آتلیه کودک | آتلیه نوزاد | آتلیه بارداری

آتلیه کودک | آتلیه نوزاد | آتلیه بارداری

آتلیه کودک | آتلیه نوزاد | آتلیه بارداری

آتلیه کودک | آتلیه نوزاد | آتلیه بارداری

عکاسی لنداسکیپ – Landscape چیست؟

عکاسی لنداسکیپ یکی از ژانرهای پرطرفدار بعد از پرتره هستش که امروز قصد داریم نکاتی را بیاموزیم برای
بهتر شدن عکاسیمان در این ژانر!
مقدمه
قبل از اینکه نکات عکاسی لنداسکیپ – (Landscape) را شروع کنیم باید تفاوت آن را با عکاسی طبیعت
بدانیم٬ که البته خود عکاسی منظره نیر گاها با عکاسی شب – (Nightscape) و عکاسی شهر – (Cityscape)
اشتباه گرفته می‌شود!

عکاسی نوزاد و لنداسکیپ در آتلیه نوزاد به طور کلی ژانریست که ما برای مثال از تصویری که زیباست و کمتر در شهر دیده می‌شود
عکس برداری می‌کنیم که شاید در آن المان انسانی باشد اما محیط شهری خیلی در آن دخیل نیست!
نسبت به ثبتی که انجام می‌دهید حس داشته باشید!

یکی از مهم ترین نکات از نظر شخص بنده همین نکته هستش٬ داشتن حس!

در عکاسی پرتره به راحتی می‌توان به مدل گفت حسی را که می‌خواهید به بیننده منتقل کنید (برای مثال:حس ترس٬اضظراب٬شادی) برای شما اجرا کند اما در عکاسی لنداسکیپ اینطور نیست!

پس مهم است که شما قبل از اینکه بروید و شروع کنید به عکاسی٬ نسبت به این ژانر و ثبتی که انجام می‌دهید
حس داشته باشید که کار راحتی نیست اما اگر بتوانید با این ژانر ارتباط برقرار کنید بسیار از آن لذت خواهید برد!
یک لنز واید تهیه کنید!

برای عکاسی لنداسکیپ شما نیاز به یک لنز واید دارید که این لنز واید بهتراست بر دوربین‌های فول فریم
متصل شود تا دوربین‌های کراپ دار!

در دوبین‌های فول فریم برای مثال اگر شما لنز ۲۲-۱۰ را وصل کنید واقعا فوکال ۱۰ به شما خواهد داد ! اما
در دوربین‌های کراپدار مثلا اگر نیکون باشد ضریب ۱.۵ به شما خواهد داد که ۱۰ می‌شود ۱۵ و دوربین‌های
کنون ضریب ۱.۶ پس در واقع به شما فاصله کانونی ۱۶ را می‌دهد!

به طورکلی چون در عکاسی لنداسکیپ شما نیاز دارید که وسعت را ثبت کنید به همین دلیل ۱ و ۲ میلی
متر هم در عکس شما تاثیر دارد و می‌تواند عکس شما را حرفه ای تر کند!

البته شما به یک لنز تله ۲۰۰-۷۰ و یا ۷۰-۲۴ نیز ممکن است نیاز پیدا کنید!
لوکیشن خوب پیدا کنید!

عکاسی لنداسکیپ به افرادی نیاز دارد که ایرانگرد٬ طبیعت گرد و یا حتی اگر امکانش را دارند جهانگرد‌های
خوبی باشند! چرا که شما نیاز دارید که مناطق بکر را پیدا کنید!

جاهایی زیادی را می‌توانید پیداکنید حتی در همین تهران! برای مثال کوه‌های دارآباد٫ کاشونک و …

می‌توانید سمت دریاچه‌ها٫ برکه‌ها و یا دشت‌هایی بروید که فصل‌های خاصی دارند!

نکته مهم شناخت لوکیشن مدنظرتان و فصل خوبش است که باید به خاطر بسپارید.
ابزارهای جانبی تهیه کنید!
بیشتر بخوانید
عکاسی منظره

عکاسی سیلوئت - ضدنور چیست؟
۶ شهریور, ۱۳۹۶ ,۲۲:۱۳

بعدازاینکه شما دوربین و لنز را تهیه کردید نیاز به یکسری لوازم جانبی دارید.

پیشنهاد من این است که یک باتری گریپ تهیه کنید٫ ۱ یا ۲ باطری یدکی داشته باشید چرا که وقتی به
ارتفاع و هوا سرد بروید عمر باتری شما کم می‌شود پس نیاز به باتری اضافه دارید!

اگر به صحرا می‌روید نیاز به کاور مناسب دارید٬ اگر به سمت رودخانه‌ها می‌روید نیاز به کاور ضد آب
دارید که به دوربین شما آسیبی نرسد!

