کدام سیستم عامل برای عکاسی مناسب هستند؟

امروزه تلفن های هوشمند در بخش دوربین به شکلی پیشرفت کردند که دیگر نیاز نیست در سفر یا مسافرتی دوربین حرفه ای بدست گیرید و با یک گوشی هوشمند می توانید این امر را محقق سازید.

عکاسی نوزاد در آتلیه نوزاد

مسلماً دوربین DSLR ایده آل ترین دوربین برای عکاسی است، ولی در عین حال می دانیم بهترین دوربین آن دوربینی است که همیشه همراه شما باشد. با این وجود در این مطلب می خواهیم از بین سیستم عاملی های موبایل Android و iOS بهترین سیستم عامل برای عکاسی حرفه ای را معرفی کنیم.

این جنگی است که فکر نمی کنم به این زودی ها تمام شود، جنگی در موبایل های هوشمند بین Apple و Android که هر زمانی که موبایلی جدید عرضه می شود سخت تر و سخت تر می شود.

دوربین های iPhone 6 و iPhone 6 Plus که در چند ماه اخیر معرفی شدند، پیشرفت های چشمگیری در قسمت دوربین داشته است.

به گفته Apple (و Flickr)، دوربین iPhone محبوب ترین دوربین در دنیا محسوب می شود، میلیون ها نفر روزانه از این دوربین استفاده می کنند، از زمان عرضه iPhone 4 عکس هایی که با دوربین iPhone گرفته می شده در Flickr بیشتر از هر دوربین دیگری بوده است.

در سمت دیگر سیستم عامل Android در موبایل های شرکت های مختلفی وجود دارد (از پرفروش ترین و بزرگترین این شرکت ها می توان به Sony، Samsung، HTC، Google، LG، Huawei اشاره کرد) که همین مسأله باعث شده در کل سیستم عامل محبوب تری باشد.
iOS در برابر Android: تعداد پیکسل

Apple مثل همیشه به صورتی نسبتاً محافظه کارانه در رابطه با تعداد پیکسل دوربین هایش عمل کرده است، به طوری که در دوربین iPhone 6 و iPhone 6 Plus که اخیراً وارد بازار شده اند از سنسور ۸ مگاپیکسیلی استفاده کرده است.

با توجه به اینکه Apple دوربین iPhone ها را در قسمت های دیگر تقویت کرده است، اما اندازه پیکسل های سنسور را در ۱٫۵ میکرون نگه داشته و همچنین لنز دوربین آن همچنان ۵ المانی با نهایت دیافراگم f/2.2 است.

که اگر بخواهیم راجع به اندازه پیکسل ها صحبت کنیم، موبایل HTC one (M8) با پیکسل های بزرگ ۲ میکرونی شرایط بهتری دارد.

هر چه اندازه پیکسل های سنسور بزرگ تر باشد، سنسور می تواند نور بیشتری دریافت کند، در نتیجه سنسور هایی که پیکسل های بزرگتری دارند برای عکاسی در شرایط کم نور شرایط بهتری دارند.

و اما دوربین های دیگری هستند که تعداد پیکسل بسیار بالاتری نسبت به iPhone دارند، برای مثال دوربین موبایل های Sony Xperia Z3 و Samsung Galaxy K zoom 20.7 میلیون پیسکل بر روی سنسور CMOS خود دارند.
iOS در برابر Android: قابلیت های دیگر

iPhone 6 Plus قابلیت لرزش گیری آنالوگ (غیر دیجیتالی) دارد، به همراه فوکوس پیکسلی (که معمولاً بر روی بیشتر دوربین ها به عنوان فوکوس Phase Detection شناخته می شود) که فوکوس خودکار آن را تقویت کرده است.

با استفاده از نواری که در سمت چپ عکس می بینید می توان فوکوس پس زمینه عکس را کنترل کرد.

همچنین کنترل نوردهی آن به دلیل وجود پردازشگر قوی A8 بسیار تقویت شده و این دوربین می تواند در عکاسی به صورت متوالی فوکوس را به صورت خودکار تغییر دهد و دقت بالایی هم در فوکوس داشته باشد.

اما برای مخالفان iPhone و طرفداران Android این خبر جدیدی نیست، چرا که همین تکنولوژی ها بر روی چندین موبایل با سیستم عامل Android وجود داشته، برای مثال موبایل Samsung Galaxy K Zoom سیستم لرزش گیر آنالوگ دارد، و موبایل Sony Z3 تکنولوژی SteadyShot (عکاسی بدون لرزش) دارد.

موبایل HTC One M8 هم از تکنولوژی Restore Focus (بازیابی فوکوس) بهره می برد، که این قابلیت جالب به شما این امکان را می دهد که هم قبل از عکاسی و هم بعد از گرفتن عکس بتوانید نقطه فوکوس عکس را تغییر دهید.

یکی از قابلیت های کلیدی ای که در گوشی های iPhone به چشم نمی خورد تکنولوژی NFC است. این قابلیت به شما این امکان را می دهد که دوربین و موبایل را بتوانید به صورتی به هم متصل کنید که بدون استفاده از هیچ وسیله دیگری بتوانید مستقیماً عکس های دوربین را به موبایل انتقال دهید.

با اینکه اکثر این قابلیت ها با استفاده از Wi-Fi برای iPhone عملی است، اما ارتباط به صورت NFC بسیار سریع تر است.

تکنولوژی NFC برای استفاده از Apple Pay (قابلیتی برای پرداخت از طریق iPhone) در گوشی های iPhone 6 و iPhone 6 Plus استفاده شده، اما فعلاً نمی دانیم که از این تکنولوژی موجود در iPhone می توان برای اهداف دیگر هم استفاده کرد یا خیر.

اما از طرف دیگر خیلی از موبایل های با سیستم عامل Android مدت هاست که از تکنولوژی NFC بهره می برند، برای مثال، تمام کاری که باید برای برقرار شدن ارتباط بین Xperia Z3 و Sony QX10 انجام دهید این است که این دو دستگاه را به شکل ضربه زدن به یکدیگر در یک فاصله معینی تکان دهید، و ارتباط بین آنها بلافاصله برقرار می شود.

iOS در برابر Android: مقدار زوم

خیلی ها گوشی های هوشمند را به دلیل مناسب نبودن دوربین ها تمسخر می کنند. اگر Apple را کنار بگذارید، خواهید دید که خیلی از گوشی های هوشمند قابلیت های خاص یک دوربین واقعی را دارند که می توانند جایگزین دوربین های کاپکت در جیب شما بشوند.

