دلیل داشتن یک لنز ۵۰ میلی‌متری توسط هر عکاس

عکاسی بارداری  حرفه ای در آتلیه بارداری بدون داشتن ابزارهای حرفه ای نمی تواند مفید باشد و آثار بزرگی را رقم زند. از این رو لازم است که هر عکاسی دارای لنز ۵۰ میلیمتری باشد و بتوان انتظارات بسیاری از آن داشت.

لنز ۵۰ میلی‌متری یکی از محبوب‌ترین لنزهای تولیدشده برای دوربین‌های DSLR هردو برند کانن و نیکون است. گرچه قیمت پایین عامل مؤثری در محبوب شدن یک لنز به‌حساب می‌آید، اما دلیل محبوبیت لنزهایی با فاصله کانونی ۵۰ میلی‌متر بیش از این‌هاست، تاجایی که برخی لنزهای محبوب و باکیفیت تولیدشده با این فاصله کانونی، از گران‌ترین لنزهای بازار نیز هستند!

در اینجا قصد داریم به چند مورد از ویژگی‌های لنزهایی با فاصله کانونی ۵۰ میلی‌متر اشاره کنیم، تا اگر در خرید این لنز مردد هستید تصمیم قطعی خود را با اطمینان بگیرید:

پرسپکتیو

به لنز ۵۰ میلی‌متری “لنز نرمال” هم گفته می‌شود. زیرا این لنز دارای فاصله کانونی است که بین واید و تله قرار دارد و مهم‌ترین تفاوتی که فاصله کانونی در تصاویر ثبت‌شده ایجاد می‌کند، میزان فشردگی متفاوت در پرسپکتیو تصویر است.

در لنزهای واید شاهد پرسپکتیوی عمیق‌تر از میزان واقعی و آنچه با چشم خود می‌بینیم هستیم و با لنزهای تله، پرسپکتیوی فشرده‌تر از میزان معمول را خواهیم داشت.

اما با لنز ۵۰ پرسپکتیو و فاصله سوژه‌ها از یکدیگر، نزدیک به آنچه خواهد بود که با چشمان خود می‌بینیم. بهمین دلیل ابعاد نیز به واقعیت نزدیک‌تر هستند. این عامل موجب می‌شود چنین لنزی برای عکاسی از چهره از فاصله کم مناسب باشد.

امکان همه نوع عکاسی

به‌طورکلی لنزهای واید برای ثبت تصاویر منظره و لنزهای تله برای ثبت نماهای بسته و چهره مناسب‌تر هستند. اما فاصله کانونی نرمال به دلیل قرارگیری بین فواصل کانونی واید و تله قابلیت استفاده از لنز ۵۰ برای هر نوع عکاسی را فراهم می‌سازد.

لنز ۵۰ میلی‌متری هم برای ثبت پرتره و عکاسی خیابانی کاربرد دارد و هم عکاسی منظره و این دلیل اصلی نصب دائمی لنز ۵۰ میلی‌متری روی دوربین عکاسانی است که پیش از آن از لنزهای کیت ۵۵-۱۸ دوربین خود استفاده می‌کردند.

شما برای پرکردن جای خالی زوم موجود روی لنزهای کیت ۵۵-۱۸ فقط کافی است که کمی به سوژه نزدیک یا از آن دور شوید. پس دلیل چندانی برای به همراه داشتن یک لنز ۵۵-۱۸ در کنار یک لنز ۵۰ میلیمتری نخواهید داشت!

بوکه

بوکه یا جلوه‌هایی که در پس‌زمینه کم‌نور تصویر ایجاد می‌شوند یکی از زیباترین و محبوب‌ترین جلوه‌های عکاسی هستند. این جلوه‌ها رابطه مستقیمی با بازشدگی دیافراگم لنز شما دارند. هرچقدر دیافراگم لنز شما بازتر باشد، منابع نوری موجود در پس‌زمینه زیباتر دیده می‌شوند.

<imgsrc=”https://akasee.ir/wp-content/uploads/2018/03/Blur-Lights-City-Rain-Glass-Drops-Bokeh-Reflections.jpg” >

از طرف دیگر هر استاپ بازشدگی دیافراگم بیش از آنچه که تصور می‌کنید موجب  نوردهی بیشتر برای ثبت عکس خواهد شد. برای مثال f/1.4 هشت برابر نور بیشتری نسبت به f/4 به سمت سنسور هدایت خواهد کرد.

