۵ اشتباه که عکس های منظره شما را خراب می کنند

 مناظر می توانند جزء زیباترین و جذاب ترین عکس ها باشند، اگر به خوبی ثبت شوند. مشکل این است که عکاسی منظره آسان نیست و یک منظره بد تنها مانند یک عکس فوری معمولی به نظر می رسد و نه یک تصویر حرفه ای. تازه واردان عکاسی منظره اغلب از نتایج خود ناامید می شوند، شاید تا جایی که حتی از کار خود دست می کشند. با این حال، اشتباهات بسیار رایج و به راحتی قابل اصلاحی وجود دارند که عکاسان اغلب مرتکب می شوند. امروز می خواهیم نگاهی به پنج مورد از آنها بیاندازیم.
۱
خط افق کج

هیچ چیز به اندازه یک خط افق کج، نمی تواند یک منظره عالی بالقوه را به یک عکس فوری (ناشیانه) تبدیل کند. به راحتی ممکن است مرتکب این اشتباه شوید، به خصوص هنگام عکاسی نوزاد در آتلیه کودک از روی یک سه پایه. خم شدن بر روی منظره یاب با یک زاویه (به صورت کج) علت اصلی این مسئله است، اما راه حل آن ساده و موثر می باشد. تقریبا تمام دوربین های مدرن می توانند یک خط افق مجازی را هم بر روی LCD و هم اغلب در منظره یاب نشان دهند. این در واقع یک تراز کننده الکترونیکی است که زاویه دوربین را نسبت به خط افق نشان می دهد. این گزینه را معمولا می توانید در میان تنظیمات صفحه نمایش دوربین خود پیدا کنید و ابزار ارزشمندی است. اگر به دلیلی دوربین شما این تنظیمات را ندارد، یک تراز کننده عکاسی واقعی و ارزان قیمت برای خودتان بخرید. آنها تقریبا بدون خطا هستند.


خط افق کج هر منظره ای را خراب خواهد کرد. Jason Row Photography
2
آسمان بی روح

آسمان اغلب بخش جدایی ناپذیری از هر منظره عالی است. آسمان ترکیب بندی ما را مشخص می کند و به زمین یا دریای مقابل ما تعادل بصری می دهد. همچنین یکی از ساده ترین چیزهایی است که ممکن است در مورد آن اشتباه کنید. اشتباه اصلی، عکاسی از یک آسمان بدون ابر یا زیاد نوردهی کردن آسمان است به طوری که بی روح به نظر برسد.

آسمان ها وقتی که هیچ جذابیتی در آنها وجود ندارد، می توانند بی روح به نظر برسند. مثلا یک آسمان ابری صاف و کسل کننده، اما یک آسمان روشن بدون ابر یا با ابر کم نیز به همان اندازه می تواند بی روح باشد. هنگامی که ما این آسمان را با یک نوردهی اختصاصی برای پیش زمینه ترکیب می کنیم، اغلب یک آسمان بی روح و کسل کننده به دست می آوریم.

چند راه حل برای این مسئله وجود دارد. اولین راه حل این است که وقتی آب و هوا کمی جذابیت خوب به آسمان می دهد، عکس بگیریم. مثلا ابرهای پفی سفید در روز، ابرهای سیروس بلند در هنگام سحر یا غروب یا ابرهای طوفانی تاریک در هر زمان از روز. راه حل دوم که مکمل راه حل اول می باشد، استفاده از فیلترهای کاهنده نور تدریجی (ND grad) برای جلوگیری از نوردهی بیش از حد آسمان و اضافه کردن کمی جذابیت بیشتر به آن است.
[اشتباهات عکاسی منظره]

آسمان هیچ جذابیتی به این عکس نمی بخشد. اثر Jason Row Photography
3
نورپردازی تخت

در کنار یک آسمان بی روح، یک نورپردازی تخت کسل کننده نیز می تواند یک منظره خوب بالقوه را خراب کند. نمونه های معمول آن روزهای ابری و عکاسی در وسط روز می باشد. یک روز ابری مانند یک سافت باکس غول پیکر عمل می کند، که تمام سایه ها را از بین می برد. این به نوبه خود هر گونه جذابیت و عمقی را از صحنه حذف می کند.