Sony Xperia Z3 سنسور CMOS 1/2,3 اینچی دارد، همان مدلی که (حتی از لحاظ اندازه فیزیکی) در سنسور های دوربین های کامپکت Sony Cybershot استفاده شده. فلاش دوربین این موبایل هم Xenon است و حساسیت سنسور آن (ISO) می تواند تا ۱۲۸۰۰ بالا برود.

تنها چیزی که ندارد زوم مکانیکی است، ولی ۸x زوم دیجیتال دارد. تنها دلیلی که باعث می شود دوربین این گوشی را یک دوربین مناسب ندانست، نداشتن زوم مکانیکی است.

اما اگر نگاهی به گوشی Samsung Galaxy K Zoom بیاندازید، کمی مسأله پیچیده تر می شود. دوربین این موبایل از سنسور BSI CMOS با ۲۰٫۷ میلیون پیکسل بهره می برد، فلاش آن Xenon است و مهمتر از همه اینها، دوربین این موبایل ۱۰x زوم «مکانیکی» دارد.

بله، اندازه این موبایل کمی بزرگتر از میانگین گوشی های هوشمند است، اما اگر به دنبال دستگاهی هستید که همه قابلیت ها را به صورت قابل قبولی داشته باشد، این موبایل گزینه مناسبی است.
iOS در برابر Android: بهترین برنامه ها

هزاران برنامه خوب مربوط به عکس و عکاسی هم در iTunes و هم در Google Play وجود دارند. خوشبختانه برای کسانی که هر دو سیستم عامل را دوست دارند، خیلی از این برنامه، از قبیل اینستاگرام – Instagram که محبوبیت بسیار زیادی پیدا کرده برای هر دو سیستم عامل وجود دارد، اما بعضی از برنامه های جالب وجود دارند که مخصوص یک سیستم عامل هستند.

موبایل Samsung Galaxy K Zoom قابلیت زوم مکانیکی تا ۱۰x را دارد
ProCamera 7

یک برنامه فوق العاده برای کنترل نوردهی و فوکوس، برنامه ProCamera 7 به این شکل است که شما با نوار هایی ساده می توانید نوردهی عکس را قبل از گرفتن آن تنظیم کنید.

این برنامه برای کسانی مناسب است که از سیستم عامل iOS 7 یا قدیمی تر استفاده می کنند. کسانی که از iOS 8 بر روی موبایل خود استفاده می کنند خیلی از قابلیت های این برنامه را بر روی خود برنامه Camera خواهند داشت.

اما با این حال به دلیل ابزار ویرایشی آن خوب است که این برنامه را داشته باشید، چرا که در بهبود عکس ها به شما کمک می کند و قابلیت های دیگری مانند Aspect Ratio (انتخاب ابعاد عکس)، فیلتر های دیجیتالی و قفل کردن تراز سفیدی دارد.
Pic Tap Go

برنامه Pic Tap Go شامل ۷۰ افکت متفاوت است که می توانید این فیلتر ها را به صورت لایه هایی متفاوت بر روی یکدیگر قرار دهید و فیلتری جدید بسازید. همچنین می توانید قدرت و وضوح هر فیلتر را تغییر دهید. در کنار این فیلتر ها ابزار Crop هم برای بریدن عکس دارد. در داخل این برنامه قسمتی مخصوص عکاسی وجود دارد که می توانید مستقیماً از داخل این برنامه عکس بگیرید.

همچنین می توانید مستقیماً با استفاده از این برنامه عکس های خود را در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید، مانند Facebook و Twitter و همچنین می توانید مستقیماً عکس های خود را در برنامه Instagram به اشتراک بگذارید بدون اینکه لازم باشد عکس خود را ببرید و به عکسی مربعی تبدیل کنید.
Camera+

یک برنامه دیگر برای به کار گیری دوربین iPhone به بهترین شکل است. برنامه Camera+ به شما این امکان را می دهد که نوردهی و فوکوس عکس را تغییر دهید و به شما این امکان را می دهد تا بتوانید نقطه فوکوس و نقطه نورسنجی را از هم جدا کنید، به این صورت که روی قسمتی فوکوس کنید و نورسنجی را روی نقطه دیگری انجام دهید، با این کار می توانید راحت تر تاریکی و روشنایی عکس را کنترل کنید.

علاوه بر این، قابلیت های دیگری هم دارد: زوم دیجیتالی، تراز افقی و Clarity (قابلیت تنظیم وضوح تصویر)، چیزی که به شما این امکان را می دهد که جزئیات تصویر بهتر دیده شود. مهم تر از همه اینها، افکت های بسیار خوبی در این برنامه وجود دارد، Lightbox (جعبه نور – برای بررسی عکس هایی که گرفته اید) و حالت Scene برای عکاسی از منظره.

سازندگان این برنامه می گویند برنامه های زیادی برای iOS 8 دارند. با توجه به اینکه اکثر قابلیت های این برنامه در خود برنامه Camera نسخه نهایی iOS وجود دارد، برنامه هایی که خواهند داشت باید قابل توجه و جالب باشد.
بهترین برنامه های عکاسی مخصوص Android

تعداد اندکی برنامه عکاسی مخصوص Android وجود دارد که iOS آنها را ندارد، مسلماً سازندگان برنامه ها سعی دارند بر روی سیستم عاملی کار کنند که طرفدار بیشتری دارد و یا بر روی هر دو سیستم عامل کار کنند تا تقریباً کل بازار را در دست بگیرند.

Camera FV-5

عکاس هایی که با دوربین های DSLR یا CSC کار می کنند حتماً علاقه زیادی به برنامه Camera FV-5 خواهند داشت چرا که تنظیمات در این برنامه به همان شکل رسمی و قدیمی این دوربین ها است. در این برنامه شما به تنظیمات ISO، تراز سفیدی، حالت فوکوس و… دسترسی خواهید داشت.

