلو پیکاسو]

بدون عکاسی، زندگی به این اندازه که اکنون هست، غنی و معنادار نبود.

من وقتی با انتخاب بین خوابیدن یا شانس ثبت یک طلوع آفتاب شگفت انگیز روبرو می شوم، بلند می شوم تا از طلوع آفتاب عکس بگیرم.

زندگی ما به سرعت در حال گذر است. اگرچه ما از این مسئله آگاهیم، اما گاهی مغرور می شویم. ما در بخش ناخودآگاه وجودمان عمیقا باور داریم که برای همیشه زندگی می کنیم. احتمال وجود نداشتن برای ما درست به نظر نمی رسد.
[یادگیری عکاسی از پابلو پیکاسو]

زمان ما در این سیاره محدود است. اگر ما اذعان کنیم که موجودات فانی هستیم، این می تواند ما را تحریک کند تا آنچه که واقعا از زندگی خود می خواهیم را بیشتر طلب کنیم.

چیزی که من از زندگی می خواهم، کاوش کردن و عکس گرفتن است. خلق هنر و به اشتراک گذاری آن با دیگران یا نشان دادن چیزهای زیبایی که در اطرافم می بینم است.
[یادگیری عکاسی از پابلو پیکاسو]

البته، سفر عکاسی شما با سفر من متفاوت است.

شما ممکن است سفر نفسگیر فرزندان خود را از زمان نوزادی تا بزرگسالی ثبت کنید یا رنگ های شاداب گل ها را به تصویر بکشید.

یا ممکن است از کوه های برفی صعود کنید و مناظر پر هیبت الهام بخشی که شاهد آن هستید را به جهان نشان دهید. شما ممکن است کارهای عجیب و غریبی را ثبت کنید که ما انسان ها وقتی بیرون هستیم انجام می دهیم، وقتی در خیابان ها راه می رویم، بدون توجه به دنیایی که ما را تماشا می کند.

راه های بسیار زیادی برای عکاسی وجود دارد. و چیزهای زیادی برای ثبت کردن، کشف کردن و دیدن. مسیر خودتان را دنبال کنید.

فقط کنجکاو باشید و با دید باز عمل کنید. به اطراف خود نگاه کنید و ذهن خود را به روی هر چیزی که معمولا متوجه آن نمی شوید، باز کنید.
[یادگیری عکاسی از پابلو پیکاسو]

با نشان دادن آنچه که در این دنیا می بینید به خودتان و دیگران، دید افراد دیگر را نسبت به جهان اطرافشان باز می کنید. شما آنها را از حباب سردرگمی بیرون می آورید – اخبار همیشگی، لیست کارهایی که باید انجام دهند، ایمیل ها و خواسته های زندگی روزمره.

شما هدیه دیدن را به آنها می دهید – هدیه یک لحظه ایستادن و خیره شدن به هیبت آنچه که دنیا پیش از ما به نمایش گذاشته است.

این نوع عکس گرفتن بسیار هیجان انگیز و شگفت آور و فوق العاده زندگی بخش است.

آیا این ایده ها روح خلاق شما را تغذیه کردند؟ اگر آنها به شما کمک کرده اند تا چیزهای بیشتری از عکاسی خود بخواهید، و زمان بیشتری از زندگی خود را به انجام این کار فوق العاده اختصاص دهید، در قسمت نظرات به من بگویید. شنیدن حرف های شما همیشه عالی است.

نویسنده: آنتونی ایپز (Anthony Epes)

منبع:

لنزک

۵ نکته برای عکاسی از طبیعت در فصل های مختلف

 عکس گرفتن از طبیعت می تواند یک تجربه فوق العاده باارزش باشد. تغییر فصول در طول سال، فرصت های عکاسی فوق العاده ای برای ثبت انواع سوژه های طبیعی موجود فراهم می کند. در این مقاله چند نکته برای عکاسی از طبیعت در فصل های مختلف به شما عزیزان آموزش می دهیم. همچنین مجموعه عکس زیبای «عکاسی از یک مکان ثابت طی فصل ها و زمان های مختلف سال» از آلبرت دروس (Albert Dros)، برای الهام شما عزیزان آورده شده است.
[عکاسی از طبیعت در فصل های مختلف]
اسطوخودوس، پروانس، فرانسه
۱
از یک مکان در فصل های مختلف عکس بگیرید
شما ممکن است یک مکان مورد علاقه داشته باشید که دوست دارید از آن بازدید کنید. به عنوان مثال، یک جنگل محلی، یک منظره یا یک مکان مورد علاقه که از بازدید آن در طول تعطیلات لذت می برید. هنگام بازدید از آنجا، ممکن است مناظری را پیدا کنید که در زمان های مختلف سال منحصر به فرد به نظر می رسند. تغییر فصل ها به این معنی است که شرایط ممکن است به طور چشمگیری از یک دوره به دوره دیگر متفاوت باشد. بارش برف در زمستان، باعث رویش گل های بهاری و گیاهان سبز و بانشاط در تابستان می شود، که می تواند تاثیر قابل توجهی بر ظاهر و احساس عکس شما داشته باشد.
[عکاسی از طبیعت در فصل های مختلف]
طلوع خورشید یخ زده، کینگز ساتن، آکسفوردشایر، انگلستان
[عکاسی از طبیعت در فصل های مختلف]
طلوع خورشید یخ زده، کینگز ساتن، آکسفوردشایر، انگلستان
پوششی از برف و یخ منظره را دگرگون می کند، و به کسل کننده ترین سوژه ها، مانند درخت مورد علاقه شما، یک جذابیت جادویی می بخشد. در حالی که زمستان یک صحنه برجسته و ساده به شما می دهد، رنگ های سبز و آبی بهار می توانند تصویر زنده تر و رنگارنگ تری ارائه دهند. من توصیه می کنم به مکان مورد علاقه خود بازگردید، آن صحنه را در طول چند فصل مختلف مشاهده کرده و تغییرات فصلی را ثبت کنید.
۲
در فصل زمستان بیشتر از طلوع و غروب خورشید عکس بگیرید