عکاسی در وسط روز تاثیری برعکس با یک روز ابری دارد. نور شدید خورشید، سایه های خشن ایجاد می کند و هرگونه جزئیات را از نواحی سایه دار حذف می کند.

بهترین زمان ها برای عکاسی از مناظر در طول ساعات آبی و طلایی هستند که در آن نور ملایم است و سایه های با جزئیات و نرمی ایجاد می کند. اگر نمی توانید در این زمان ها عکاسی کنید، بهترین گزینه برای شما این است که از یک فیلتر پلاریزه برای روزهای آفتابی استفاده کنید یا برای روزهای ابری در ذهن خود به صورت سیاه و سفید عکس بگیرید.

لنزک: یک گزینه پیش رو در روز های ابری، عکاسی به صورت سیاه و سفید است
[اشتباهات عکاسی منظره]

هیچ پس پردازشی نمی تواند این نورپردازی تخت را نجات دهد. اثر Jason Row Photography
4
نداشتن عمق

یکی از المان های تعیین کننده یک منظره عالی شیوه ای است که نگاه شما را به داخل و اطراف تصویر هدایت می کند. این المان عمق نامیده می شود و اغلب چیزی است که تازه واردان هنگام عکاسی آن را فراموش می کنند. شاید یک منظره بیش از هر نوع عکس دیگری، تلاش می کند یک صحنه سه بُعدی را در یک تصویر ۲ بُعدی نمایش دهد.

ما می توانیم به شیوه های مختلف عمق به دست آوریم. یکی از متداول ترین آنها عکاسی در نور خوب است. ساعت طلایی که در بالا ذکر شد، سایه های جذاب زیبایی به شما می دهد که می توانید از آنها برای هدایت چشم در میان تصویر استفاده کنید. یک روش معمول دیگر استفاده از خطوط هدایتگر به عنوان یک ابزار ترکیبی است. در اینجا (خطوط هدایتگر) ما از المان های طبیعی در تصویر مانند یک جاده یا یک خط یا صخره ها برای جلب توجه بیننده به عکس و به سمت نقطه مورد نظر استفاده می کنیم.
[اشتباهات عکاسی منظره]

المان جذابی در پیش زمینه این عکس وجود ندارد. اثر Jason Row Photography
[اشتباهات عکاسی منظره]

تغییر موقعیت عمق بیشتری به تصویر بخشید. اثر Jason Row Photography
5
نداشتن هیچ نقطه جذابیتی

آخرین مورد که اهمیت آن هم کم نیست، داشتن یک نقطه جذابیت است. یک صحنه زیبا می تواند ما را فریب دهد که باور کنیم یک عکس عالی از آن خواهیم گرفت. هنگامی که ما به یک صحنه نگاه می کنیم، چشم های ما این مزیت را دارند که می توانند به تمام المان های مقابل و اطراف آن صحنه نگاه کنند. زمانی که ما آن صحنه را به یک تصویر تبدیل می کنیم، بینندگان ما این توانایی را از دست می دهند. آنها باید به نمایش دو بُعدی ما از آن صحنه نگاه کنند. به همین دلیل داشتن یک نقطه جذابیت، یا سوژه ای که در مرکز توجه باشد، برای یک عکس منظره خوب حیاتی است. این نقطه جذابیت می تواند یک کلبه کوچک در دوردست یا یک دسته علف خشک بزرگ در پیش زمینه باشد. هرچه که هست، باید چیزی باشد که چشم بیننده در سفر خود در میان تصویر بر روی آن متوقف شود. آن چیز باید جالب و با نورپردازی زیبا باشد، و چه بهتر که داستان عکس را هم بگوید.
[اشتباهات عکاسی منظره]

یک صحنه زیبا بدون هیچ نقطه جذابیتی. اثر Jason Row Photography

عکاسی منظره یک ژانر عکاسی فوق العاده است. چه چیزی می تواند بهتر از ایستادن در نور زیبا و عکاسی از یک صحنه خیره کننده باشد؟ با این حال، گاهی اوقات نتایج آنطور که انتظار می رود خوب از کار درنمی آیند. با بررسی پنج موردی که ما در اینجا ذکر کردیم، خواهید فهمید که چه چیزی کارساز است و چه چیزی نیست.