به طورکلی بر اساس لوکیشنی که می‌روید لوازم جانبی را باید تهیه کنید! اما تعدادی فیلتر هست که
لازمه ی کار شما هستش.

اولین فیلتر فیلتر پولاریزه می‌باشد:فیلتر پولاریزه انعکاس اضاف نور را خنثی می‌کند
(که برای عکاسی پرتره نیز استفاده می‌شود مثلا گرفتن رفلکت سوژه پشت شیشه کافی شاپ را فرض کنید)
و برای مثال زمانی که می‌خواهید تصویری از آسمان ثبت کنید این فیلتر رنگ آبی خاصی را برا شما ثبت می‌کند
که در این صورت کارتان در ریتاچ راحت تر است!

فیلتر بعدی که توصیه می‌کنم فیلتر Nd هستش٬فیلتر Nd یک جوری خنثی کننده هستش و مثل شیشه دودی
عمل می‌کند.

فیلتر ND




یک همراه داشته باشید!

به این قسمت خیلی تاکید دارم (خیلی افراد این نکته را بیان نمی‌کنند)زیرا ممکن شما زمانی به یک
لوکیشنی بروید که خطراتی داشته باشد!

ممکن است بخواهند از شما دزدی کنند و یا دوربینتان را بگیرند و یا حتی در لوکیشنی باشید که موجوداتی
به شما حمله کنند!

پس نیاز به همراه دارید و البته تجهیزات غیر عکاسی که درصورت لزوم از خودتان محافظت کنید!
ادیت

هنگام عکاسی حتما حتما فرمت عکاسی را روی RAW(خام) قرار دهید زیرا هنگام ادیت فکت کیفیت نخواهید
داشت و دستتان در ادیت باز است ! البته یه بدی هم دارد که آن حجم بالای عکس‌هاست٬بنابراین توصیه
می‌کنم رم ۱۶ یا ۳۲ داشته باشید و اگر رم ۴ یا ۸ دارید ۲تا داشته باشید که مجبور به پاک کردن عکس‌های
خود نشوید!

تجربه ی شخصی من در عکاسی لنداسکیپ این است که ۳۰ درصد دوربین و تجهیزات و عکاسی است و
۷۰ درصد ریتاچ لنداسکیپ است! من با دوربین ۴۵۰d و لنز ۵۵-۱۸ عکاسی کردم که ممکن است خیلی‌ها نتوانند
با این دوربین و لنز عکاسی کنند اما مهم ریتاچ بعد از آن است!

برنامه‌های مناسب ریتاچ: من شخصا با برنامه ی lightroom خیلی راحت هستم. البته می‌توانید ریتاچ را با
برنامه‌های دیگر مثل photoshop و یا camera raw انجام بدید.

در ریتاچ شما باید تمام ابزارهای خود را بشناسید تا بتوانید ریتاچ با حسی انجام دهید مثلا تفاوت شادو و
هایلایت را با بلک و وایت بدانید و …

یک نکته ای که اصلا بهش در ایران توجه نمی‌کنند زمانیست که ما به ریتاچ اختصاص می‌دهیم!

بعضی می‌گویند ما در ۱۰ دقیقه ریتاچ انجام می‌دهم و تمام٬ اما تفاوت‌هایی وجود دارد که با بیان یک مثال توضیح می‌دهم: فرض کنید که شما و یک فرد خارجی در یک لوکیشن قرار دارید و از یک زاویه وبا یک لنز و دوربین عکاسی می‌کنید٬ فرد خارجی ۵ساعت و یا حتی ۱ روز و یا بیشتر به ریتاچ عکس اختصاص می‌دهد و شما ۱ ساعت! مسلما عکس اون فرد خارجی حس و حال بهتری خواهد داشت و زیباتر خواهد بود!
سخن آخر:
لنداسکیپ ژانر دشواریست که لذت‌های خودش را دارد ! اگر شما وارد این ژانر می‌شود نیازمند داشتن حس هست و اگر این حس را داشته باشید همه از عکس‌های شما لذت خواهند برد!
همانطور که گفته شد ژانریست که لوازم و تجهیزات می‌تواند بسیار کار شما را بهترکند و نوع ریتاچ شما هم تاثیر شدیدی در بهتر شدن یا بدتر شدن عکس شما دارد!
مهم ترین عنصر در عکاسی لنداسکیپ دیدن عکس و یادگرفتن ریتاچ هستش.
هیچ موقع به خود مغرور نشوید زیرا غرورشما مساویست با تمام شدن عمرکاریتان در ژانر لنداسکیپ.
خیلی زمان‌ها باید خوش شانس باشید٬تجربه ی زیادی داشته باشید و البته صبر و حوصله زیاد برای ثبت تصویر خاص و استثنایی!