یکی از مزیت های مهم عکاسی از طبیعت در طول زمستان این است که زمان طلوع و غروب خورشید مطلوب تر از فصل تابستان است. بسیاری از افراد ترجیح می دهند ماه های سردتر فصل زمستان را در داخل خانه بگذرانند. با این حال، این زمان خوبی برای بیرون رفتن از خانه است، چرا که روزها کوتاه تر و زمانبندی ها بهتر از بقیه سال هستند. طلوع خورشید دیرتر، زمان خواب بیشتری به شما می دهد، و غروب خورشید زودتر به این معنی است که شما مجبور نیستید ساعت ها برای ثبت آن صبر کنید.

بیشتر بخوانید: آموزش عکاسی در هوای سرد و یخبندان زمستان
[عکاسی از طبیعت در فصل های مختلف]
 عکاسی کودک ۳
از فصل رنگ های در حال تغییر عکس بگیریدآموزش عکاسی از نوزاد
پاییز یک فصل جادویی برای بیرون رفتن با دوربین، و بهترین زمان سال برای بسیاری از عکاسان منظره است. این فصل انواع فوق العاده ای از رنگ های گرم و زنده را با خود به همراه می آورد. شما در طول پاییز می توانید از انواع سوژه ها مانند جنگل ها، شاخ و برگ ها و حیات وحش عکس بگیرید.
[عکاسی از طبیعت در فصل های مختلف]

نور ا در نظر گرفته و تصمیم بگیرید که می خواهید چه چیزی را ثبت کنید. شما می توانید بر روی برگ ها زوم کنید، یا یک صحنه قابل توجه پیدا کنید که روشنایی خوبی داشته باشد. همچنین می توانید در نور خورشید عکس بگیرید و با نور پس زمینه کار کنید تا یک تصویر پویا ایجاد کنید.

۴
نور در حال تغییر را ثبت کنید
[عکاسی از طبیعت در فصل های مختلف]
کوه های سیاه، برکن بیکنز

روشنایی چشمگیر و تغییرات آب و هوایی در هر زمانی از سال رخ می دهند. ابرهای طوفانی برجسته ای که جایگزین جادوی آفتاب می شوند، یک سوژه فوق العاده برای عکاسی شما فراهم می کنند. من متوجه شده ام که در طول ماه های تابستان، طوفان می تواند بسیار چشمگیر باشد و لحظات شگفت انگیزی از نور زودگذر به شما بدهد. باران های گذرا می توانند مقدمه تابش های درخشنده باشند، و اگر خوش شانس باشید، رنگین کمان به همراه داشته باشند. من در ماه ژوئن در حالی که بیرون قدم می زدم، از این صحنه عکس گرفتم. تغییر نوری که در اثر پدیدار شدن دوباره خورشید پس از یک باران سیل آسای قابل توجه اتفاق افتاد، فوق العاده زیبا بود.
[عکاسی از طبیعت در فصل های مختلف]

من توصیه می کنم که از تغییر نور در طول فصل های پاییز و زمستان نیز عکس بگیرید، چون خورشید نسبت به تابستان، در آسمان پایین تر است. بنابراین، سایه های بلندتری ایجاد می کند که می توانید با آنها بازی کنید. فاصله خورشید از زمین می تواند باعث شود که یک تصویر در زمستان نسبت به تابستان بسیار متفاوت به نظر برسد. در زمستان خورشید از زاویه پایین تری به صحنه می تابد و کل ترکیب بندی و نورپردازی را منحصر به فرد می کند.
۵
در هر آب و هوایی از فصول سال عکس بگیرید
چه باران ببارد و چه هوا آفتابی باشد، شما باید با دوربین خود بیرون بروید و در هر شرایط آب و هوایی از فصول مختلف عکس بگیرید. اگر بیرون باران می بارد یا آسمان خاکستری و سربی رنگ است، از بیرون رفتن با دوربین خود دلسرد نشوید. ممکن است تغییری در هوا ایجاد شود، و باران ناگهان بند آید. بعد از یک دوره بارش اغلب مه ایجاد می شود و صحنه های جذابی برای عکاسی به وجود می آورد.
[عکاسی از طبیعت در فصل های مختلف]
اگر باران بند نیامد، به راه های دیگری برای عکاسی از آب و هوای نامطلوب فکر کنید. عکاسی از صحنه های انتزاعی، قطرات آب، و عکس های کلوزآپ از گل ها یا آب تازه در مناظر سرسبز می تواند مناسب باشد. آبشارها با آسمان ابری خوب به نظر می رسند، و باران می تواند به زیبایی آب های دیگر بیافزاید.
[عکاسی از یک مکان فصول مختلف آلبرت دروس]
عکاسی از یک مکان در زمان های مختلف سال
نکته شماره ۱ بالا را به خاطر دارید؟ بله، از یک مکان در فصل های مختلف عکس بگیرید. عکاس هلندی آلبرت دروس (Albert Dros) دقیقا همین کار را انجام داده و از یک نقطه دقیقا یکسان که یک منظره زیبا بوده، طی فصل های مختلف سال در ساعات مختلف روز عکاسی کرده است که در ادامه آن ها را تماشا می کنیم:
نتیجه گیری
به طور خلاصه، عکاسی از طبیعت در فصول مختلف می تواند در هر زمانی از سال بسیار لذت بخش باشد. از مکان مورد علاقه خود در فصول در حال تغییر عکس بگیرید، از مزیت غروب خورشید زودهنگام در زمستان بهره مند شوید و نور در حال تغییر را در هر آب و هوایی ثبت کنید.
دفعه بعد که مادر طبیعت چیزی برای شما آماده کرد، بیرون بروید و تغییرات خارق العاده دنیای زیبای ما را در تمام فصول آن ثبت کنید. هنگامی که این کار را انجام دادید، لطفا تصاویر خود را با ما به اشتراک بگذارید.
نویسنده: جرمی فلینت (Jeremy Flint)