این در حالی است که بازترین مقدار دیافراگم لنزهای کیت اکثر دوربین‌ها f/3.5 است.

دیافراگم بازتر به شما امکان عکاسی با نور کمتر و ایزوی پایین تر را نیز خواهد داد که این به معنای امکان ثبت عکس‌هایی با کیفیت بالاتر و نویز کمتر است.

قیمت مناسب

لنز ۵۰ میلی‌متری یک لنز ثابت یا “پرایم” است. لنزهای پرایم به دلیل اینکه امکان زوم ندارند و قرار نیست چندین فاصله کانونی را در اختیار کاربر قرار دهند، تعداد عدسی‌ها کمتری در ساخت آن‌ها بکار رفته است. به همین دلیل به نسبت قیمت، معمولا دارای کیفیت بهتری هستند.

از طرف دیگر برای ساخت یک لنز نرمال قرار نیست با ترفندهای اپتیکی به زاویه‌ای بیش‌ازحد باز یا بسته برسیم، که این مسئله نیز موجب پیچیدگی کمتر آن‌ها و قیمت مناسب آن‌ها می‌شود. البته سری‌های خاصی از لنز‌های نرمال با عدسی‌های بسیار با کیفیت و دیافراگم بازتر دارای قیمت‌های بالایی هستند.

درنهایت

شاید خرید یک لنز با فاصله کانونی گستره تر مثل ۱۳۵-۱۸ یا ۱۴۰-۱۸ بجای لنز ۵۵-۱۸ و یا خرید یک لنز تله زوم مکمل برای لنز کیت ۱۳۵-۱۸ و ۱۴۰-۱۸ گزینه وسوسه کننده‌ای باشد اما هیچ‌کدام از این لنزها یک تجربه کاملاً جدید در عکاسی به همراه نخواهند داشت. درحالی‌که عکاسی با لنز پرایم تجربه‌ای است که احتمالاً نظر شما در مورد خرید لنزهای بعدی‌تان را هم عوض خواهد کرد.

نکته مهم در مورد لنز ۵۰ میلیمتری این است که حتی مدل‌های ارزن‌قیمت این لنز قابل نصب روی دوربین‌های فول‌فریم است و حتی بسیاری از عکاسانی که هزینه بیشتری برای خرید بدنه‌ی فول فریم پرداخت می‌کنند، از یک لنز ۵۰ میلیمتری برای شروع عکاسی با آن بهره می‌برند.

پس اگر قصد خرید یک لنز جدید برای کسب تجربه‌های جدید در عکاسی و سرمایه گذاری مطمئن در زمینه خرید لنز را دارید، ما لنز ۵۰mm f/1.8 را به شما پیشنهاد می‌کنیم که برای هر دو برند نیکون و کانن قیمت مناسب و پایینی دارند!

نمونه عکس‌های فوق مربوط به لنزهای ۵۰ میلیمتری با f/1.8 بودند که ارزانترین نمونه‌ی لنزهای نرمال محسوب می‌شوند. عکسهایی که در ادامه می‌بینید با لنزهایی با دیافراگم بازتر و کیفیت عدسی بالاتر و قیمت گران‌تر ثبت شده اند. تمامی اسامی لنزها برای مشاهده قیمت و مشخصات دقیق، به سایت فروشگاه پیکسل لینک شده است.

اگر شما نیز در دسته عکاسان حرفه ای هستید باید به این لنزها بسنده کنید.

منبع:

عکاسی

آشنایی با علائم لنزهای باکیفیت تامرون

شرکت تامرون را می توان یکی از برندهای مهم در صنعت تولید لنز و دوربین دانست. شرکتی که در طول سال های گذشته سعی کرده محصولات خوبی را در بازار عرضه دارد و آنها را به مخاطب و مشتریان خود ارائه دهد.