با اینکه نمی توانید سرعت شاتر و دیافراگم را تنظیم کنید، حداقل این پارامتر ها زمان عکاسی در بالای صفحه برای شما نمایش داده خواهند شد و در نتیجه شما می توانید ببینید که آیا دوربین آنطور که شما می خواهید عکس بگیرید تصمیم گرفته است یا خیر.
Google Camera

قبلاً این برنامه فقط برای دارندگان Google Nexus در دسترس بود، برنامه Google Camera به شما این اجازه را می دهد که به جزئیات دوربین Android دسترسی پیدا کنید. در این برنامه گزینه های Exposure Compensation (جبران نوردهی)، HDR، حالت عکاسی تأخیری، پانوراما و PhotoSphere وجود دارد.
iOS در برابر Android: جمع بندی

هر دو این سیستم عامل ها قابل دفاع هستند و مدتی است که نمی توان هیچکدام از این سیستم عامل ها را برنده این رقابت معرفی کرد.اما می توان گفت در کل Android از لحاظ سخت افزاری کمی برتری دارد، مخصوصاً اگر طرفدار تعداد پیکسل بالا باشید یا لنز زوم بخواهید.قابلیت های خاص دیگری مانند سیستم ارتباطی NFC وجود دارد که فعلاً Android را کمی از iOS پیش می اندازد.

از طرف دیگر این مطلب زمانی نوشته شده که هنوز در ابتدای توزیع iPhone 6 بوده و اطلاعات دقیق و ریزی درباره دوربین این گوشی به طور کامل وجود نداشته و همچنین iOS 8 دستخوش تغییراتی شده و خواهد شد که در زمان نوشته شدن این مطلب این تغییرات شکل نگرفته بوده.

اینکه کدام سیستم عامل می توانند گزینه بهتری برای عکاسی باشند را کاربر تشخیص می دهد و نمی توان راحتی آن را دریافت.

منبع:

عکاسی

تکنیک های عکاسی پرتره با استفاده از نور محیط در شب

نور محیط یکی از بهترین و ارزان ترین ابزارهای عکاسی به شمار میرود. اگر بتوانید تکنیک های استفاده از آن را بیاموزید هیچ وقت از گرفتن تصاویر پرتره خوب باز نمیمانید. برای اکثر عکاسان جهان، ساعت طلایی عکاسی، غروب آفتاب است؛ اما جردن متر (Jordan Matter) عکاس معروف ژاپنی اعتقاد دارد که شب، بهترین زمان برای عکاسی است. او معتقد است که با در نظر گرفتن ۵ نکته در مورد استفاده از نور محیط و خیابان، می‌توان عکس‌های پرتره‌ی بسیار زیبایی ثبت کرد.

عکاسی کودک در آتلیه کودک

۱. به چراغ‌های خیابان نگاه کنید

چراغ‌های خیابان یکی از بهترین منابع نور برای عکاسی در شب است. در نظر داشته باشید که نور چراغ‌های خیابان سایه‌ی بدی روی صورت سوژه ایجاد می‌کند؛ بنابراین، بهتر است که سوژه کمی به سمت بالا و به نورهای موجود نگاه کند؛ تنها در حدی که سایه‌ی ایجادشده از بین برود و نیازی نیست که سوژه، سر خود را خیلی بالا بگیرد.

۲. از ویترین مغازه‌ها به‌عنوان سافت‌باکس استفاده کنید

اگر می‌خواهید که سوژه به سمت دوربین نگاه کند، نمی‌توانید از چراغ‌های خیابان استفاده کنید. برای این مورد بهتر است که از چراغ‌های یک ویترین بزرگ به‌عنوان سافت‌باکس استفاده کنید. کافی است که پشت به ویترین ایستاده و سوژه به سمت دوربین نگاه کند.

۳. از لنزهایی با دیافراگم باز استفاده کنید

استفاده از ابزار مناسب، مهم‌ترین مورد برای ثبت عکس‌های باکیفیت است. برای اینکه بتوانید عکس‌های پرتره‌ی خوبی در شب بگیرید، بهتر است از لنز‌هایی با نسبت کانونی f/1.8 ،f/2 یا حتی f/1.4 استفاده کنید؛ این لنزها، نور بیشتری را ثبت می‌کند.

۴. از لباس‌هایی با رنگ روشن استفاده کنید

اگر می‌خواهید عکس‌های پرتره‌ی خوبی در شب بگیرید، از سوژه‌ی خود درخواست کنید که لباس‌هایی با رنگ روشن بپوشد.

۵. برای عکاسی با حالت رامبرانت، نور را از یک سمت بتابانید

هنگام استفاده از ویترین مغازه‌ها، می‌توانید کنار ویترین ایستاده تا نور تنها به یک سمت از صورت سوژه، تابیده شود. این مورد کمک می‌کند تا بتوانید عکس‌های زیبایی با حالت رامبرانت ثبت کنید.

نظر شما در مورد این ۵ تکنیک چیست؟ میتوانید نظرات خود را در اینباره با ما در میان بگذارید

منبع: سایت زومیت

آیا برای عکاسی خوب بهترین دوربین لازم است؟

بیشتر دوستان تصور میکنند که برای گرفتن بهترین عکس شما باید بهترین دوربین را داشته باشید. بارها ممکن است این جمله به گوش شما خورده باشد،‌ شیاد این جمله به گوش افرادی که بتازگی قصد ورود به هنر عکاسی را دارند بیشتر شنیده میشود. . این‌یک باور عمومی است که تصویر عالی با بهترین دوربین گرفته می‌شود. این باوری است که کام عکاسان را تلخ کرده، چراکه مهارت‌های آنان را درگرفتن عکس‌های خوب نادیده می‌گیرد. نکته جالب این است که باوجود فرمول رایج «بهترین دوربین برابر است با بهترین عکس» شاهد نسل جدید از دوربین‌های جدید هستیم که در جیب شما جا می‌شوند. در اینجا زومیت تجربیات یک عکاس برزیلی به نام تیتو فرنادز (Tito Ferradans) که فیلم بردار و متخصص تکنیک های جلوه های بصری و از علاقمندان هنر آنامورفیک است را برای شما بازگو می کند. اگرچه این مطالب بخشی از نظرات شخصی عکاس است؛ ولی به عنوان یک هنرمند با تجربه که اکنون در کشور کانادا زندگی می کند، می‌تواند راهنمای برای شما در آغاز کار عکاسی باشد.