منبع:

لنزک

نکاتی پیرامون تنظیمات دوربین به صورت دستی

دوربین های امروزه ، تکنولوژی های هوشمند فوق العاده ای دارند ! چنان هوشمندند که گویا یک عکاس حرفه ای را داخل خود گنجانده اند . بهترین تنظیمات خودکار را شامل می شوند و انسان راحت طلب امروزه را با این تنظیمات بدون دنگ و فنگ هوشمند بیشتر به خود وابسته می کند !
فوکوس اتومات و سریع، سیستم نورسنجی دیجیتال ، تنظیمات بی نظیر برای حساسیت و رزولوشن بالا تنها نمونه هایی از امکاناتی است که عکاسی با دوربین های دیجیتال امروزه را لذت بخش تر کرده است .
شاید برایتان جالب باشد اگر بدانید با این سطح از پیشرفت هنوز به گرد پای چشم های انسان هم نمی رسند .
یکی از راز های مشترک بین عکاسان حرفه ای این است که کنترل تمام عملکرد های دوربین را یک تنه خود به گردن میگیرند و چندان توجهی به تنظیمات خودکار ندارند .
اما مسئله اصلی اینجاست که اگر تنظیمات دستی را به خوبی ست نکنید ، نتیجه حاصله شما را از هنر عکاسی زده می کند . اگر میخواهید تنظیمات شخصی سازی شده را به سبک و سیاق عکاسان حرفه ای پیاده سازی کنید ، بهتر است این مقاله را به دقت مطالعه کنید .
عکاسی در حالت تنظیمات دستی حس جالبی به شما القا خواهد کرد . وقتی تصویر را ثبت می کنید و نگاه می کنید ، حس می کنید آنچه در نمایشگر دیده می شود تمام و کمال هنر دست شماست و هیچ عامل دیگری دخیل نیست .
اگر به تازگی پا به دنیای عکاسی گذاشته باشید ، استفاده از تنظیمات دستی چنان بزرگ برایتان جلوه می کند که گویا دستیابی به چنین علمی غیر ممکن است .اما واقعیت اینجاست که استفاده از تنظیمات دستی و فوکوس دستی اصلاً کار خارق العاده ای نیست و در کنار حالت‌های نیمه-خودکار و فوکوس خودکار، در شرایط مختلف قابل استفاده است . اغلب اوقات تنظیمات دستی تنها گزینه‌ ای است که گرد هنر به عکس هایتان می پراکند و در مقابل گاهی وقت‌ها می تواند بدترین انتخاب باشد و عکس های شما را نابود و نازیبا کند ؛ به زبان ساده تفاوت یک عکاس آماتور و عکاس حرفه ای در تشخیص درست این موقعیت هاست .
نوردهی
    استفاده از نوردهی با تنظیمات دستی چه زمان توصیه می شود ؟
دوربین های قدیمی ، فقط با تنظیمات دستی عکاسی میکردند اما هوش مصنوعی دوربین های امروزی دریچه ای جدید از عکاسی را به روی علاقمندان به عکاسی باز کرد به طوری که زحمت تشخیض و تنظیم به صورت دستی از گردن عکاسان تمام و کمال برداشته شد .
هرچند نوردهی دوربین ها نیز از اتومات سازی بی بهره نمانده اما گاهی نوردهی دستی ، نتایج قابل توجهی به نمایش خواهد گذاشت .
اگر تجربه عکاسی در استودیو عکاسی یا با فلاش‌های اکسترنال را داشته باشید ، استفاده از حالت دستی می‌تواند احتمال نوردهی کمتر یا بیشتر از حد را رفع کند . برای عکاسی با کمک فیلترهای کاهش نور ( فیلتر‌های ND) و باز نگه‌داشتن شاتر (Bulb) ، به تنظیم دستی دوربین زمان نوردهی نیاز پیدا می کنید . البته در شرایط نوری منحصر بفرد ، مانند عکاسی ضد نور یا کنسرت بازهم نوردهی دستی حرف اول را میزند .
   در عکاسی ، ارزیابی میزان نور اقدام موثر و مهمی است . اگر از نوردهی دستی استفاده کنید ، فعال کردن نورسنج بسیار تاثیرگذار است . نورسنج در قسمت پایین صفحه نمایشگر وبه شکل درجه‌بندی دیده می‌شود. اگر میزان نوردهی مناسب باشد، نشانگری باید روی عدد صفر قرار بگیرد . اگر نوردهی کم باشد ،  نشانگر به سمت چپ متمایل می شود و روی عددهای منفی می ایستد ، در مقابل اگر نوردهی زیاد باشد نشانگر به سمت راست و عددهای مثبت متمایل می شود .
البته بین اعداد صحیح، استاپ‌های یک‌سوم هم قابل توجه است که برای تنظیم جزیی تر به کار می‌روند.
یک نکته ی خیلی مهم این است که اگر نشانگر نورسنجی دوربین روی عدد صفر ساکن شود ، ضرورتا به معنای صحیح بودن نوردهی نیست و ممکن است لازم باشد به صورت دستی کمی دستکاری شود .
    می توان ادعا کرد عکاسی در حالت دستی، حرفه‌ای تر از حالت‌های دیگر است؟
نمی توان به قطعیت گفت استفاده از تنظیمات دستی مهرات در عکاسی را به همراه می آورد . مهرات در عکاسی یعنی عکاس بسته به نیاز ، از تنظیمات تماما دستی یا M، اولویت شاتر یا S ( این مورد در کانن با Tv شناخته می‌شود) و یا دیافراگم یا A (در کانن Av) استفاده می‌کنند. یک عکاس حرفه ای باید بر این سه حالت اشراف داشته باشد .
     هیستوگرام دوربین برای تنظیم نوردهی چقدر تاثیر گذارند؟
یستوگرام ابزار مهمی برای تشخیص میزان سایه روشن هاست . اگر دوربین‌های DSLR داشته باشید هیستوگرام را روی LCD نشان می‌دهند، ولی اگر دوربین‌ میرورلس داشته باشید  می‌توانید هیستوگرام را به صورت زنده، هم روی نمایشگر و هم روی منظره‌یاب مد نظر داشته باشید .
هیستوگران ها سایه‌ها را در سمت چپ، تُن‌ های میانی را در بخش میانی و هایلایت‌ها را در سمت راست به نمایش می گذارد . اگر نوردهیصحیح صورت گرفته باشد ، این گراف نباید در سمت چپ تراکم داشته باشد .