منبع:

فوتوبست

مبانی دوربین دیجیتال خود را بیاموزید

 دوربین دیجیتال (DSLR) خریده اید؟ در ادامه شما را با چگونگی کارکرد دوربین های دیجیتال و بخش های مهم آن ها آشنا می کنیم.
۱
تنظیمات دوربین
[camera-parts-2]
۲
حسگر تصویر
[image-sensors]

از ابتدای طلوع عکاسی، دوربین‌ها تصاویر را روی صفحات شیشه‌ای یا فیلم ثبت و نگهداری می‌کردند. امروزه دوربین‌های دیجیتال تصاویر را روی قطعه هوشمندی از تکنولوژی ذخیره می‌کنند – حسگر تصویر (image sensor). هر حسگر تصویر متشکل از میلیون‌ها دیود نوری حساس به نور است که روی یک شبکه قرار گرفته‌اند و هر دیود نوری بخش کوچکی از تصویر را به عنوان یک متغیر عددی مربوط به سطح روشنایی همان نقطه دریافت و ذخیره‌سازی می‌کند. حسگرهای تصویر چه از نوع CCD و چه از نوع CMOS باشند، از دوربین به دوربین متفاوت خواهند بود اما اساس کاری همه آنها مشابه است. هنگام خرید یک دوربین باید به اندازه سنسور توجه بیشتری کرد زیرا از عدد مگاپیکسل اهمیت بیشتری دارد. چرا که هرچقدر مگاپیکسل بالا باشد، پیکسل ها در یک سنسور کوچک قادر به ثبت نور زیادی نیستند، برای این است که می بینیم دوربین های موبایل قادر به گرفتن عکس هایی به خوبی دوربین های DSLR نیستند.
۳
لنزهای دوربین
[camera-lens]

لنز یک المان نوری است که از شیشه، پلاستیک با کیفیت بالا یا سرامیک ساخته می‌شود که نور را جذب و روی یک نقطه کانونی جمع می کند. اگر به دنبال سادگی استفاده هستید، از دوربین‌های ببین و بگیر (point-and-shoot) استفاده کنید که لنز های ثابت و غیر قابل تعویض دارند. اما اگر به کیفیت عکسی که می گیرید اهمیت می‌دهید، روی یک دوربین SLR دیجیتال (DSLR) سرمایه‌گذاری کنید و از لنزهای قابل تعویض و تغییر نیز بهره بجویید. لنزهای قابل تعویض برای شما امکان کنترل بیشتری روی عکس، فراهم می آورند و می‌توانید با استفاده از آنها خلاقیت بیشتری در مقایسه با دوربین‌های ببین و بگیر نشان دهید. در یک کلام دوربین‌های DSLR عکس‌های حرفه‌ای تری خواهند گرفت.
[DSLR_cross_section]

“لنز های قابل تعویض روی دوربین نصب می شوند (۱) . یک آینه مکانیکی که بالا و پایین می آید (۲) نور را از لنز با زاویه ۴۵ درجه ای به یک صفحه مات متمرکز کننده (۵) تابانده که این نور از یک عدسی متراکم کننده (۶) گذشته و به (۷) pentamirror می رسد که این قطعه، تصویر واژگون در اثر تابیده شدن در آینه را برای درست دیده شدن در چشمی نمایاب دوربین (۸) تصحیح می کند. برای گرفتن عکس، آینه در جهت نشان داده شده به بالا می پرد. صفحه شاتر مقابل سنسور(۳) باز شده و تصویر روی سنسور (۴) تابیده و ثبت می شود. بعد از آن شاتر بسته شده و آینه به زاویه ۴۵ درجه باز می گردد”
۴
حالات دوربین
[camera-modes]

دوربین‌های DSLR تنوعی از حالات مختلف عکاسی بارداری را در اختیار شما می‌گذارند که به کمک آنها در خصوص تصمیم‌گیری خودکار دوربین، دست شما بازتر خواهد بود. خوشبختانه این دوربین‌ها دارای حالات نیمه خودکار و دستی نیز هستند که تنظیمات بیشتر را برای کاربردهای فنی‌تر و خلاقانه‌تر در دستان عکاس قرار می‌دهند.در حالت PROGRAM دوربین اکسپوژر را تنظیم می‌کند اما خود عکاس می‌تواند تعادل رنگ سفید، ISO، فوکوس و نورسنجی را انجام دهد. دو حالت وجود دارند: ۱) عکاسی با اولویت شاتر (TV) که در آن عکاس سرعت شاتر را تنظیم می‌کند و دوربین اندازه دریچه دیافراگم (aperture) را مشخص می‌کند. این تنظیم دست عکاس را در چگونگی ثبت حرکت باز می گذارد. ۲) اولویت دریچه (AV) که عکاس در آن اندازه دریچه دیافراگم را دستی وارد می‌کند و دوربین سرعت شاتر را به صورت خودکار در نظر می‌گیرد. اولویت دریچه به عکاس اجازه کنترل عمق میدان (Depth of field) را در عکس می‌دهد.
۵
فلاش داخلی
[builtin-and-popup-flash]