نویسنده: جیسون راو (Jason Row)

منبع:

لنزک

آیا شما در عکاسی از غذا ها مرتکب این پنج اشتباه می شوید؟

 اینها برخی از اشتباهات رایجی هستند که عکاسان هنگام شروع کار عکاسی از غذا ها انجام می دهند. اگر می خواهید عکاسی حرفه ای از غذا ها انجام دهید باید از این اشتباهات اجتناب کنید. آیا شما هم دچار این پنج اشتباه می شوید؟

یک جمله معروف هست که می گوید اگر شما بتوانید از غذاها عکس بگیرید، می توانید از همه چیز عکس بگیرید. بعضی ها با این حرف موافق نیستند، چرا که هر ژانر عکاسی چالش های خاص خودش را دارد. با این حال، عکاسی کودک در آتلیه نوزاد می تواند بسیار دشوار باشد، صرفا به این دلیل که خیلی سریع در مقابل دوربین از بین می رود.

یک دقیقه شما در حال روی هم گذاشتن پنکیک ها هستید که باعث می شود بزاق دهانتان راه بیفتد، یک دقیقه بعد آن پنکیک ها را به سگ هم نمی دهید. عکاسی حرفه ای از غذا، به عکاس و متخصص چینش غذا و کل تیم افراد بستگی دارد که تصاویر دلپذیری ایجاد کنند که شما در کتاب های آشپزی و مجلات می بینید.


عکاسی حرفه ای از غذا نیازمند برنامه ریزی و در نظر گرفتن تمام جزئیات است. همچنین یک فرآیند حل مسئله دائمی است. فکر کردن به جنبه های کلیدی که یک عکس غذای عالی را می سازند، قبل از انتخاب دوربینتان، کمک بسیار زیادی برای رسیدن به بهترین نتایج به شما خواهد کرد.
۱
نور بد

مانند هر نوع دیگر عکاسی، مهم ترین اصل در عکاسی از مواد غذایی نیز نور است. بدون نور، شما هیچ چیزی ندارید. به همین دلیل است که به عکاسی اغلب تحت عنوان «نقاشی با نور» اشاره می شود. شما چه از نور طبیعی استفاده کنید و چه نور مصنوعی، رویکردی که در مورد نورپردازی اتخاذ می کنید، عکس های شما را خواهد ساخت یا خراب خواهد کرد.

اغلب آنچه که عکاسان حرفه ای غذا را از عکاسان تفریحی جدا می کند، درک فیزیک نور و نحوه دستکاری آن برای رسیدن به اثر مورد نظر آنهاست. اگر یک مشتری از شما می خواهد که طوری از محصول آب پرتقال آنها عکس بگیرید که انگار در صبح زود یک روز آفتابی گرفته شده و شما در شهر بارانی لندن زندگی می کنید، باید بدانید چطور آن نور را بازسازی کنید.


نورپردازی تنها رساندن نور کافی به سوژه شما نیست. تا زمانی که شما کمی نور داشته باشید، می توانید با نوردهی طولانی تر یک عکس مناسب بگیرید. نورپردازی خوب وابسته به نور درست نیز هست.

به عنوان مثال، یک مورد رایج عکاسی از رستوران است که در آن نورپردازی داخلی، صحنه را آلوده کرده، و باعث ایجاد ته رنگ های ناخواسته، به خصوص در هایلایت ها (قسمت های روشن) می شود. برطرف کردن این مشکل در پس پردازش می تواند دشوار باشد، اما با غلبه بر نور محیط با استفاده از یک سیستم فلاش، مانند یک اسپیدلایت، یا جلوگیری از برخورد نور ناخواسته به کمک مسدود کردن بالای چیدمان با پارچه یا صفحه سیاه می توانید از آن اجتناب کنید.