    با این اوصاف ، بین حالت‌های دستی و نیمه‌خودکار چه تفاوتی وجود دارد ؟
به صورت کلی با تنظیمات دستی، شما تمامی عوامل نوردهی از جمله ایزو، دیافراگم و سرعت شاتر را تحت کنترل میگیرید . در این تنظیمات معمولاً با ست کردن سرعت شاتر و کمک از نورسنج داخلی دوربین به‌ عنوان عامل راهنما، به نوردهی مناسب دست خواهید یافت . اگر اولویت دیافراگم مد نظر باشد ، میزان ایزو و دیافراگم را به شکل دستی تنظیم می‌کنید و دوربین با توجه به میزان نورسنج داخلی، سرعت شاتر مناسب را انتخاب می کند ، که اغلب موارد همان رقمیست که باید به شکل دستی ست می‌کردید.
فوکوس
مقوله مهمتر از استفاده از امکانات یک دوربین ، تشخیص زمان مناسب برای استفاده از آنهاست ؛ فوکوس هم از این قضیه مستثنا نیست و دانستن اینکه بهترین زمان استفاده از حالت دستی یا خودکار چه زمانی است بسیار مهم است ، این مسئله به اندازه‌ی انتخاب دیافراگم باز (مثلاً f/1.4) یا بسته (مثلاً f/11) حائز اهمیت است . اگر فوکوس خودکار نتیجه دلخواه را برایتان به ارمغان نیاورد ، از فوکوس دستی استفاده کنید .
فوکوس خودکار در برخی شرایط نوری عملکرد درستی ندارند و شما مجبورید که از فوکوس دستی استفاده کنید .
    از فوکوس منطقه‌ای چه میدانید ؟
این نوع از فوکوس که به فوکوس منطقه‌ای مشهور است ، یکی از عالی ترین روش‌ها برای عکاسی خیابانی است چون شما را برای عکاسی خیابانی بدون دغدغه همراهی می کند . برای استفاده از این نوع فوکوس ، عمق فوکوس مورد نظرتان را تعیین می‌کنید، بعنوان مثال بین ۲ تا ۵ متر. اگر فوکوس را به صورت دستی روی ۲٫۵ متر و گشودگی دیافراگم را روی f/8 ست کنید، همه چیز در این بازه به صورت واضح و شفاف ثبت می‌شود.
برای تنظیم فوکوس دستی ، چرخش حلقه دور لنز کافیست ، اما روش دیگری نیز وجود دارد که مخصوص عکاسی ماکرو است که هم به شکل دستی هم با کمک صفحه فوکوس قابل پیاده سازی است . در اینجا صفحه فوکوس را توضیح می‌دهیم.
در روش صفحه فوکوس ، شما لنز ماکرو را به صورت دستی روی کمترین فاصله فوکوس تنظیم می‌کنید تا بتوانید سوژه را با نسبت ۱:۱ ثبت کنید . حالا دوربین را روی سه‌پایه محکم میکنید و به سوژه نزدیک می‌کنید. در نهایت با چرخش حلقه مخصوص روی صفحه فوکوس، با عقب و جلو کردن دوربین به نتیجه دلخواه نزدیک شوید و محدود فوکوس خود را کشف کنید .
    چرا و چگونه از فوکوس دستی استفاده کنیم ؟
اگر تا اینجای مقاله را به خوبی مطالعه کرده باشید حتما جواب این سوال را میدانید .
وقتی به لحاظ شرایط نوری ، دوربین نمی‌تواند به درستی فوکوس کند، باید کنترل کار را عکاس به دست بگیرد . البته گاهی میتوان فوکوس دستی و خودکار را به صورت تلفیقی استفاده کرد، یعنی ابتدای کار به شکل خودکار روی سوژه فوکوس کرد و سپس حالت دستی را به کار بگیرید تا فوکوس روی مکان موردنظر ثابت شود. استفاده از این روش برای عکاسی HDR هم خوب است ، چون بین شات‌های مختلف نباید نقطه فوکوس تغییر کند . علاوه بر این ، برای بکارگیری فیلترهای کاهش نور هم توصیه می شود قبل از اتصال فیلتر روی لنز، فوکوس روی نقطه مورد نظر انجام شده و در نهایت فوکوس را روی حالت دستی تنظیم کنید ، چراکه برخی از دوربین‌ها نمی‌توانند از پشت فیلتر های کاهش نور قوی، فرآیند فوکوس خودکار را انجام دهند .
فلاش
یکی از موارد موثر در تبحر عکاسی ، استفاده از تنظیمات دستی فلش است . اگر مدتی با فلاش TTL کار کنید  تنظیمات دستی فلاش بیهوده به نظر می رسد ؛ کنترل دستی فلاش به هماهنگی خروجی در استودیوهای تاریک و شرایط نوری سخت در محیط داخلی یا خارجی کمک می‌کند. با کسب مهارت و یادگیری نکات موثر در این کار می‌توانید همان تنظیم دستی دوربین که مورد توجهتان هست  را روی صحنه اعمال کنید .
    استفاده از تنظیمات دستی فلاش چه مزیتی دارد ؟
می توان ادعا کرد تنظیم دستی دوربین یا فلاش، کنترل همه جانبه را در اختیار شما قرار می‌دهد. حواستان باشد که گشودگی دیافراگم با نور فلاش مرتبط است و سرعت شاتر هم با میزان نور محیطی. تا جایی که می‌توانید حالت‌های عکاسی نیمه‌ اتوماتیک را با فلاش دستی تلفیق کنید.
    چگونه فلاش را به شکل دستی کنترل کنیم؟
ابتدا دوربین خود را روی تنظیمات دستی مناسب قرار دهید ، به عنوان مثال ایزو ۱۰۰ و گشودگی دیافراگم f/8 و سرعت شاتر ۲۰۰/۱ ثانیه . حالا کار با فلاش را از سرعت ۴/۱ شروع کنید . نسبت  به خروجی کار، توان فلاش یا دیافراگم را کم و زیاد کنید .
برخی از فلاش‌ها حالت کنترل دستی زوم را هم شامل می شوند . وقتی که از لنزهای مختلف استفاده کنید، دوربینتان از این قابلیت برای تمرکز نور بر روی سوژه استفاده می کند . اگر ابزارهایی مانند سافت‌باکس را به کار بگیرید ، باید زوم را روی حداقل (مثلاً ۲۴ میلیمتر) تنظیم کنید تا پخش نور به اندازه‌ی کافی باشد .
    آیا تنظیم دستی دوربین با فلاش TTL ممکن است ؟ عکاسی نوزاد در آتلیه نوزاد