فلاش داخلی در تمام دوربین‌های دیجیتال وجود دارد. محاسبه‌گر داخلی دوربین نیاز به فلاش را با اندازه‌گیری میزان اکسپوژر، فوکوس و سیستم زوم تعیین می‌کند. در دوربین‌های کامپکت (compact cameras) فلاش داخلی در یک همزمانی خوب با شاتر مورد استفاده قرار می‌گیرد اما دقت کافی در زمان روشن شدن فلاش و همچنین محاسبه دقیق در خصوص میزان نور آن، امر دشواری است. این مورد خود می‌تواند موجب گرفتن عکس‌های رنگ پریده نیز شود. دوربین‌های DSLR دارای فلاش‌های بازشونده (pop-up flash) هستند که برای توازن در استفاده می‌توانند به اشکال مختلف تنظیم شوند؛ علاوه بر این شدت نور آنها نیز با توجه به نور کل صحنه قابل تغییر می‌باشند. دوربین‌های DSLR امکان استفاده‌های خوش‌آیندتر و هنری‌تری از فلاش را به عکاس می‌دهند.
۶
نمایاب


اکثر دوربین‌های دیجیتال دارای دو سیستم برای نظاره کردن هستند – یک نمایاب اپتیکال و یک نمایاب الکترونیکی (نمایشگر ال سی دی). در حالی که هر دوی این صفحات به شما چیزی را نشان ‌می‌دهند که لنز در حال مشاهده آن است، اما نمایاب الکترونیکی می‌تواند چیزهای دیگری را نیز در خصوص طبیعت عکس دیجیتالتان به شما بگوید. یکی از جاهایی که نمایاب الکترونیکی کارآمدتر از نمایاب اپتیکال است، تعیین تعادل رنگ است. نمایاب الکترونیکی به شما نشان خواهد داد که در کدام نقاط تصویر دچار نور بیش از اندازه خواهد شد (و اگر مایل هستید می‌توانید آنها را جبران کنید). نکته با ارزش این است که این اطلاعات به صورت همزمان با تغییر محیط تغییر خواهند کرد. نمایاب اپتیکال شما را مستقیما در مقابل دنیای مکانیکی دوربین قرار می‌دهد و به شما حس بهتری از ترکیب عکس خواهد داد، چرا که شما از این طریق دقیقا همان چیزی را می‌بینید که لنز می‌بیند، نه یک تخمین الکترونیکی از آن را. آتلیه کودک

منبع:

لنزک


نکات عکاسی کودکان

 عکاسی از کودکان در عین سختی جالب هم هست. بچه‌ها به سرعت بزرگ می‌شوند و طبیعی است که بخواهید رشد آنها را ثبت کنید؛ اولین روز مدرسه تا اولین بازی ورزشی. با کمی تفکر بیشتر می‌توانید عکس‌های معمولی خانوادگی را به چیزی خاص و با ارزش تبدیل کنید.
۱
فعالیتشان را نشان بده
[photographing-children-1]

رخداد‌ها و روزهای خاصی وجود خواهند داشت که شما به عنوان والدین دوست دارید جاودانه بمانند. اگر یک اتفاق گروهی باشد نیاز دارید که کودک خود را از درون جمعیت بیرون بکشید. اگر مقدور است از یک لنز تله فوتو با قابلیت زوم کردن، استفاده کنید. لنز را آماده نگه دارید تا زمانی که فرزند شما در مرکز کادر قرار بگیرد. پس زمینه را با انتخاب یک عمق میدان (DOF) کم از فوکوس خارج کنید. برای ثبت حرکات سریع او، دوربین را در حالت ورزشی قرار دهید و یک سری عکس بگیرید.
۲
معصومیتشان را به تصویر بکش
[photographing-children-2]

معصومیت یکی از ویژگی‌هایی است که با کودکی همراه است – چرا ثبتش نکنیم؟ بگذارید فرزندتان بازی کند یا راجب چیزی با او صحبت کنید که به فکر فرو رود. می‌توانید از او بپرسید به بامزه‌ترین جوکی که به ذهنش می‌رسد فکر کند یا بپرسید آیا رازی دارد یا خیر. عمق میدان را کم انتخاب کنید تا فوکوس را روی کودک قرار دهید و سرعت شاتر را مناسب با آن انتخاب کنید.
۳
بی ریا عکس بگیر
[photographing-children-3]