۲
ترکیب بندی ضعیف

ترکیب بندی تصویر به نوبه خود یک نوع هنر است. جدا از نور، تسلط بر این هنر یکی از سخت ترین جنبه های عکاسی از مواد غذایی است. سال ها طول می کشد تا در ترکیب بندی مهارت کامل پیدا کنید. پرداختن به این مسئله فراتر از محدوده این مقاله است، اما چند نکته وجود دارد که آگاهی از آنها می تواند به شما کمک کند تا ترکیب بندی های خود را بهبود ببخشید.

برای شروع، سادگی آن را حفظ کنید. سوژه اصلی شما با چند المان پشتیبان، مانند یک تکیه گاه (چیزی که غذا روی آن قرار گیرد) و یک تکه پارچه کتانی چهارگوش تمام چیزی است که نیاز دارید. از سه تا پنج المان در ترکیب بندی خود استفاده کنید. استفاده از اعداد فرد در هنگام ترکیب بندی صحنه، تقارن و تعادل بیشتری نسبت به اعداد زوج به آن خواهد بخشید – تعداد زوج می تواند بین المان ها رقابت ایجاد کرده و توجه بیننده را بین آنها تقسیم کند.


در مورد بافت ها در صحنه خود فکر کنید. اضافه کردن بافتی متناسب با وسایل صحنه یا سطوح و پس زمینه های شما، یا حتی مواد پشتیبان مانند ادویه جات و چاشنی ها واقعا می تواند ساده ترین تصاویر مواد غذایی را ارتقاء ببخشد.

نکته دیگر این است که سطوح و پس زمینه خود را خنثی نگه دارید. رنگ های روشن از جلوه غذا کاسته و حتی رنگ های ناخواسته بر روی غذا ایجاد می کنند.
۳
زاویه دید نامناسب

قبل از شروع عکاسی، بسیار مهم است که در مورد بهترین زاویه برای عکاسی از غذای خود تصمیم بگیرید. انتخاب زاویه درست به سوژه شما بستگی دارد.

غذاهایی که چند لایه دارند، مانند برگرها یا پنکیک های روی هم چیده شده، زمانی که در سطح چشم ثبت شوند بهتر به نظر می رسند، در این صورت تمام المان ها می توانند دیده شوند. از طرف دیگر، غذاهای تخت مانند پیتزا و کوکی ها بهتر است که از بالا یا با زاویه ۹۰ درجه گرفته شوند، چون این زاویه همه چیز را در یک سطح یکنواخت قرار داده و یک المان گرافیکی به سوژه می دهد.

این زاویه برای میزهای پر از غذا یا صحنه های دیگری که در آن المان های متعددی وجود دارد عالی است، در غیر این صورت ممکن است در کادر جا نشوند.


یک زاویه محبوب دیگر، چهل و پنج درجه یا نمای سه چهارم است. این زاویه برای بسیاری از موقعیت ها و انواع مختلف غذاها مناسب است. این زاویه برای اکثر فواصل کانونی جواب می دهد و شکل، ارتفاع و بافت سوژه اصلی نمایش داده می شود.


یک زاویه که من به ندرت توصیه می کنم نقطه دید پایین دوربین است، که در آن دوربین کمی رو به بالا نشانه می رود. گاهی اوقات شما این زاویه را در تبلیغات برگر می بینید، اما به ندرت برای انواع مختلف سوژه های غذایی مناسب است.
۴
فوکوس نادرست

هنگام عکاسی، شما باید از جایی که شارپ ترین فوکوس باید قرار گیرد نیز آگاه باشید. به طور معمول این قسمت بیشتر به سمت جلوی غذا خواهد بود. علاوه بر این، در مورد این که چه مقدار از آن ناحیه باید در فوکوس باشد فکر کنید. این مسئله f-stop (دیافراگم) انتخابی شما را تحت تاثیر قرار خواهد داد.