ین روش یکی از بهترین روش‌هاست که برای ترکیب نور طبیعی محیط و فلاش، استفاده می شود . مثلا برای عکاسی از مراسم عروسی که معمولاً در محیطی با فضای باز با سقف بلند و کنتراست بالا صورت میگیرد ، استفاده از این حالت بسیار اثربخش خواهد بود . اگر دوربین را روی ایزو با مقدار  ۴۰۰، گشودگی دیافراگم f/5.6 و سرعت شاتر ۶۰/۱ ثانیه تنظیم کنید و در عین حال فلاش پیرو حالت TTL باشد ، نتیجه ای خواهید گرفت که رضایت بخش و جذاب است .

منبع:

عکاسی

عکاسی با لنز های واید ؛ آری یا نه ؟

چرا عکاسان حرفه میانه خوبی با لنز های واید ندارند ؟ آیا استفاده از لنز های واید برای عکاسی واقعا بد هستند ؟
چه چیز باعث شده که لنز های واید از دایره توجه عکاسان خارج شود ؟
حتما از گوشه کنار دنیای عکاسی شنیده اید که لنز های واید در تجهیزات یک عکاس حرفه ای ، از محبوبیت کمتری برخوردارند . در واقع یک عکاس خوب کمتر به سراغ لنز واید میرود .همیشه این موضوع در عکاسی مورد توجه است که لنز های واید در عکاسی پرتره بازده خوبی ندارد.
عموما لنز‌هایی برای عکاسی پرتره مورد استقبال قرار میگیرند که فاصله کانونی بیشتر از ۵۰ میلی‌ متر را دارا باشند . یکی از عواملی که باعث شده لنز های واید مورد کم لطفی قرار بگیرند ایجاد اعواج در تصاویر است .  هر چند این اعوجاج در همه سوژه‌ها، کمی عادی و طبیعی به نظر می رسد ولی چشم انسان سریع تر از آنچه که فکر می کنید این مزاحم ها را میبینند و تشخیص می دهند . اعوجاج معمولا چهره یا اندام سوژه انسانی پرتره را از فرم خارج می کند و گاهی اوقات هم تصویری نازیبا از فرد را به ثبت می رساند .
این را بدانید که در این مقاله روی بد بودن این لنز تمرکز نمی شود ؛ در واقع پس از مطالعه این مقاله یاد خواهید گرفت که عوارض استفاده از این لنز را برای سلامت عکس هایتان به حداقل برسانید و مجبور به حذف این لنز از دنیای عکاسی تان نشوید . اگر روراست باشیم ، باید اعتراف کنیم تنوع و خلاقیت ناشی از استفاده از این لنز ، اجتناب ناپذیر است به شرطی که طبق اصول از آن استفاده کنید .
آشنایی با لنز های واید
همانطور که گفتیم استفاده از لنز های واید در عکاسی پرتره توصیه می شود اما قبل از آن بهتر است سرکی به مفهوم “عکاسی پرتره” بکشیم .
عکاسی پرتره چیست ؟
البته سوال اصلی اینجاست که چه عکس هایی در زمره عکس های پرتره قرار میگیرند ؟ مفهومی که از عکاسی پرتره بین عکاسان جا افتاده این است که  به عکس‌های صورت ، چهره و نیم‌تنه بالای اشخاص ، عکاسی پرتره میگویند ، اما عملا به هر عکسی یا  نقاشی که روی یک شخص متمرکز باشد عکاسی پرتره اتلاق می شود . در واقع منظورمان این است که پرتره، صرفاً مربوط به صورت و چهره یک شخص نیست و می‌تواند تصویری از اندام کامل یک انسان را نیز شامل شود . اینکه لنز‌های واید در عکس‌هایی که پرتره‌های بسته از صورت و چهره هستند بیشتر اعوجاج ایجاد می‌کنند یک تاثیر عادی و قابل پیشبینی است و طبیعتا تأثیر آن‌ها بیشتر به چشم خواهد آمد .ایرادات لنز های وایدآتلیه نوزاد در عکاسی نوزاد
از این جمله چه تفسیری دارید ؟ : لنز‌های واید، عکس‌های پرتره کج و معوج تحویل شما میدهند.
این تعریف دقیقا نقطه عطف این ماجراست . به طور کلی تعریف لنز‌های واید این است که  می‌توانند فضای بیشتری از صحنه مقابل دوربین را در داخل یک عکس جای دهند . این زاویه دید وسیع تر می‌تواند نمای بزرگ‌تری نسبت به آنچه که لنز‌های تله‌فوتو ثبت می‌کنند را به نمایش بگذارد و طبیعتاً تصویری نهایی نزدیک‌تر به زاویه دید چشم عکاس شباهت بیشتری دارد .