بچه‌ها مملو از احساسات و خلاقیت هستند. از چیز های روزمره عکس بگیرید اما به جای اینکه از او بخواهید ژست بگیرد، بگذارید راحت باشد و در شرایطی که به او خوش می‌گذرد و کارهای عادی انجام می‌دهد از او عکس بگیرید؛ مثلا بازی کردن در حمام پر از کف و حباب باعث شیطنت و خوش گذشتن به او می شود. اگر نور محیط خانه کم است، از فلاش استفاده کنید تا هم نور کم را جبران کنید و هم حرکات را بهتر ثبت کنید. دقت کنید اگر محیط شما پر از اشیای بازتاب دهنده نور و سفید باشد، نور فلاش به شکل دایره ای سفید رنگ روشن در پس زمینه عکس می افتد.
۴
در مراسم خاص عکس بگیرید
[photographing-children-4]

مراسم و تعطیلات خاص متعددی وجود دارند که فرصت مناسبی برای عکس گرفتن هستند و تکرار این عکس‌ها در هر سال رشد کودک شما را نشان خواهد داد. برای رخدادی مثل هالووین کودکان خود را لباس بپوشانید و از یک پس زمینه با مزه استفاده کنید– مثلا دیوار قرمز با یک تارعنکبوت مصنوعی. از فلاش و عمق میدان کم بهره بگیرید تا فوکوس روی چهره کودک باشد. آتلیه بارداری
۵
عکس گروهی بگیرید


همیشه روزهای خاصی وجود دارند که مایلید آن ها را ثبت کنید، مثل اولین سفر مدرسه‌ای یا اولین باری که می توانند با دوستانشان بیرون بروند. اگر با یک نوجوان سر و کار دارید، به سرعت دست به کار شوید و آنها را مجبور نکنید لبخند بزنند یا ژست غیر طبیعی بگیرند. گروه را دور هم جمع کنید و از فلاش برای تثبیت حرکات استفاده کنید. به همه بگویید که جمع شوند و لبخند بزندد و بیشتر از ۳ عکس نیز نگیرید، چرا که نوجوانان کم طاقت هستند!
۶
چه بزرگ شدی!
[photographing-children-6]

کودکان به سرعت بزرگ می‌شوند، پس مرتبا عکس گرفتن از آنها طبیعی است. اگر به قدری خوش شانس باشید که بتوانید سر کلاس درس او حاضر شوید تا چند عکس ساده بگیرید، این را با استفاده از لنزهای تله فوتو و زوم کردن از راه دور انجام دهید. زوم کنید و یک عمق میدان کم انتخاب کنید که سایر کودکان را تار کند (مثلا f/4 یا کمتر) و از زدن فلاش برای روشن نگه داشتن صورت نیز نترسید؛ به خصوص در کلاس‌های تاریک.
ت
تنظیمات پیشنهادی

اگر با حجم قابل قبولی از نور مواجه هستید سرعت شاتر را ۱/۱۲۵ انتخاب کنید تا بتوانید حرکات را ثبت کنید – اما اگر از سرعت کمتری استفاده کردید فلاش را فراموش نکنید. عمق میدان کم موجب نگه داشتن فرد مورد نظر شما در فوکوس می‌شود پس از عمق میدان f/5 یا کمتر استفاده کنید؛ البته به شرطی که شرایط نوری اجازه این کار را بدهد.
الف
ابزار پیشنهادی

از فلاش برای تثبیت حرکات استفاده کنید؛ یا فلاش دوربین یا یک فلاش جانبی قدرتمندتر. فلاش جانبی می‌تواند در زمانی که سوژه دور از شما است یا یک عکس گروهی از کودکان می‌گیرید مفید باشد. می‌توانید از متعلقات دیگر مثل soft-box نیز استفاده کنید که نور فلاش را از یک نور شدید به یک نور ملایم تبدیل کند. تک پایه (monopod) نیز برای مواقعی که می خواهید سریع عمل کنید و به اطراف جا به جا شوید، مفید است.
ج
جمع‌بندی

کودکان مملو از شادی و نشاط هستند و همین کار کردن با آن ها را لذت بخش می کند. با آنها دوست باشید و رفاقت ایجاد کنید و یک کودک را مجبور به گرفتن ژست خاص یا خندیدن نکنید؛ این کار آنها را خوشحال نخواهد کرد و این قضیه در چهره‌هایشان مشخص خواهد بود. این موارد را فراموش نکنید: زمینه، لباس هایشان، موی آنها و نمای کلی، باید شسته رفته باشد تا عکس با ارزشی تولید شود.