من برای ترکیب بندی های مواد غذایی ام به ندرت در کمتر از f/5.6 عکس می گیرم، چون در غیر این صورت مقدار کافی از سوژه ام در فوکوس قرار نخواهد گرفت. هنگام عکاسی از غذا، هدف این است که غذا را نشان دهید و کاری کنید که به بهترین شکل به نظر برسد، که این اتفاق نخواهد افتاد اگر بخش عمده آن تار باشد.

هنگامی که عکس خود را گرفتید (ترجیحا با دوربین وصل شده به لپ تاپ)، فوکوس خود را در بزرگنمایی ۱۰۰% بررسی کنید. مطمئن شوید که فوکوس همان جایی است که می خواهید و عمق میدان بیش از حد کم نیست.

۵
کراپ کردن نادرست

زیبایی عکاسی دیجیتال این است که گاهی اوقات می توانید در پس پردازش به مسائلی بپردازید که در طول عکاسی با آن مواجه شده اید. یک نمونه از این مسائل استفاده از ابزارهای کراپ در لایت روم یا فتوشاپ برای بهبود ترکیب بندی های شماست. با این حال، کراپ تصویر نکته ای است که باید هنگام عکاسی مورد توجه قرار گیرد.

یکی از اشتباهات متداولی که عکاسان مواد غذایی تازه کار انجام می دهند این است که از فاصله خیلی نزدیک از سوژه اصلی عکس می گیرند، تا جایی که بیننده نمی فهمد چه چیزی به تصویر کشیده شده است. یا کراپ آنقدر تنگ است که غذا را به بهترین شکل نشان نمی دهد.

در تصویر زیر، میگوهای طعم دار شده با ادویه هندی هنگامی که صحنه عریض تر گرفته شود و شامل چند المان باشد که مثلا با نان و چوتنی (نوعی سس غلیظ هندی) خورده می شوند، خیلی بهتر به نظر می رسند. عکس های نزدیک فاقد حرکت و جریان هستند و به طور کلی جذابیت کمتری دارند.


هنگام عکاسی، چند کراپ مختلف را امتحان کرده و ببینید کدام یک از آنها بهتر به نظر می رسد. همچنین، یک نکته خوب این است که صحنه خود را عریض تر از آنچه که می خواهید در تصویر نهایی دیده شود ثبت کنید تا بتوانید از راهنماهای کراپ در برنامه پس پردازش مورد نظر خود برای بهبود ترکیب بندیتان استفاده کنید.


امیدوارم که این نکات به شما کمک کند تا برای عکاسی بعدی خود از مواد غذایی برنامه ریزی کنید. چالش هایی که در عکاسی از مواد غذایی با آنها مواجه شده اید و نحوه غلبه بر آنها را در قسمت نظرات مطرح کنید. شما چه اشتباهاتی در عکاسی از مواد غذایی مرتکب شده اید؟

نویسنده: دارینا کاپکوک (Darina Kopcok)

منبع:

لنزک

ایریکس فیلتر کاهنده نور Edge ND32000 با ۱۵ استاپ کاهش نور معرفی کرد

کمپانی ایریکس (Irix) از فیلتر کاهنده نور Edge ND32000 پرده بردای کرد و هم اکنون می‌توانید این فیلتر را با قیمت ۲۰۰ دلار آریکا از خرده فروشی‌های معتبر خریداری کنید. آتلیه نوزاد

این فیلتر جدید جایگزین قدرتمندی برای دیگر فیلتر کاهنده نور این شرکت (ND 1000) به حساب می‌آید که ۴.۵ چگالی اپتیکال و ۱۵ استاپ کاهش نور را ارایه می‌دهد که به گفته ایریکس می‌تواند تا پنج دقیقه با دیافراگم f/16 و ایزو ۱۰۰ در طول روز آفتابی به شما امکان نوردهی طولانی دهد.
عکاسی بارداری
این فیلتر از شیشه‌ی با پوشش چند لایه نانو ساخته شده که ضد آب و ضد روغن و چربی است. فیلتر ایریکس Edge ND32000 قطری برابر ۹۵ میلیمتری داشته و  فقط یک شیار برای مچ شدن جلوی لنز دارد تا از نشت نور جلوگیری کند. قاب این فیلتر نیز ۳.۵ میلیمتر ضخامت دارد.