تامرون یکی از باسابقه‌ترین و معتبر‌ترین کمپانی‌های تولیدکننده لنز در جهان به شمار می‌رود. این شرکت که در سال ۱۹۵۰ و در ژاپن تأسیس شده، تجربه‌ای بیش از نیم‌قرن را در طراحی المان‌های اپتیکی پشت سر گذاشته است. برخی از لنز‌های تولید شده توسط این کمپانی مثل Tamron SP 85mm f/1.8 Di VC USD و Tamron SP 35mm F1.8 Di VC USD از برترین لنز‌ها در نوع خود به هستند و وضوح خارق‌العاده‌ای را در ثبت تصاویر ارائه می‌دهند. جالب اینجاست که این کمپانی لنز‌هایی را برای دوربین‌های کانن و نیکون طراحی کرده است که عملکرد و کیفیت بهتری از لنز‌های تولید شده توسط خود این دو شرکت دارد. تامرون نیز مانند هر کمپانی مشابه دیگری، برای نام‌گذاری محصولات خود از علائم اختصاری به خصوصی استفاده می‌کنند که هرکدام دلالت بر ویژگی خاصی دارد. در ادامه به بررسی این علائم و توضیح آن‌ها خواهیم پرداخت. بنابراین اگر شما هم از طرفداران لنز‌های تامرون هستید و یا قصد خرید یکی از لنزهای باکیفیت این کمپانی را دارید، با پیکسل همراه باشید.<>

VC

VC خلاصه شده عبارت Vibration Compensation است. VC مکانیسم کاهش اثرات لرزش لنز هنگام عکس‌برداری است که به صورت انحصاری توسط تامرون طراحی شده است. لنز‌هایی که به این قابلیت مجهز هستند بهترین گزینه جهت عکاسی نوزاد در آتلیه نوزاد بر روی دست به‌حساب می‌آیند چرا که تاری حاصل از تکان‌های دست را در هنگام عکاسی به میزان قابل توجهی کاهش می‌دهند. این ویژگی در دوربین‌های تله و سوپرتله بسیار حائز اهمیت است چرا که کوچک‌ترین لرزش دوربین می‌تواند تأثیرات اغراق‌شده‌ای بر روی تصویر بگذارد.

Di

لنز‌های Di به طور اختصاصی جهت تشکیل تصویر بر روی سنسور‌های ۲۴×۳۶ میلی‌متر طراحی شده‌اند. دوربین‌های فول‌فریم DSLR از این ابعاد سنسور برخوردار هستند. این لنز‌ها را می‌توان بر روی دوربین‌های APS-C که سنسور کوچک‌تری دارند نیز متصل نمود ولی زاویه دید لنز کمی تنگ‌تر خواهد شد. به عنوان مثال لنز ۵۰ میلی‌متری Di بر روی دوربین‌های کراپ یا APS-C زاویه دیدی معادل لنزی با فاصله کانونی ۸۵ میلی‌متر می‌دهد.

Di II

این لنز‌های تامرون به صورت اختصاصی برای اتصال به دوربین‌هایی با قطع سنسور APS-C طراحی شده‌اند و برای دوربین‌های فول‌فریم مناسب نیستند. اگر علاقه‌مند هستید بدانید که چرا باید برای دوربین‌های APS-C لنز‌ کراپ مناسب با آن تهیه شود و نه یک لنز فول‌فریم مطلب زیر را حتما مطالعه کنید.

Di III

لنز‌های Di III تامرون برای دوربین‌های بدون آینه طراحی شده است و قابل اتصال به دوربین‌های DSLR نیستند.

USD

USD مخفف عبارت Ultra Silent Drive می‌باشد. اگر بر روی بدنه لنزی این عبارت حک شده باشد به این معناست که لنز از یک موتور فراصوتی جهت فوکوس خودکار برخوردار است. به لطف این تکنولوژی فوکوس بسیار سریع و کاملاً بی‌صدا انجام می‌گیرد. در عکاسی ورزشی و یا هر ژانر دیگری که سوژه در حال حرکت است برخورداری از یک لنز USD می‌تواند کار را بسیار راحت کند چرا که لنزهای USD تامرون با توجه به طراحی منحصر به فردی که دارند، بیسار دقیق، سریع و بی‌صدا بر روی سوژه فوکوس می‌کنند.

SP

SP مخفف عبارت Super Performance است و به لنز‌‌هایی از تامرون اطلاق می‌شود که در یک زمینه به خصوص عملکرد بسیار بالایی داشته باشد. SP در واقع نشان درجه یک تامرون به حساب می‌آید و بسته به گزینه‌های زیر، هر لنز می‌تواند آن را دریافت کند.