عکاسی کودک در آتلیه کودک

تجربیات تیتو فرنادز در جستجوی بهترین عکس ها

قبل از اینکه من (تیتو فرنادز) وارد دنیای عکاسی و فیلم‌برداری شوم (بیش از ده سال پیش) کارم را با یک دوربین کامپکت سونی شروع کردم. با دوربین ساده و اتوماتیک کوچکی که فقط به من اجازه می‌داد دکمه شاتر را فشار بدهم. آن زمان من نیز اعتقاد داشتم بهترین عکس‌ها با بهترین دوربین های عکاسی گرفته می‌شود. مطالب زیادی بود که باید یاد می‌گرفتم و هیچ آشنایی با عمق میدان و کم کردن عمق میدان و دنیای گسترده رنگ‌ها و راز و رمزهای آن‌ها نداشتم. وقتی اولین دوربین DSLR خودم را در سال ۲۰۰۸ خریدم، فصل جدیدی در دنیای عکاسی برای من آغاز شد. سفر از دنیای عکاسی آنالوگ به دنیای عکاسی دیجیتال برای من با دوربین کانن Rebel XTi بود. هنوز خاطره گرفتن اولین عکس‌ها دیجیتالی جز خاطرات زیبای من است. همین خاطرات به من درس‌های بزرگی را یاد داد. یکی از این درس‌ها درک این مطلب بود که یک دوربین عکاسی خوب در حقیقت شرایط را بهتر می‌کند؛ اما آمار عکس‌های خنده‌دار را کمتر نمی‌کند.

امروز من از هر سه عکس گرفته‌شده یک عکس غیرقابل‌دفاع دارم. آن زمان از هر ۲۵ عکس گرفته‌شده یک عکس قابل دفاع داشتم. جالب است که اگر در هر عکسی که می‌گیرد یک یا دو تکنیک عکاسی را پیاده کنید، به‌مرور سرعت شکار عکاسهای عالی برای شما بیشتر می‌شود و یک گنجینه ارزشمند در لایت روم خواهید داشت.

در طول یک دهه کار و تلاش که مهارت عکاسی من بهبود پیدا کرد، تجربه کار با دوربین‌های خوبی از شرکت کانن را داشتم. ابتدا با دوربین XTi I بعد با دوربین ۷D و بعدازآن نیز دورانی با ۵D MkIII گذراندم. در این اواخر نیز با یک دوربین سونی به نام A7s II عکاسی می‌کردم. باتجربه هر دوربین جدید من به چشم می‌دیدم که قابلیت‌های جدید آن‌ها باعث تغییر رویه در شیوه عکاسی من می‌شود. امکاناتی مانند بازتولید رنگ (color reproduction) که اغلب آماتورها در عکاسی از نتایج تأثیرات آن شگفت‌زده می‎شوند، سنسور فول فریم (full frame sensor) که زاویه‌های بازتری را برای دوربین‌ها به ارمغان آورد، حساسیت به نورپایین (low light sensitivity) که مرزهای عکاسی در محیط‌های کم‌نور را به عقب راند و… از مواردی بود که تأثیر مهم و شگفتی بردنیای عکاسی گذاشت.

در طی همین مسیردر تحول در دنیای عکاسی بیش از چند عکس بود که به گرفتن آن‌ها افتخار می‌کردم و بیش از چندین بار با دیدن عکس‌های خوب غافلگیر شدم و صداهای تحسین برانگیزی شنیدم که می‌گفت:

    معرکه است! این عکس عالی است! دوربین بسیار خوبی دارید!

اکنون متوجه می‌شدم چرا کام بعضی از عکاسان با شنیدن این تعریف‌ها و تمجیدها تلخ می‌شود. این بحث تعریف از بهترین دوربین‌ها حتی به قبل از گرفتن عکس‌های جدید نیز کشیده شده بود. صاحب‌نظران تنها با دیدن دوربین عکاسی جملاتی نظیر، با دوربینی مانند این هیچ جای شکی نیست که عکس‌های عالی خواهید گرفت را زیاد تکرار می‌کردند. از این میان تنها با دوستانی که صمیمیت بیشتری داشتیم، فرصتی هم برای گفتن این توضیح پیش می‌آمد که دوربین یک ابزار است و نباید انتظار داشت عکس باکیفیت خوب به‌وسیله آن گرفته شود، مگر اینکه کسی که دکمه شاتر را فشار می‌دهد، به عکاسی آشنا باشد.

در طی دورانی که من با عکاسی زندگی می‌کردم،‌ استفاده از گوشی هوشمند نیز به‌طور گسترده‌ای رواج پیدا کرد. در طی سال‌های ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۳ که من نویسنده یک مجله عکاسی در برزیل بودم، دیدم چند عکاس حرفه‌ای در مورد اعتبار هنری یک عکس از عکاسان حرفه‌ای که با گوشی هوشمند گرفته‌شده بود چه بحث آتشینی را تجربه می‌کردند. آن زمان این مکالمات یک بحث داغ و رایج در میان جماعت روزنامه‌نگار بود.

مردم نیز خواه‌ناخواه تحت تأثیر حضور تکنولوژی عکاسی گوشی همراه در زندگی خود هستند. آن‌ها نیز با گوشی‌های همراه خود هنگام وقوع حوادث درصحنه حاضر هستند و عمق صحنه را نشانه‌گیری و دکمه شاتر را فشار می‌دهند. تصاویر و صحنه‌ای باارزشی را در لحظه‌های مهم ضبط و ثبت می‌کنند، این در حالی است که هنوز عکاسان به صحنه نرسیده‌اند؛ اما کیفیت تصاویر توسط مردم عادی خوب نبودند و این فراتر از قابلیت‌های دوربین گوشی همراه بود، مهم‌تر از کیفیت و رزولوشن و قدرت نمایش رنگ‌ها، ظرافت و زاویه دید عکاسان حرفه‌ای بود که بازهم مرزبندی‌ها را حفظ می‌کرد.

همانطور که تیتو فرنادز بیان کرد این تفاوت‌ها حتی هم‌اکنون هم مابین عکاسان آماتور و حرفه‌ای به‌راحتی دیده می‌شود در ادامه به چند نمونه از عکاسی سوژه‌ها در یک مکان توسط عکاس آماتور و حرفه‌ای نگاه کنید و خودتان قضاوت کنید. اینکه چگونه به چنین نگاهی نزدیک شوید منوط به تمرین تکنیک‌های عکاسی است.