منبع:

لنزک


نکات عکاسی گل‌ها

 عکاسی از گل‌ها به شدت محبوب است و یکی از بیشترین حالات عکاسی و رایج‌ترین نمونه‌های چاپ شده و فروخته شده‌ی عکس نیز به حساب می‌آید. گل ها به انسان روحیه می بخشند و به دلیل تنوع زیادشان، عکس‌هایی که می‌توانید از آنها بگیرید تنوع زیادی دارند و احساسات متفاوتی را برمی‌انگیزند. در ادامه به نکات عکس گرفتن از گل ها می پردازیم.
۱
برای جزئیات زوم کن

تا بیشترین حد ممکن زوم کنید که جزئیات فوق العاده خود را نشان دهند. تنها راه مناسب برای گرفتن یک کلوزآپ با کیفیت از گل شما، استفاده از لنزهای ماکرو (۵۰ میلیمتر تا ۲۰۰ میلیمتری) است. لنزهای ماکرو (macro lenses) جزئیاتی را که برای چشم غیر مسلح به راحتی قابل درک نیستند آشکار می‌سازند و یک نمای جدید و جذاب از سوژه را رو می‌کنند. در کلوزآپ گلبرگ‌ها و جوانه‌های یک گل، یا قطرات آب نشسته روی گلبرگ‌ها انگار از صفحه بیرون زده اند.
۲
تنها روی یک بخش فوکوس کن


پس از استفاده از لنز ماکرو، مهم است که از فوکوس کردن انتخابی، بهره بجویید. اگر همه چیز در عکس شارپ (واضح) باشد دیگر نقطه کانونی (تمرکز اصلی) وجود نخواهد داشت. بنابراین بهتر است که یک ناحیه را انتخاب کنید و فقط آن را شارپ نگه دارید. ایده‌آل این است که از ISO کم برای حفظ کیفیت و از سه پایه یا تک پایه به منظور حذف لرزش‌ها استفاده کنید – مات شدن در عکس های ماکرو، بسیار فاحش خواهد بود. عمق میدان (DOF) کمی انتخاب کنید؛ عموما بین f/2.8 تا f/8 انتخاب کنید تا نقاط دیگر عکس را به صورت ملایمی مات کنید.
۳
نورپردازی


وقتی در محیط بیرون عکس می گیرید، با همه گونه آب و هوایی مواجه خواهید شد. در روزهای روشن آفتابی، نیاز دارید نور شدید خورشید را متعادل کنید؛ از فلاش پرکننده (تکمیلی) برای روشن کردن سوژه (حذف سایه ها) و متعادل نگهداشتن پیش زمینه و پس زمینه استفاده کنید. از یک رفلکتور (بازتابنده) طلایی برای حرارت (گرمی عکس) و رفلکتور نقره‌ای یا رنگ روشن برای تنظیم نور زمینه عکس استفاده کنید. بازتابنده‌ها به صورت حفاظی در برابر باد نیز عمل خواهند کرد.
۴
زوایای مختلف را امتحان کن


اگر مایل به تهیه تصاویر جذابی هستید، به نحوه ترکیب سوژه‌ها در عکس نیز فکر کنید. قانون یک سوم (rule of thirds) که راجب به آن صحبت کرده ایم را به خاطر داشته باشید و طبق این قانون جای سوژه را در کادر تنظیم کنید. برای جذاب تر کردن نما کمی دوربین را کج کنید تا از حالت افقی بیرون بیاید. می توانید از خورشید به شکل خلاقانه‌ای استفاده کنید؛ دوربین را به سمت خورشید بگیرید تا شراره های آن نمایان شوند؛ مثل پرتوهای نور روی عکس فوق.
۵
ایده‌های پس زمینه


یک راه عالی برای شبیه کردن فضای داخل استودیو به محیط بیرون، استفاده از صفحات رنگی است (گاهی، می‌توانید به سادگی گل‌ها را به استودیو ببرید). صفحات رنگی را به آسانی می‌توان پیدا کرد و از یک فروشگاه عرضه محصولات هنری خرید. صفحات را پشت گل قرار دهید و برای بهتر نشان دادن گلبرگ ها یک رنگ متضاد به کار ببرید. از نور افکن استفاده کنید و پشت و میانه عکس را نشانه بگیرید تا یک هاله نور ملایم ایجاد شود همچنین پس زمینه از یک رنگی در آید.
۶
جزییات و الگو ها