IF

IF یا Internal Focus به این معناست که فوکوس در لنز با جابه‌جایی المان‌های داخلی اتفاق می‌افتد و هنگام فوکوس کردن بر روی سوژه، المان جلویی لنز جابه‌جا نمی‌شود. به لطف این ویژگی فوکوس سریع‌تر انجام می‌شود و در عکاسی ماکرو و کلوز‌آپ نیز راحت‌تر می‌توان بر روی سوژه فوکوس کرد.

XR

Extra Refractive Index یا XR مشخصاً به طراحی منحصر به فرد اپتیکی برخی از لنز‌های تامرون اشاره دارد. در این طراحی جهت جلوگیری از انکسار یا شکست نور، از المان‌های به خصوصی استفاده شده است. به لطف این طراحی طول و ابعاد لنز‌های واید پرایم و واید زوم XR تامرون نسبت به لنز‌های هم‌رده بسیار جمع‌و‌جورتر شده و وزن آن‌ها نیز کم‌تر است.

LD

LD از معدود علائمی‌ است که در بین اغلب سازندگان لنز‌های عکاسی و سینمایی مشترک است و مخفف عبارت low Despresion است. لنز نیز مانند هر شی‌ء شیشه‌ای دیگری نور را وقتی از خود عبور می‌دهد به هفت رنگ تجزیه می‌کند. هنر طراحی در لنز اینجاست که این پراکندگی نوری را به حداقل برساند. تامرون معمولاً با به‌کارگیری از دو المان LD در چینش اپتیکی لنز، افتراق یا پراکندگی رنگی را به میزان قابل توجهی کاهش می‌دهد.



Zoom Lock یا ZL به لنز‌های زومی اطلاق می‌شود که می‌توان آن‌ را در فواصل کانونی مختلف قفل کرد و ثابت نگه داشت تا از تغییر احتمالی فاصله کانونی جلوگیری شود.

منبع:

عکاسی

نام گذاری دوربین های DSLR نیکون با سیاستی انجام می گیرد

نیکون همانطور که می دانید همیشه سعی داشته بهترین را به مخاطب و مشتریان خود ارائه دهد. از این رو هر سال شاهد معرفی محصولاتی هستیم که نشان از عملکرد بالا و قابل توجه این شرکت مطرح ژاپنی صنعت تولید دوربین است.

یکی از سؤالاتی که بسیار از علاقه‌مندان در مورد مدل‌های مختلف دوربین DSLR می‌پرسند در مورد سیستم یا سیاست نام‌گذاری نیکون یا کانن برای دوربین‌های DSLR است. در مورد کانن پیش‌ازاین طی مطلبی با عنوان “سیاست نام‌گذاری کانن برای دوربین‌های DSLR” توضیحات کاملی در وبلاگ پیکسل ارائه شد.

در مورد نیکون در مقایسه با کانن با سیستم پیچیده‌تری روبرو هستیم که طی سالیان اخیر تغییراتی نیز داشته است. دانستن جزئیات این سیستم نامگذاری حتی برای یک فروشنده حرفه‌ای ضروری نیست، اما در ادامه سعی در توضیح خلاصه و مختصر آن داریم:

کد مدل تمامی دوربین‌های DSLR نیکون با D شروع می‌شود، برخلاف کانن که کاراکتر انتهایی کد مدل دوربین‌هایش D هستند. در مورد نیکون نکته کلیدی این است که تعداد اعداد موجود در کد مدل و اینکه این عدد با چه رقمی شروع شود تعیین‌کننده است و اگر تعداد ارقام و عدد ابتدایی کد مدل یکی بود، دو دوربین هم‌رده هستند و دوربینی که عدد کد آن بزرگ‌تر است جدیدتر خواهد بود.

چهاررقمی: محبوب‌ترین‌ها

سری DXXXX غیرفول فریم است. در این رده D5XXX و D3XXX سری مبتدی یا Entry level هستند و D7XXX پیشرفته یا همان  advanced محسوب می‌شود.