تجربیات تیتو فرنادز و دوربین‌های گوشی همراه

تیتو فرنادز درادامه تجربیات خودش به حضور و ظهور دوربین ها در گوشی هوشمند نیز اشاره می‌کند. اعتقاد فرنادز چنین است که گوشی‌های هوشمند باقابلیت دوربین عکاسی و قیمت نزولی دوربین‌های دیجیتال دو عامل مهم در شکستن سد انحصار در عکاسی بود و سیل عکاسان نوظهور وارد دنیای عکاسی شد. حالا هر شخصی خواه یا نا خواه یک دوربین عکاس در قالب یک گوشی هوشمند به همراه خود داشت و نمی‌توانست آن را از زندگی خودش بیرون کند. حتی عکاسی‌هایی افتتاح شدند که عکاسان آن هنوز عکاسی را به‌طور حرفه‌ای شروع نکرده بودند. نقش اصلی این تغییرات را باید بر عهده دوربین‌های گوشی هوشمند گذاشت. تا این اواخر تشخیص اینکه عکس گرفته‌شده با گوشی هوشمند است یا دوربین واقعی چندان سخت نبود.

با حضور گوشی‌های دو لنزی (dual lenses) یا همان دوگانه، یادگیری ماشین (machine learning) و فرایندهای خودکار، گوشی‌های هوشمند تصاویری را ثبت و ضبط می‌کنند که نگاه هر عکاس صاحب‌نظری را به خود جلب می‌کند. امروز عکاسان می‌دانند که حفظ ارزش‌های عکاسی اپتیکال (optical photography) در سایه و جایگاه قدرتمند عکاسی محاسباتی (computational photography) کاری آسانی نیست. اکنون عکاسی محاسباتی تعریف و جایگاه مشخصی برای خود دست‌وپا کرده است. عکاسی محاسباتی، اشاره به ضبط تصاویر دیجیتال و متدهای پردازشی حاصل از محاسبات دیجیتال به‌جای فرایندهای نوری دارد. عکاسی محاسباتی به بهبود قابلیت‌های دوربین کمک شایانی می‌کند، ویژگی‌های در اختیار عکاس قرار می‌دهد که با عکاسی مبتنی بر فیلم و نور به‌راحتی ممکن نیست. همچنین عکاسی محاسباتی هزینه‌ها را کاهش می‌دهد و اجزای دوربین‌ها را کوچک‌تر می‌کند که به‌طور فزاینده‌ای باعث رشد محبوبیت آن می‌شود.

پشت پرده این قابلیت‌های فوق‌العاده در گوشی‌های هوشمند در وجود پردازنده‌های قوی و الگوریتم‌های قدرتمندی است که هرروز در حال ارتقا هستند و البته دوربین‌های اپتیکی از این مزیت ویژه بی‌بهره هستند. در آخرین‌مدل‌های گوشی همراه آیفون  ۷Plus 8Plus ،X،   از دو لنز استفاده شد. یک لنز تله فوتو (telephoto) و یک لنز واید (wide angle) که باعث می‌شود عمق میدان درصحنه بازسازی شود. این شبیه‌سازی، قابلیت عمق میدان را، همانند دوربین‌های حرفه‌ای بدون افزایش وزن قابل‌توجه به‌واسطه عکاسی محاسباتی وارد گوشی هوشمند کرد. هرچند مدیریت این عمق میدان، هنوز در اختیار گوشی است؛ بااین‌حال شما تا حدی این امکان را دارید که نورپردازی صحنه را تغییر دهید و عمق میدانی مناسب و تا جای ممکن، دقیقی ایجاد کنید. حتی می‌توانید نقطه فوکوس خود را بعد از فشار دادن دکمه شاتر تغییر دهید.

البته با توجه به اینکه این ویژگی‌ها در دوربین‌های لایترو Lytro وجود دارد، نمی‌توان آن را چندان جدید و نو خواند؛ ولی امروزه قدرت تکنولوژی عکاسی محاسباتی در دسترس همه قرارگرفته و تا حدی وسیله آزمون و بازی تبدیل‌ شده است. اکنون برنامه‌ها و نرم‌افزارهای گوشی‌های هوشمند با هزینه‌ای اندک یا حتی رایگان همچون Focos و Anamorphic امکاناتی به شما می‌دهند تا تصاویر شما با دوربین‌های دو گانه تفاوتی نداشته باشد. رویکرد اپل در مقایسه با گوگل در عکاسی محاسباتی محافظه‌کارانه به نظر می‌رسد. گوگل با برنامه‌ریزی و پیاده‌سازی یک لنز و پشتیبانی قدرتمند هوش مصنوعی از آن در گوشی هوشمند Pixel 2 گام بلندتری را در دنیای دوربین عکاسی محاسباتی برداشته است. پیکسل ۲ با گرفتن ۹ عکس پشت سرهم این امکان را به وجود می‌آورد که تا حد بالاتری از دامنه پویایی و تجزیه‌وتحلیل عکس فراهم شود، همچنین پیاده‌سازی عمق میدان درحرکت دوربین و اختلاف‌منظر صحنه به نحو کامل‌تری ایجاد شود.

به عقیده تیتو بعلاوه اینکه AI در عکاسی محاسباتی با هوشمندی به دنبال ارزیابی حضور عناصر خاص درصحنه و تنظیم فوکوس روی آن‌ها در زاویه دید لنز گوشی هوشمند است. نتیجه این فعالیت‌ها عکس‌های شگفت‌انگیز از یک دستگاه نسبتاً ارزان و سبک در مقایسه با دوربین‌های حرفه‌ای است که البته در کارهایی همچون ارتباطات و مخابرات نیز به‌طور قدرتمند عمل می‌کند. با این فناوری‌ها در گوشی هوشمند عکس گرفته‌شده توسط خواهر ۷ ساله تیتو با عکس‌های گرفته‌شده توسط تیتو رقابت می‌کند؛ عکس‌هایی که تنها با فشردن یک دکمه شاتر گرفته‌شده است.

تیتو معتقداست درعین‌حال که عکاسی محاسباتی روزبه‌روز باعث گسترش عکاسی با گوشی هوشمند می‌شود، اهمیت مهارت در عکاسی نیز برجسته‌تر می‌شود. به‌عنوان‌مثال،‌ قاب‌بندی و روشنایی هنوز  در عکاسی محاسباتی ماشینی هستند و البته کیفیت چندانی نیز ندارند. اهمیت این ظرافت‌ها در هنر عکاسی است که باعث می‌شود عکس‌های عکاسان حرفه‌ای با همین ابزار بسیار غنی‌تر و درخشنده جلوه کند.