به گفته کمپانی سازنده، فیلتر ایریکس Edge ND32000 با لنز‌های بلک استون و فایر فلای ۱۵ میلیمتری f/2.4 این کمپانی سازگار است.

منبع:

وینه

توکینا لنز Opera 50mm f/1.4 را برای دوربین‌های فول فریم کنون و نیکون معرفی کرد

توکینا امروز از لنز حرفه‌ای Opera 50mm f/1.4 برای دوربین‌های فول فریم کنون و نیکون رونمایی کرد. این لنز، اولین نسخه از سری تازه معرفی شده اپرا (opera) به حساب می‌آید که مخصوص دوربین‌های حرفه‌ای فول فریم با مشخصات عالی طراحی و توسعه می‌یابد و اواسط تابستان آنرا در قفسه فروشگاه‌ها خواهیم دید.

این لنز و سری اپرا را می‌توان به سری آرت لنرهای سیگما تشبیه کرد که لنزهایی با مشخصات عالی برای دوربین‌های حرفه‌ای هستند. توکینا در مراسم معرفی این لنز، سری اپرا را طراحی شده برای دوربین‌های فول فریم با مشخصات عالی می‌داند که نیاز به یک لنز با کیفیت بالا دارند. آتلیه کودک

لنز Opera 50mm f/1.4 که اولین لنز از سری اپرا توکینا خواهد بود فناوری‌هایی بیش از آنچه که قبلا شما در لنزهای دیگر این سازنده لنز شخص ثالث دیده بودید را در خود دارد. این لنز از یک موتور فوکوس خودکار التراسونیک رینگ شکل بهره می‌برد و بدنه آن مهر و موم شده تا المان‌های داخلی لنز را در مقابل گردو خاک و رطوبت حفظ کند. مکانیزم دیافراگم الکتریکی برای دوربین‌های نیکون و رینگ فوکوسی که در همان جهت لنزهای بومی نیکون و کنون می‌چرخد از دیگر ویژگی‌های این لنز پرایم از سری جدید اپرا به حساب می‌آید. عکاسی کودک

متاسفانه، توکینا هیچ اطلاعاتی درباره یکی از مهمترین جزییات این لنز یعنی قیمت آن، منتشر نکرده است. پس تا تابستان ۲۰۱۸ و تاریخ رسمی عرضه لنز باید منتظر بمانیم.

منبع:

وینه

پاناسونیک به طور رسمی لنز DG Vario 50-200mm F2.8-4.0 ASPH را معرفی کرد

پاناسونیک همانطور که در نمایشگاه CES 2017 نیز قول داده بود از لنز زوم Leica DG Vario 50-200mm رونمایی کرد که سومین لنز از سری لنزهای زوم این شرکت با گشودگی دیافراگم بین F/2.8-F/4.0 در حداقل و حداکثر فاصله کانونی به حساب می‌آید.

این لنز روی دوربین‌های با سنسور میکرو سه چهارم با ماونت MFT فاصله کانونی معادل یک لنز ۴۰۰-۱۰۰ میلیمتری ارایه می‌دهد و از بدنه‌ای ضد پاشش آب و گرد و خاک بهره می‌برد. لرزشگیر داخلی جدیدترین لنز زوم پاناسونیک با سیستم لرزشگیر داخلی دوربین‌های لومیکس بخوبی کار می‌کند و ترکیب آنها سیستم Dual I.S را در عکاسی بارداری شکل می‌دهد.

ساختار اپتیکی این لنز شامل ۲۱ عنصر در ۱۵ گروه بوده و مهمترین عدسی‌های بکار رفته در آن را می‌توان ۲ عنصر اسپریکال، دو عنصر UED، دو عنصر ED و پوشش نانو برای محافظت از المان جلویی لنز برد.
آتلیه بارداری
لنز پاناسونیک Leica DG Vario-Elmarit 50-200mm F2.8-4 از ژوئن ۲۰۱۸ با قیمت ۱۷۰۰ دلار به فروش خواهد رسید.

منبع:

,وینه