پس تمامی دوربین‌های نیکون که کد مدل آن‌ها چهاررقمی است، غیرفول‌فریم هستند و ابعاد سنسور انها مشابه است. اما لزوماً یک دوربین مبتدی نیستند و بر اساس رقم اول کد مدل می‌توان بین مدل‌های “مبتدی” و “پیشرفته” تمایز ایجاد کرد.

در بین دو رده مبتدی که کد مدل آن‌ها با ۳ و ۵ شروع می‌شود (مثل D3400 و D5600) چشمگیرترین تفاوت در ابعاد و امکانات جانبی عکاسی است. برای مثال دوربین‌های دارای عدد هزارگان ۳ تا زمان نگارش این مطلب مجهز به صفحه چرخنده نبوده‌اند. تعداد نقاط فوکوس آن‌ها نیز تا زمان نگارش این مطلب بیش از ۱۱ نقطه نبوده!

درحالی‌که در مدل‌های ۴ رقمی با عدد هزارگان ۵ (یعنی غیرفول فریم مبتدی رده‌بالاتر از سری ۳) صفحه‌نمایش چرخنده و بزرگ‌تر است. تعداد نقاط فوکوس نیز تا ۳۹ عدد افزایش یافته و همچنین تنظیمات پیش‌فرض عکاسی کودک در آتلیه کودک نیز بیشتر هستند.

در بین سری چهاررقمی ها یا DXXXX مدل‌هایی که کد اسم آن‌ها با عدد ۷ شروع می‌شود مبتدی نیستند، بلکه advanced هستند!

در این مدل‌ها  تعداد نقطه فوکوس تا ۵۱ عدد افزایش یافته و میزان حداکثر ایزو نیز در این مدل‌ها بعضاً تا ۱۶۴۰۰۰۰ افزایش می‌یابد و حداقل سرعت شاتر که بیشتر در کارهای استودیویی کاربرد دارد، بالاتر است. این مدل‌ها عملکرد بهتری در شرایط و ایزوی مشابه نسبت به مدل‌های رده مبتدی غیرفول‌فریم دارند و تمامی آن‌ها نیز از ۲ درگاه کارت حافظه بهره می‌برند .

البته این مدل‌ها وزنی بیشتر از سری D5XXX دارند و صفحه‌نمایش آن‌ها نیز لزوماً متحرک نیست. تنظیمات خودکار نیز در این مدل‌ها به نسبت D5XXX کمتر است، اما در مقابل تنظیمات دستی بسیار کامل‌تر است و یک نمایشگر تک‌رنگ دوم نیز صرفاً برای نمایش تنظیمات روی بدنه آن‌ها تعبیه شده است. پس عکاسی با D7XXX معمولاً سخت‌تر از D5XXX و D3XXX است.

سه‌رقمی: خاص‌های نیکون

این رده، رده‌ی Professional یا حرفه‌ای نیکون است و در این سری D6XX و بالاتر مثل D7XX و D8XX فول فریم هستند و مدل‌های D5XX و پایین‌تر غیرفول‌فریم هستند. پس برخلاف رده قبلی یک دوربین نیکون با کد مدل ۳ رقمی لزوماً فول فریم نیست. بلکه در این رده عدد صدگان مشخص کننده اندازه سنسور است.

نکته مهم در مورد غیرفول‌فریم ‌های سه‌رقمی (یعنی مدل‌های سه‌رقمی دارای عدد صدگان ۶ و یا پایین‌تر) این است که این مدل‌های در مقابل غیرفول‌فریم‌های چهاررقمی دوربین‌های کامل‌تری محسوب می‌شوند. اما تفاوت آن‌ها بیشتر در موارد خاص با کاربرد خاص است. برای مثال D500 شباهت بسیار زیادی با D7500 دارد!

هردوی این مدل‌ها ۲۰ مگاپیکسل و مجهز به پردازنده EXPEED 5 هستند. هردو صفحه‌نمایش متحرک لمسی دارند و بافاصله کمی از یکدیگر وارد بازار شدند و هردو تصویربرداری را با رزولوشن ۴K انجام می‌دهند. درحالی‌که D500 حدود ۷۰۰ دلار گران‌تر است. علت این گرانی هم جزئیات حرفه‌ای بیشتر مثل تعداد نقاط فوکوس بیشتر، تعداد فریم قابل ثبت بیشتر در هر ثانیه و مواردی از این قبیل است که برای تمامی عکاسان کاربردی نخواهد بود. ضمن اینکه D500 ازلحاظ وزنی دوربین سنگین‌تری نیز هست.