ماحصل تجربیات تیتو به ما می‌گوید این همان عاملی است که عکاسان بزرگ را از عکاسان آماتور جدا می‌کنند. آن‌ها ابزار عکاسی را از جایگاه خود بالاتر نمی‌برند بلکه با تسلط بر تکنیک‌های عکاسی تصاویری ماندگار و اثرگذار خلق می‌کنند که سال‌ها در ذهن و خاطره به یادگار می‌ماند. شما نیز با دیدن عکس‌های بیشتر از هنرمندان عکاس متوجه منظور من خواهید شد. در بخش شاتر تجربه‌ای خلاقانه و شگفت‌انگیز عکاسان بزرگ شما را هم به وجد می‌آورد و ایده‌ای جدیدی برای عکاسی، به شما می‌دهد. اگر هنوز فکر می‌کنید که یک عکس خوب تنها با یک دوربین خوب گرفته می‎شود بهتر است دراین‌باره تجدیدنظر کنید، عکس عالی با عکاس عالی میسر است.
 

منبع: سایت زومیت

عکاسی انتزاعی یا آبستره: ۴ دلیل برای عکاسی از بتن

 وقتی مردم از من می پرسند آیا سوژه مورد علاقه ای برای عکاسی دارم، اغلب از پاسخ من شگفت زده می شوند. می دانید، من واقعا از عکاسی انتزاعی یا آبستره (abstract) از محیط های شهری لذت می برم، و بیش از هر چیزی، عاشق عکاسی از بتن هستم. بله، درست است! بتن ساده و قدیمی.

بتن به عنوان رایج ترین مصالح شهری، ساختمان ها را شکل می دهد، گذرگاه ها و مسیرها را می پوشاند، و لوله ها، ستون ها، پل ها، و مسیرهای رفت و آمد را می سازد. شما به هر جایی نگاه کنید بتن می بینید، تنوع بتن به همان اندازه که من عاشق عکاسی بارداری در آتلیه بارداری از آن هستم، بی نهایت است. می توان گفت که پارک ها برای من سرزمین عجایب هستند.
[عکاسی انتزاعی از بتن]

این تکه از بتن، شکل یک تست رورشاخ (یک آزمون روانی فرافکن است که در آن افراد مورد معاینه، تلقی خودشان را از لکه‌های عجیب و غریب جوهر می‌گویند) را به خود گرفته است.

با این حال، به دلیل وجود سوژه های واضح تر یا چشم نوازتر، بتن اغلب نادیده گرفته می شود. اگر شما «عکاسی شهری» را در گوگل جستجو کنید، هزاران عکس زیبا از آسمان خراش ها و خیابان ها، الگوهای شهری، و خطوط قطار زیرزمینی وجود دارد. اما به ندرت عکس هایی از خود بتن می بینید.

و اصلا چرا به خودتان زحمت بدهید؟ عکاسی از بتن بسیار خسته کننده به نظر می رسد، درست است؟ نه اشتباه است! در ادامه این مطلب لنزک برای این که چرا بتن می تواند یک سرزمین عجایب عکاسی باشد، البته اگر شما برای دیدن آن وقت بگذارید، چند دلیل ارائه خواهیم کرد.
[عکاسی انتزاعی از بتن]

این علامت کاملا برجسته بر روی این تکه بتن، از یک ماشین قرمز به جا مانده است که از فاصله بسیار نزدیک گرفته شده است.
[عکاسی انتزاعی از بتن]
۱
بتن یک کپسول زمان است

بتن در ساخت و ساز محبوب است چون سازه های بادوام و با عمر طولانی می سازد که دچار زنگ زدگی، پوسیدگی و سوختگی نمی شوند. به طور خلاصه، بتن از آزمون زمان سربلند بیرون آمده است. این بدین معنی است که ساختمان بتنی همواره در بر گیرنده نشانه های محیط اطراف و افرادی است که آگاهانه یا ناآگاهانه با آن تعامل برقرار می کنند.

بتن یک کپسول زمان است. عکاسی از آن به معنی مستندسازی داستانی است که می گوید چه چیزی یک محیط شهری را می سازد. از یک دیوار تازه چیده شده گرفته، تا پایه تقریبا ریخته شده یک پارکینگ زیرزمینی، یا دیوارنگاری ها و خراش های رنگی به جا مانده از ماشین ها، همه یک داستان می گویند.
[عکاسی انتزاعی از بتن] [عکاسی انتزاعی از بتن] [عکاسی انتزاعی از بتن] [عکاسی انتزاعی از بتن] [عکاسی انتزاعی از بتن]
۲
اکسپرسیونیسم انتزاعی

به نظر من بتن یک بوم نقاشی شهری محکم است. یکی از دلایل دیگری که من اینقدر از عکاسی از بتن لذت می برم این است که شباهت هایی با شیوه هنری اکسپرسیونیسم انتزاعی (abstract expressionism) دارد. هنر انتزاعی یا آبستره، به هنری اطلاق می‌شود که هیچ صورت یا شکل طبیعی در جهان در آن قابل شناسایی نیست و فقط از رنگ و فرم‌های تمثیلی و غیر طبیعی برای بیان مفاهیم خود بهره می‌گیرد. نقاشان سبک اکسپرسیونیسم انتزاعی از طریق نقاشی های خود، صحنه ای خلق می کنند که جنبش ها، طرز تفکر و روند کار یک هنرمند را بدون تکیه بر اشکال طبیعی دارای نمود در دنیای واقعی، مستندسازی می کند.