فقط گلبرگ های یک گل مهم نیستند، بلکه برگ‌ها هم زیبا هستند. خلاق باشید و به دنبال جزئیات زیبا و الگوهای تکرار شونده بگردید. با استفاده از یک لنز ماکرو بهترین حالت بزرگنمایی را بدست آورید. می توانید از یک فلاش حلقه ای (ringlight flash) برای وضوح بیشتر عکس استفاده کنید، اما مراقب باشید که دوربین نلرزد و عکس تار نشود – این یک مشکل رایج در گرفتن عکس های کلوزآپ است. مقدار ISO را حدود ۵۰ تا ۱۰۰ انتخاب کنید که رنگ های روشن به درستی ثبت شوند.
ت
تنظیمات پیشنهادی

با عمق میدان (DOF) کم عکس بگیرید، اندازه دریچه دیافراگم را حدود f/4 قرار دهید تا گل واضح و شارپ اما پس زمینه مات باشد. اگر خارج از خانه و در نور روز عکس می‌گیرید، اکسپوژر (نوردهی) را یک پله کاهش دهید (-۱). به این طریق می‌توانید تمام جزییات شامل گل، برگ‌ها و ساقه را به عکس وارد کنید.
الف
ابزار پیشنهادی

ابزار مشخصی برای ساده‌تر کردن عکاسی کودک در آتلیه نوزاد از گل ها وجود دارد؛ یک لنز ماکرو با دریچه دیافراگم f/2.8 برای چنین کاری ایده‌آل است. چه در خانه باشید چه محیط بیرون در عکاسی کلوزآپ ریسک تار شدن عکس وجود دارد پس داشتن سه پایه یا تک پایه حتما توصیه می شود. با داشتن صفحه رنگی، هر کجا که باشید، یک پس زمینه استودیو فوری با شماست.
ج
جمع‌بندی

نکته جالب در خصوص گل‌ها این است که تقریبا می‌توان آنها را همه جا یافت! ممکن است چند نمونه آفتابگردان در باغچه خانه شما باشد، می‌توانید یک دسته گل را از فروشگاه محله خود خریداری کنید یا می‌توانید به پارک بروید و گل های فراوانی را در آنجا مشاهده کنید. لطفا عجله نکنید، چرا که گل‌ها فرار نمی‌کنند. این به شما کمک خواهد کرد که ترکیب عکس خود را به دقت مورد بازبینی قرار دهید.

منبع:

لنزک


زیبایی هندسه و تقارن برای بهبود ترکیب بندی عکاسی شما

 هندسه و تقارن مانند تکنیک های عکاسی بارداری به نظر نمی رسند، بلکه بیشتر شبیه چیزهایی هستند که از یک کتاب ریاضی یاد می گیرید. آنها ممکن است مربوط به ریاضی باشند، اما ابزارهای ترکیب بندی زیبا و قدرتمندی نیز هستند که می توانند تصاویر واقعا برجسته و منحصر به فردی ایجاد کنند. تقارن و هندسه دو تکنیک هستند که هر کدام به نوبه خود خوب عمل می کنند، شاید حتی بهتر از وقتی که با هم ترکیب شوند. در این مقاله کوتاه ما قصد داریم نگاهی به این دو ابزار ترکیب بندی قدرتمند بیاندازیم.
هندسه و تقارن چه هستند؟

بیایید با تقارن در عکاسی شروع کنیم. تقارن زمانی ایجاد می شود که بالا و پایین، چپ و راست یا طرفین قطرهای یک تصویر آینه یکدیگر باشند. تقارن طبق تعریف، مستلزم این است که شما خارج از «قانون یک سوم» فکر کنید. اگرچه تقارن در آتلیه بارداری طبیعت اتفاق می افتد، اما در دنیای ساخت بشر بیشتر مشهود است.
[تقارن و هندسه در عکاسی]

تقارن همه جا در اطراف ما در دنیای ساخت بشر وجود دارد. اثر Bill Morrow

هندسه علم اَشکال است. مربع، خطوط مثلث، و دایره همه عناصر هندسی هستند که می توانیم در عکاسی استفاده کنیم. ما می توانیم از اَشکال هندسی با لبه های سخت برای ایجاد تصاویر برجسته یا از اَشکال هندسی ظریف تر با «لبه های نرم» برای تعریف یا کمک به یک ترکیب بندی استفاده کنیم.

تقارن و هندسه هیچ کدام لازم نیست به شرایط فیزیکی محدود شوند. نور و سایه نیز می توانند حاوی اَشکال هندسی باشند و تقارن را نشان دهند.
یادگیری دیدن و استفاده از هندسه و تقارن

با تقارن شروع می کنیم. ترکیب بندی های متقارن عالی اغلب زمانی اتفاق می افتند که ما سوژه ای داشته باشیم که درست در مرکز دو شیء یکسان قرار داشته باشد. این سوژه ممکن است شخصی که از وسط پله ها بالا می رود یا حتی فقط نقطه انتهایی یک تونل مستقیم طولانی باشد.