دورقمی: به تاریخ پیوسته

سری دورقمی نیکون یا DXX نیز مدت‌هاست که به‌طور کامل جای خود را به سری‌های چهاررقمی نیکون داده‌اند و آخرین مدل تولیدشده با کد مدل دورقمی در سال ۲۰۰۸ به تولید رسید.

تک‌رقمی: پرچم‌داران

سری DX سری پرچم‌داران نیکون است.  این سری در نام‌گذاری قاعده خاصی ندارد و به‌جای ایکس می‌توان عدد یا حروف الفبا قرار داد و برخی از مدل‌ها در این رده فول فریم و برخی دیگر غیرفول‌فریم هستند. مدل‌های این رده خاص و کم هستند و مطالعه در مورد تک‌تک مدل‌های موجود این رده وقت کمتری از علاقه‌مندان خواهد گرفت.

یکی از مدل‌های موجود در این رده نیکون Df است که دوربین گرانی محسوب می‌شود و دارای ظاهری خاص و کلاسیک است. این دوربین خاص ۱۶ مگاپیکسل، فول‌فریم است، اما قابلیت فیلم‌برداری در آن گنجانده نشده!

دیگر دوربین خاص این سری نیکون D5 است که یک دوربین فوق‌العاده قدرتمند و به همین نسبت گران است!

این دوربین ۲۱ مگاپیکسلی قادر به ثبت ۱۵ فریم عکس در هر ثانیه است، میزان حداقل ایزوی آن ۵۰ و حداکثر ایزوی آن نیز عدد بسیار بالای ۳۲۸۰۰۰۰ است و از طرف دیگر وزن بدنه‌ی آن بدون لنز معادل ۱۴۱۵ گرم می‌باشد.

درنهایت

شما به‌عنوان یک کاربر در هر سطحی، نیازی به حفظ کردن فرمول‌های پیچیده نام‌گذاری برند‌های سازنده دوربین عکاسی ندارید!

علاوه بر این تولیدکنندگان هیچ تضمینی برای ادامه روند معمول نام‌گذاری محصولات خود نداده‌اند.

از طرف دیگر توجه به سال ساخت محصول نیز دارای اهمیت بسیار بالایی است. گرچه شاید یک دوربین جدید در یک رده، آن‌چنان تفاوتی نسبت به مدل قدیمی‌تر که هنوز در بازار موجود است نداشته باشد و عملاً پرداخت پول بیشتر برای آن قابل توجیه نباشد!

اینجاست که مراجعه به افراد اهل‌فن و کارشناس اهمیت می‌یابد و توصیه تکراری نگارنده به کاربران دوربین‌های دیجیتال و علاقه‌مندان به عکاسی این است که در چنین موارد  از اشخاص مطمئن برای مشاوره کمک بخواهید.

اگر به نامگذاری محصولات نیکون دقت کرده باشید قطعا باید به این موضوع پی ببرید.

منبع:

عکاسی

دوربین عکاسی

تاریخچه
در قرنهای 11 تا 16 بشر از یک اتاقک تاریک (دوربین اولیه) بعنوان چیزی شبیه به دوربین استفاده می‌کرد. برای این منظور اتاق مکعب مستطیل کوچکی را که هرگز نوری به درون آن راه نمی‌یافت، آماده می‌کردند، در وجه جلوی آن سوراخی به قطر تقریبی یک میلیمتر ایجاد می‌کردند، بدین ترتیب تصاویر صحنه‌های خارج از اتاق را روی دیوار یا پرده در وجه مقابل سوراخ در داخل اتاق منعکس می‌نمودند. البته این عمل بیشتر برای نمایش و سرگرمی بود و هرگز کار عکاسی را انجام نمی‌داد.
img/daneshnameh_up/e/ee/CAG5E30H.JPG