لنزک: هیجان نمایی یا اکسپرسیونیسم (Expressionism) شیوه‌ای نوین از بیان تجسمی است که در آن هنرمند برای القای هیجانات شدید خود از رنگ‌های تند و اشکال کج و معوج و خطوط زمخت بهره می‌گیرد. اکسپرسیونیسم به نوعی اغراق در رنگها و شکلهاست، شیوه‌ای عاری از طبیعت گرایی که می‌خواست حالات عاطفی را هرچه روشنتر و صریح تر بیان نماید. هیجان‌نمایی انتزاعی یا اکسپرسیونیسم آبستره (Abstract Expressionism) شیوهٔ هنری نوینی است که از دههٔ ۱۹۴۰ در نیویورک، متأثر از دو شیوهٔ اکسپرسیونیسم و فراواقع‌گرایی (سورئالیسم) پا گرفت؛ در این طرز بیان تلاش می‌شود تا شکل و فضا از قید بازنمایی عینی و سنتی رها شود. از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

مانند هنر انتزاعی، بتن نیز فاقد اشکال و صورت های طبیعی (نشانه های فیگوراتیو) است که اجازه می دهد بیننده تصویر را با عمق بیشتری کاوش کند و خودش به آن معنی بدهد – که ارتباط عمیق تری با مخاطب ایجاد می کند.
[عکاسی انتزاعی از بتن] [عکاسی انتزاعی از بتن] [عکاسی انتزاعی از بتن]

فقدان نشانه های فیگوراتیو، ظاهر یک منظره تقریبا بیگانه را ایجاد می کند.
۳
زیبایی مینیمالیستی

خود بتن مانند یک بوم نقاشی اکسپرسیونیستی انتزاعی است، اما عمل عکاسی از چنین سوژه جسورانه ای در واقع بسیار مینیمالیستی و ساده گرایانه است. وقتی به اصول اولیه عکاسی بازگردید به مواردی چون نور، سایه، تُن ها و خطوط می رسید، و عکاسی از سطوح بتنی نه تنها از این اصول خارج نیست، بلکه روی آن ها تاکید می کند.

عکاسی از یک سوژه به ظاهر معمولی مانند بتن نه تنها توجه بیننده را به سمت زیبایی آن جلب می کند، بلکه توجه به ظرافت های ساده عکاسی با مستندسازی ضربه های قلم عمدی و غیر عمدی محیط شهری است.
[عکاسی انتزاعی از بتن] [عکاسی انتزاعی از بتن]
۴
تنوع!

هیچ دو پنل بتنی یکسان نیستند. بتن مانند یک بوم نقاشی برای هزاران حباب هوا، رنگ، خش، نقاشی دیواری، پوشش، چاپ سفید، چسب باقی مانده، و غیره عمل می کند. خود بتن زمانی که ریخته می شود، امواج و قوس هایی را تشکیل می دهد. پرداخت بتن، بسته به نوع بتن و روش ریختن آن خیلی زود اثر می کند. هر بخش از بتن، با حلقه های مسحورکننده و بافت ساینده خود، تاریخ یک زمان و مکان خاص را ترسیم می کند.

اغلب، همانطور که من در حال عکاسی از یک دیوار یا مسیر هستم، عابران توقف می کنند تا ببینند من دارم از چه چیزی عکس می گیرم. شاید آنها قبلا هیچ وقت چیزی که من از آن عکس می گیرم را به عنوان چیزی که ارزش عکاسی داشته باشد در نظر نمی گرفتند، به خاطر همین برای آنها جالب است. زیبایی آنجاست، در انتظار کسی تا توجه ها را به سمت آن جلب کند. بینندگان اغلب می گویند که تا به حال هیچ وقت نمی دانستند بتن می تواند اینقدر زیبا باشد!
[عکاسی انتزاعی از بتن] [عکاسی انتزاعی از بتن]
ن
نتیجه گیری

بتن یک سوژه فوق العاده متنوع و پویاست، و از همه مهم تر، بی حرکت باقی می ماند! از آنجا که بتن تقریبا به طور ثابت و دائمی در طول تاریخ وجود داشته است، طرز استفاده از آن توسط انسان ها برای شکل دادن به محیط پیرامون ما تکامل یافته است. بتن یک کپسول زمانی از جزئیات پیچیده و داستان های پنهانی است که نحوه تعامل ما با جهان را نشان می دهد.

بتن یک سوژه اغلب نادیده گرفته شده، اما به طور لذت بخشی در دسترس است، که همیشه برای یک عکاس آماده و محیاست. دفعه بعد که با یک دوربین بیرون رفتید، وقت بگذارید و به چیزی که بتن برای عرضه دارد، دقت کنید. ممکن است از این که بوم نقاشی منظره شهری می تواند اینقدر جذاب باشد، غافلگیر شوید!

نویسنده: مگان کندی (Megan Kennedy)

برگرفته از: digital-photography-school

چگونه با یک درپوش بدنه DSLR یک دوربین پین هول بسازیم

 عکاسی پین هول یا سوراخ سوزنی (Pinhole Photography) یک نوع عکاسی بدون لنز است. در واقع، دوربین پین هول یک جعبه ضد نور با یک روزنه کوچک و یک ماده حساس به نور در داخل آن است. نور از طریق روزنه (سوراخ جعبه) عبور کرده و طرح یک تصویر وارونه را بر روی فضای داخلی جعبه جایی که ماده حساس به نور یا فیلم قرار دارد، می اندازد. شما می توانید عملا از هر چیزی یک دوربین پین هول بسازید، و نتایج منحصر به فرد و اغلب شگفت آوری به دست آورید. در این مطلب  یک روش ساده برای تبدیل دوربین DSLR به یک دوربین سوراخ سوزنی را آموزش خواهیم داد.
عکاسی نوزاد در آتلیه نوزاد
ایده های آنالوگ در دنیای دیجیتال

تغییر درپوش بدنه DSLR شما برای ایجاد افکت دوربین های سوراخ سوزنی، پروژه ساده ای است که تنظیمات بلادرنگی (real-time) را که در روند آنالوگ امکان پذیر نیست، میسر می سازد. تنها اگر بتوانید از یک درپوش بدنه چشم پوشی کنید، می توانید این کار را انجام دهید. این کار عکس های پین هول، که مات با گوشه های تیره (وینیت) هستند، را در کسری از زمان شبیه سازی کرده و برای افزودن یک کیفیت انتزاعی یا سورئال به یک تصویر عالی است. اگرچه روش دیجیتال با یک دوربین قوطی بیسکوییتی کلاسیک یکی نیست، یعنی اما یک رویکرد پویا برای ایجاد یک روند آنالوگ نوستالژیک می باشد. به علاوه، غیر قابل پیش بینی بودن نتایج، پیچیدگی جالبی به شیوه دیجیتال شما می بخشد.