نکته مهم دیگر اینکه ابعاد تصویر، در عکس‌هایی که با لنز‌ واید ثبت می‌شوند بیشتر مشخص است. چراکه هرچقدر سوژه‌ها به دوربین نزدیک‌تر باشد، به شکل حیرت انگیزی  بزرگ‌تر ثبت می‌شوند و به طبع آن ، اجسام دورتر از لنز نیز اغلب اوقات کوچک‌تر از آنچه که واقعاً هستند ثبت می شوند . این دقیقاً همان رفتاری است که چشم انسان با سوژه‌های مختلف می‌کند.

علاوه بر این  لنز‌های واید، رفتار مختلفی درباره عمق میدان از خود بروز می‌دهند. البته از قبل می‌دانیم که یکی از مهم‌ترین فاکتورهای تاثیر گذار بر عمق میدان، حداکثر گشودگی دهانه دیافراگم و بزرگی سایز سنسور دوربین است، اما بهتر است بدانید لنز‌های واید به شدت بر محدوده عمق میدان تاثیر گذارند و آن را شدیدا کاهش می‌دهند. به زبان ساده وقتی از یک لنز واید برای عکاسی استفاده می‌کنیم، حتی اگر از دیافراگم‌های بازتر همچون f/2.8 هم استفاده کنیم، باز هم عمق میدان به حدی زیاد می‌شود که عملاً کل بکگراند به وضوح در تصویر مشخص هستند.
این را بدانید که نمی‌توانیم لنز وایدی را پیدا کنیم که در زوایای باز، بتواند در بکگراند سوژه بوکه ایجاد کند.
احتمالا یکی از کلیدی ترین دلایلی که عکاسان حرفه‌ای از لنز های تله‌فوتو برای عکاسی پرتره استفاده می‌کنند، نه مشکل اعوجاج، بلکه همین چالش تار شدن پس زمینه عکس‌ها است . زیرا فقط به این ترفند می‌توانند تمرکز بیشتری را بر روی سوژه اعمال کنند و چشم بیننده را ناخودآگاه، به جایگاه س.ژه هدایت کنند .
تا اینجای ماجرا فهمیدیم که لنز‌های واید باعث وضوح بیشتر بکگراند می‌شوند، باین مشکل قابل چشم پوشی است نا زیبایی عکس های پرتره ثبت شده توسط لنز های واید را نمیتوان نادیده گرفت . به دنبال راه حلی در این زمینه نباشید ، در هر حال تصاویر زیبایی نخواهید گرفت .
    با این تفاسیر چرا برخی عکاسان باز هم ازاین لنز دست برنمیدارند ؟
نکات مهم برای استفاده از لنز های واید
چرا لنز های واید ، تصاویر زشتی ثبت می کنند ؟
فقط یکبار عکاسی با لنز‌های واید سینمایی کافیست تا کلا دیدگاهتان درباره آنچه که اعوجاج یا Distortion می‌نامیم دگرگون شود . در واقع اعوجاجی که باعث می‌شود تا اغلب عکاسان از عکاسی با لنز‌های واید گریزان باشند ، اعوجاج دایره‌ای ایجاد شده در کناره‌های تصویر است که به اعوجاج شعاعی بالشتکی معروف است . کار این اعوجاج تنها دور کردن یا نزدیک کردن سوژه به تصویر نیست بلکه در حاشیه ها نوعی انحنا ایجاد می کند  که در اکثر موارد از یک الگوی خاص هم پیروی نمی‌کند و عموما درباره هر لنز، شکل و تأثیرش منحصر بفرد است .
برای درک این نوع انحنا از یک تصویرسازی استفاده می‌کنیم.
فرض کنید در حال عکاسی از یک دیوار هستید .
در این مثال از یک لنز ۵۰mm نصب شده روی یک دوربین فول‌فریم استفاده میکنیم و به جای اینکه روبروی آن بایستیم، در آخر دیوار ایستاده‌ایم و دوربین را رو به سمت انتهای دیگر گرفتیم. به این صورت ، بلندای دیوار، در نزدیکی دوربین، از سمت دیگر بلندتر به نظر می‌رسد. یعنی در داخل تصویر این‌طور به نظر می‌رسد که ارتفاع دیوار در نزدیکی ما بلندتر از فاصله دورتر است.
اگر در همین حال از یک لنز واید بدون اعوجاج و با کیفیت کمک بگیریم ، تصویری نهایی شبیه به تصویر شماره ۲ است . با آنکه واید بودن لنز باعث بزرگنمایی سوژه (در نزدیکی ما) می‌شود، اما باز هم خطوط را به صورت صاف و مستقیم مشاهده می کنیم . این در حالی است که در لنز‌های دارای اعوجاج شعاعی ، علاوه بر بزرگنمایی بیش از حد سوژه‌های نزدیک و دور، یک انحنای نچندان دلچسب نیز در تصویر می‌بینیم که خطوط صاف حاشیه را به شدت منحنی کرده