اگر تقارن ما بر اساس اشیاء سمت چپ و راست کادر باشد، ترکیب بندی اغلب بهتر از کار درمی آید اگر سوژه را در یک سوم بالا یا پایین کادر قرار دهیم. این به عنوان یک موازنه عمل می کند، چون تقارن محض می تواند باعث شود که یک تصویر بسیار بی روح به نظر برسد.
[تقارن و هندسه در عکاسی]

تقارن با قانون یک سوم خوب جواب می دهد. اثر (Thomas Leuthard (2008-2017

تقارن طبیعی ممکن است بازتاب یک منظره زیبا در سکون یک دریاچه پر از آب عمیق باشد. باز هم اگرچه این ممکن است در نگاه اول عالی به نظر برسد، اما شما اغلب احساس می کنید که یک چیزی آنجا درست نیست. ما می توانیم با قرار دادن یک سوژه در جایی در یک سوم سمت راست یا چپ با تقارن محض مقابله کنیم. این سوژه ممکن است یک قایق پارویی یا حتی یک تخته سنگ جالب باشد، تا زمانی که در تصویر آینه ای ما تعادل وجود داشته باشد.

نور نقش بسیار مهمی در یک ترکیب بندی هندسی عالی ایفا می کند. اَشکال هندسی با لبه سخت توسط نوری که بر روی آنها می تابد و سایه هایی که نور ایجاد می کند، واضح تر می شوند. اغلب اوقات هندسه سخت با تکرار اَشکال یکسان مانند پنجره های یک ساختمان اداری مدرن یا کانتینرهای کنار هم در یک بندر ایجاد می شود.

این عکس ها از لحاظ بصری چشمگیر هستند، اما اغلب فاقد یک نقطه کانونی هستند که با آن نگاه را هدایت کنند. ما می توانیم با گشتن به دنبال المانی که تکرار را بشکند با آن مقابله کنیم، مانند شخصی که از یکی از پنجره های اداری به بیرون خم شده است. با قرار دادن آن شخص در یکی از یک سوم های کادر می توانیم یک تعادل بصری برای الگوهای تکرار ایجاد کنیم.
[تقارن و هندسه در عکاسی]

هندسه محدود به خطوط مستقیم نیست. اثر josef.stuefer

نوع دیگری از هندسه، هندسه نرم است. این نوع هندسه بیشتر در محیط های طبیعی اتفاق می افتد و جایی است که ما از اَشکال نه چندان مشخص و واضح مانند مثلث یا دایره به عنوان المان های ترکیب بندی برای عکس هایمان استفاده می کنیم. این المان می تواند منحنی طبیعی یک خط ساحلی که نگاه ما را به سمت سوژه جلب می کند یا یک چهره صخره ای مثلثی مورد استفاده برای کادربندی یک منظره با ابهت باشد.

پیدا کردن هندسه نرم در ابتدا می تواند دشوار باشد. علت آن این است که ذهن ما ناخودآگاه به دنبال اَشکال سخت و کاملا مشخص می گردد. با این حال، اگر با دقت به صحنه ها نگاه کنید، خیلی زود هندسه نرم را خواهید دید، مانند این صحنه که در آن خطوط هندسی نرم سایه ها نگاه ما را به سمت قایق هدایت می کنند.
[تقارن و هندسه در عکاسی]

هندسه نرم به شکل خطوط هدایتگر. اثر Jason Row Photography

اغلب هندسه و تقارن دست در دست یکدیگر عمل می کنند و هیچ مثالی برای آن واضح تر از خطوط هدایتگر نیست. خطوط هدایتگر یک شکل هندسی هستند که در بسیاری از موارد یک صحنه را به دو تصویر آینه ای مجزا تقسیم می کنند. با اضافه کردن یک سوژه به یک سوم بالای کادر، می توانیم یک تصویر بسیار برجسته و چشمگیر ایجاد کنیم.

تقارن و هندسه هر دو به نوبه خود ابزارهای ترکیب بندی بسیار قدرتمندی هستند. هر دو در طبیعت و در جهان ساخت بشر وجود دارند و زمانی که در یک عکس با هم ترکیب شوند، می توانند به تصاویر فوق العاده ای منجر شوند.

دفعه بعد که بیرون می روید، حتی اگر یک دوربین با خود به همراه نداشتید، نگاهی به جهان اطراف خود بیاندازید و به دنبال نمونه هایی از هر دو بگردید.

نویسنده: جیسون راو (Jason Row)

منبع:

لنزک