لنزک: برای آشنایی بیشتر با دوربین های سوراخ سوزنی یا پین هول، به این مطلب مراجعه نمایید.
[عکاسی پین هول با دوربین دیجیتال]

چیزهایی که نیاز دارید:

    یک دوربین DSLR
    یک درپوش بدنه که متناسب با بدنه دوربینی باشد که می خواهید از آن استفاده کنید
    یک مته و یک سر مته
    یک سوزن
    فویل آلومینیومی
    نوار چسب
    چسب نواری

روش کار

مرکز درپوش بدنه را علامت گذاری کرده و با فشار دادن نوک سر مته بر روی علامت یک تورفتگی ایجاد کنید. مهم است که یک سوراخ در مرکز درپوش بدنه ایجاد کنید، در غیر این صورت اثر (افکت) کامل را به دست نخواهید آورد. با مته یک سوراخ ¼” یا ۶٫۳۵ میلیمتری در مرکز درپوش ایجاد کنید. مطمئن شوید که هیچ براده (تراشه) یا لبه تیزی توسط مته در سوراخ باقی نمانده باشد.
[عکاسی پین هول با دوربین دیجیتال] [عکاسی پین هول با دوربین دیجیتال]

یک قطعه کوچک فویل آلومینیوم را به اندازه داخل لبه های درپوش ببُرید.
[عکاسی پین هول با دوربین دیجیتال]

ورقه را محکم نگه دارید و آن را با نوار چسب به داخل درپوش بچسبانید.
[عکاسی پین هول با دوربین دیجیتال]

برای مشخص کردن جایی که با دریل سوراخ شده، فویل را به آرامی با انگشت خود به داخل درپوش بدنه فشار دهید.
[عکاسی پین هول با دوربین دیجیتال] [عکاسی پین هول با دوربین دیجیتال]

حالا نگاهی به طرح سوراخ ایجاد شده بیاندازید. با یک سوزن خیاطی کوچک، یک سوراخ کوچک را در مرکز طرح خراش دهید.
[عکاسی پین هول با دوربین دیجیتال]

هرچه روزنه کوچک تر باشد، عکس شارپ تر یا واضح تر می شود، بنابراین تنها از نوک تیز سوزن برای ایجاد سوراخ استفاده کنید. مطمئن شوید که هیچ فویلی از سوراخ تازه ایجاد شده آویزان نباشد چون این امر می تواند کیفیت تصویر را به خطر بیاندازد.
عکاسی با دوربین پین هول

قبل از اتصال درپوش به بدنه دوربین، مطمئن شوید که درپوش بدنه را به طور کامل از گرد و غبار و ذرات باقیمانده تمیز کنید. تکه ای نوار چسب مشکی برای پوشاندن سوراخ زمانی که دوربین در حال استفاده نیست، کنار خود داشته باشید.

دیافراگم یا روزنه کوچک دوربین پین هول ما نسبت به یک لنز معمولی، اجازه ورود نور بسیار کمتری را به سنسور می دهد، بنابراین نوردهی ها باید طولانی تر باشند تا جبران شوند. زمانی که من بیرون در حال عکاسی هستم، ایزو را بر روی ۵۰۰ تنظیم می کنم، به طوری که بدون ایجاد نویز دیجیتال زیاد در تصویر، سنسور نسبت به نوری که به آن می رسد، حساس تر خواهد بود. من همچنین دوربینم را بر روی مُد نوردهی اولویت دیافراگم تنظیم می کنم (A در نیکون و سونی، و Av برای کانن و پنتاکس) تا بتوانم نوردهی را به راحتی تنظیم کنم، و سرعت شاتر به طور خودکار توسط دوربین تنظیم خواهد شد.

در تاریکی و شرایط فضای داخلی، تنظیمات سرعت شاتر من می تواند تا ۸ ثانیه کم شود. در روزهای روشن در فضای باز من در ۱/۳۰ ثانیه عکس می گیرم اما از سرعت شاترهای بالا تا ۱/۸۰۰۰ ثانیه نیز می توان برای عکاسی از سوژه های روشن مثل خورشید استفاده کرد. در ابتدا، کمی باید آزمون و خطا کنید، اما نیمی از سرگرمی و جذابیت این کار در آزمایش کردن است و شما خیلی زود به آن عادت می کنید. از آزمایش کردن نترسید و استفاده از سه پایه در نوردهی های طولانی (سرعت شاتر های آهسته) را فراموش نکنید.
[عکاسی پین هول با دوربین دیجیتال] [عکاسی پین هول با دوربین دیجیتال]

همچنین با توجه به روزنه کوچک دوربین پبن هول، لکه های گرد و غبار بیشتر از تصاویر گرفته شده با یک لنز معمولی قابل مشاهده هستند. وحشت نکنید، این نشانه یک سنسور کثیف نیست! از فتوشاپ یا یک برنامه مشابه برای حذف نقاط از طریق ابزار Spot Healing استفاده کنید. در حالیکه دارید این کار را انجام می دهید، رنگ های تصویر خود را با منحنی ها یا Curves تقویت کنید تا تصویر جذاب تر و زنده تری داشته باشید. یا برای به دست آوردن یک حس آنالوگ قدیمی، تصویر را به سیاه و سفید تبدیل کنید.
نتیجه گیری

این پروژه عکاسی سریع، آسان و سرگرم کننده است، اما نتایج شگفت انگیز و غیره منتظره ای نیز به همراه دارد. بسیار شبیه همتای آنالوگ آن، من متوجه شدم که این روش نیز مستلزم این است که کاربر آرام باشد و از روند آزمایش لذت ببرد و تمام حواس خود را به عکاسی بدهد، به جای این که بیش از حد در مورد جزئیات فکر کند.

من متوجه شدم که بهترین عکس های من آنهایی بودند که ناخودآگاه گرفتم، که اغلب باید به سرعت نوردهی مناسب را حدس زده و عکس می گرفتم. همچنین، من با این دید جدید مجبور بودم ترکیبی از حرکت دوربین، نوردهی طولانی، میدان دید محدود، و حداقل تنظیمات تکنیکی ارائه دهم.

از این کار لذت ببرید و عکس های خود را در اینستاگرام با هشتگ lenzak# با ما و دوستان لنزکی خود به اشتراک بگذارید.
[عکاسی پین هول با دوربین دیجیتال]

این عکس از شاخه های برگ دار با دو ثانیه نوردهی در یک روز ابری گرفته شد. فوکوس نرم دوربین سوراخ سوزنی ما و حرکت شاخه ها کیفیت نقاشی مانندی به تصویر می دهد.
[عکاسی پین هول با دوربین دیجیتال] [عکاسی پین هول با دوربین دیجیتال] [عکاسی پین هول با دوربین دیجیتال]

نویسنده: مگان کندی (Megan Kennedy)

برگرفته از: digital-photography-school