استفاده از لنز های واید
البته منظور ما این نیست که لنز‌های واید همگی مشکل اعوجاج دارند. مشکل اعوجاج حتی در لنز‌های تله‌فوتو و لنز های بلند‌تر هم وجود دارند . ولی چون مقدار آن بسیار کم است؛ متوجه آن نمی شویم .
سوالی که مطرح می شود این است که لنز واید با عملکرد مناسب وجود ندارد ؟ برای این که لنز واید بدون اعواج باشد ، عدسی‌هایی نیاز است که بسیار پیشرفته و گران‌قیمتی اند.این عدسی ها باید در ساختار لنز وجود داشته باشند تا اعوجاج کمتر خودنمایی کنند . این مورد ، از مهم‌ترین دلایل برای خرید لنز‌های واید گران‌قیمت است که اغلب عکاسان تمایلی به آن نشان نمی دهند.
البته بسیاری از عکاسان حرفه‌ای لنز های سینمایی را به جای لنز‌های واید عمومی عکاسی استفاده می‌کنند تا اعوجاج را در عکس‌هایشان کاهش دهند . عکاسی با لنز هایی که اعواجشان ناچیز است به شما این امکان را می دهد که با تغییر زاویه دید و کادربندی های مختلف و غیر عادیبدون آنکه فکرتان مشغول انحنا ها باشد ، از عکاسی لذت ببرید .
اگر نتوانیم لنز های گران قیمت سینمایی را تهیه کنیم ، تکلیف چیست ؟
این لنز ها بخاطر کارکرد بی نقصشان قیمت های سرسام آوری دارند . مسلما هرچقدر لنز‌های واید با کیفیت تری بخریم، عکس های واید بی نقص تری خواهیم داشت . اما اگر رابط خرید این لنز های گران قیمت را ندارید که اعواج تصاویرتان را تا حد ممکن کاهش دهید . در این بین دو نکته را بای مد نظر داشته باشید : اول ترکیب بندی
۱-سوژه‌های اصلی را دور از حاشیه های تصویر بگنجانید
همانطور که تذکر دادیم ، اعوجاج لنز‌های واید در حاشیه های تصویر بیشتر از قسمت های میانی دیده می‌شوند. اگر از سوژه اصلی شما سوژه انسانی  است، بهتر است آن را از حاشیه های کادر عکاسی دور قرار دهید .اگر این کار را انجام ندهید، صورت یا بدن سوژه در حاشیه ها کشیده می‌شوند و این کشیدگی غیر معمول ، اغلب اوقات جلوه بسیار زشتی به عکس می‌دهند. در تصاویر پرتره که این روز‌ها در مناظر طبیعی و چشم‌انداز‌های بکر عکس‌برداری می‌شوند، اغلب شاهد مرکزیت سوژه ها هستیم . به این ترتیب، کشیدگی حاشیه های تصویر تنها روی بکگراند اعمال می‌شود و بیننده به ندرت ممکن است آن را کشف کند .
۲-اعوجاج را به صورت نرم‌افزاری برطرف کنید
بعضی  دوربین‌های حرفه ای قابلیت رفع اعواج به صورت نرم افزاری را داخل خود دارند  را دارند ،یعنی این دوربین ها می توانند اعوجاج حاصل از لنز‌های مخصوص خودشان را رفع کنند. از آنجا که عملکرد لنز‌های واید به دلیل ساختار اپتیکی مشابهی که دارند، قابل پیش‌بینی و اندازه‌گیری است، نرم‌افزار موجود در خود دوربین قطعا اعواج خنثی کند.
علاوه بر این نرم‌افزارهای پیشرفته ادیتور عکس مانند فتوشاپ (نسخه‌های جدید) امکانات رضاین بخشی برای برطرف کردن مشکلات ناشی از لنز مانند اعوجاج و … دارند . این آپشن خصوصاً زمانی که از فرمت خام ادوبی استفاده کنید ، بسیار قوی تر عمل می‌کند . حتی گاها اعواج را کامل رفع و رجوع می کند .
۳-از دوربین‌های حرفه ای با رزولوشن بالا استفاده کنید
نه به این خاطر که در این دوربین‌ها اعوجاج کمتر دیده می‌شود ، بلکه برای اینکه بتوانید بعداً کناره‌های تصویر را کراپ کنید و همچنان تصویری با کیفیت و رزولوشن بالا در اختیار داشته باشید.
قطعا وقتی با دوربین‌های قدرتمندی مانند Nikon Z7 یا Sony a7R III عکاسی می‌کنید، همیشه تصویری با کیفیت و رزولوشن بالاتر از ۳۰ مگاپیکسل داشته باشید که برای چاپ در سایز های بزرگ کاملاً مناسب و کافی هستند. البته باز هم حواستان باشد سوژه اصلی در حاشیه نباشد .

منبع:

عکاسی

آیا با لنزهای کلاسیک و فوکوس دستی ، میتوان حرفه‎ای عکاسی کرد ؟

هرچند همیشه و در هر زمینه ای ، تکنولوژی های جدید حرفی برای گفتن دارند اما گویا در حرفه عکاسی همیشه این قانونی برقرار نیست و جدید بودن به طور همزمان مفهوم خوب بودن را با خود حمل نمی کند ! عکاسی کودک
گاهی هم طعم نوستالژی بهترین طعم بوده و خواهد بود . عکاسی با لنز های کلاسیک و فوکوس دستی نیز چنین حسی به شما القا خواهند کرد .
همیشه جدیدتر به معنی بهتر نیست و برخی اوقات روش‌های قدیمی‌تر و کلاسیک‌تر دید بهتری در برخورد با مسائل می‌دهند. عکاسی با فوکوس دستی و لنز‌های کلاسیک از این‌گونه موارد است. مقاله ای که می خوانید تجربه اسنفاده از این طعم نوستالژی فوکوس دستی ولنز های کلاسیک است که توسط یک عکاس حرفه ای اندونزیایی منتشر شده است . عکاسی بارداری در آتلیه بارداری

متن زیر ، از زبان این عکاس نگارش شده است :

بیش از ۱۳ سال در زمینه عکاس تبلیغی و تجاری فعالیت حرفه ای داشتم و دوربینهای DSLR کانن اولین همراه من در این مسیر بود که مکمل های جذابی به نام لنزهای با فوکوس خودکار سیستم EF کانن را به همراه داشت . تصور کنید برای خرید بیش از ۱۵ لنز EF و EF-S سیستم کانن هزینه کرده بودم و تغییر سیستم دوربین ، برایم حکم کابوس را داشت . درست در سال ۲۰۱۶ بود که تصمیم گرفتم به سراغ یک دوربین بدون آینه بروم  و دنیا از پشن لنز آن تماشا کنم . انتخابم برای شروع این تجربه ناب ، دوربین سونی a7R II بود . از آنجا که آداپتور مخصوص مانت سونی، با لنز‌های سیستم کانن سازگاری داشت ، لنز های عزیز دردانه قبلی ام را در دوربین بدون آینه سونی سوار کردم ، و همزمان هیچ برنامه‌ای برای تهیه لنز مختص سیستم سونی در ذهنم نداشتم .
پس از کلی کندوکاو و سرچ و زیر و رو کردن ویدیوهای آموزشی در یوتیوب کشف کردم که  سونی a7، یک لنز خوش قیمت۵۰ میلی‌متری f/0.95 برای دوربین های سونی دارد . بلافاصله پس از اطلاع ، بسیار به خرید آن لنز مشتاق شدم؛ فقط یک عکاس جادوی عکاسی با این لنز و چنین دیافراگم گسترده‌ای درک می کند ! علاوه بر این ، لایکا نوکتیلوکس (Noctilux) معروف با قیمتی ده هزار دلاری اش ، از  این لنز در حدود ۸۰۰ دلاری با دیافراگم f/0.95 هیچ کم و کسری ندارد . لنز میتاکون ۵۰mm f/0.95 نقطه عطف من در دنیای عکاسی بود . این لنز تجربه شیرین عکاسی با فوکوس دستی را برای من به ارمغان اورد و باعث تغییر مسیر حرفه ای من در دنیای عکاسی شد.
(اگر به عکاسی با لنز های واید علاقه دارید ، مقاله عکاسی با لنز های واید را از دست ندهید )
فوکوس دستی برای من حکم تلفیقی از تضاد ها بود ! در ابتدا ارمغانی با طعم محدودیت که سوژه های نابم را از دست می دادم. تا به خودم می آمدم و سوژه ای را در شکار چشمانم میدیدم ، زمان زیادی صرف تنظیمات دستی می شد و در کمال ناباوری سوژه از دست می رفت. با این حال خودم را نباختم و با اصرار و ممارست کم کم به این همراه بد قلق عادت کردم .
عکاسی با فوکوس دستی شما را مجبور خواهد کرد تا دریچه نگاهتان را متفاوت تنظیم کنید ، چه بخواهید چه نخواهید ، شما را وادار به کاهش سرعت عکاسی تان می کند تا بدون فکر و برنامه ریزی ، دکمه شاتر را پی در پی فشار ندهید . در واقع عکاسی با فوکوس دستی به صورت غیرمستقیم به شما یاد می دهد عمیق تر و دقیق تر ببینید  و اساسی تصمیم بگیرید .
این را به یاد داشته باشید ؛  تفکر عمیق و آماده سازی تخصصی تر در عکاسی ، بهترین نتیجه عکاسی با فوکوس دستی است
وصف ابعاد این تجربه با کلمات چندان راحت نیست ؛ تا خودتان به سراغش نروید و آن را تجربه نکنید جذابیتش را حس نخواهید کرد . به همه هم صنفانم توصیه می کنم فریب سختی اول مسیرش را نخورند و سفت و سخت پای خو گرفتن با چنین لنز هایی بمانند .
تجربیات کار با اولین لنز دستی‌، مرا ترغیب کرد تا از سال ۲۰۱۶ به این سبک از عکاسی روی بیاورم تا جایی که تا به حال بیش از ده لنز با فوکوس دستی و کلاسیک تهیه کنم .اگر فکر می کنید همراهی با این لنز ها یک جیب پر پول می خواهد سخت در اشتباهید ؛ نکته جالب لنزهای کلاسیک این است که بسیار خوش قیمت و مقرون‌به‌صرفه هستند؛ به طوری که اغلب آنها کمتر از ۵۰ دلار قیمت دارند.
برای اینکه عمق ماجرا را درک کنید ، توجه کنید که خرید تمام لنزهای کلاسیک ، قیمتی کمتر از یک لنز مدرن با فوکوس خودکار را دارد .
وقتی با لنز های کلاسیک رابطه خوبی داشته باشید استفاده تان از لنز های مدرن به مراتب کاهش می باید هرچند که گهگداری از رویداد ها به لنز های مدرنتان سر بزنید . در واقع عکاسی با فوکوس دستی شما را به تجربه عکاسی آرام یا slow photography که ایده ای نو برای تعامل عمیق با سوژه های عکاسی نزدیک می کند .

منبع:

عکاسی