نحوه کار دوربینهای اولیه
در سال 1568 دانیلو باربارو این اتاقک تاریک را با یک عدسی و یک دریچه قابل تغییر مجهز نمود. بدین وسیله می‌توانست تصاویر را واضحتر به درون اتاق منعکس کند. در سال 1802 توماس وج وود و همچنین همفری دیوی با استفاده از کاغذ مخصوص تصاویر غیر ثابتی بدست آوردند. این کاغذ آغشته به محلولی بود که هرگاه در برابر نور آفتاب قرار می‌گرفت، رنگ اصلی خود را از دست می‌داد و به کلی سیاه می‌شد. آنگاه چون بر روی این کاغذ تصویر یا جسمی را قرار می‌دادند، قسمتهایی که از تابش نور مصون مانده بود، به رنگ خود باقی می‌ماند و اما سایر قسمتهای کاغذ سیاه می‌شد. بدینگونه شبح نوری از اجسام بر روی آن کاغذ عکاسی نوزاد در آتلیه نوزاد می‌شد. با این روش تصویری بدست می‌آمد که آن نیز به مجرد نور دیدن ، رنگ خود را از دست می‌داد و کاغذ یکپارچه سیاه می‌شد.
سیر تحولی و رشد
در سال 1816 جوزف نییپس با یک جعبه جواهرات یک دوربین بسیار ابتدایی ساخت و آن را با ذره بین ، میکروسکوپ نوری مجهز نمود. با این دستگاه او می‌توانست فقط عکسهای منفی بردارد. سرانجام ویلیام تالبوت نخستین کسی بود که توانست عکسهای مثبت هم بردارد، عکسهایی که ثابت و دائمی هم باقی می‌ماندند. این رویداد در سال 1835 رخ داد. در سالهای بعد دوربینهای پیشرفته‌ای به بازار عرضه شده و می‌شود.
ساختمان دوربین عکاسی
img/daneshnameh_up/b/b0/CAM9G5EJ.JPG




دوربین عکاسی از یک اتاقک تاریک تشکیل شده که بر جدارهای آن یک عدسی محدب با فاصله کانونی ثابت قرار دارد. در جدار مقابل این عدسی فیلم و بین فیلم و عدسی دیافراگم وجود دارد. علاوه بر این دوربین به دستگاه تنظیم فاصله (مسافت یاب نوری)، شاتر یا بندان ، نورسنج (طیف سنج نوری) و منظره یاب مجهز است.
طرز کار دوربین عکاسی
در هنگام عکسبرداری عدسی دوربین را جلو و عقب می‌بریم تا آنکه در منظره یاب تصویر واضحی از جسم مورد نظر دیده شود. در این حالت تصویری حقیقی و معکوس می‌تواند روی فیلم تشکیل شود که با فشار دکمه دیافراگم باز می‌شود و نور در مدت مشخص به فیلم می‌رسد و تصویر جسم را روی آن بوجود می‌آورد.
img/daneshnameh_up/9/97/CAMERA.GIF




فیلم عکاسی
فیلم عکاسی به گونه خاصی تهیه شده است یعنی آنکه مواد شیمیایی خاصی در بر دارد که نور می‌تواند بر آنها اثر بگذارد و تصویر خارجی بر آن نقش ببندد. یکی از بهترین روشهای عکسبرداری (نورنگاری) ، آشکارسازی تابش بوسیله دانه‌های املاح هالوژنی نقره است. چرا که برای حساس کردن یک بلور هالوژنی نقره تنها چند فوتون کافی است. پس از آنکه یک فیلم نور دهی شد، مقدار تیرگی حاصل در یک خاص به عوامل زیر بستگی دارد:


    تابندگی به منظور نور دهی
    طول موج تابش
    مدت زمان نور دهی
    شرایط ظهور فیلم

مکانیزم ضبط تصویر روی فیلم
انرژی لازم برای تبدیل برومور نقره یا یدور نقره به نقره عنصری از ماده شیمیایی مورد استفاده در فرآیند ظهور فراهم می‌شود. پیش از ظهور اطلاعات بصورت یک تصویر نهان به شکل دانه‌های حساس شده روی شیشه یا فیلم ذخیره شده است. از ظاهر کردن فیلم یک تصویر منفی( نگاتیو) بدست می‌آید. نگاتیو یعنی خلاف آنچه در صاحب تصویر دیده می‌شود. پس بنابراین قسمتهای روشن صاحب تصویر بر روی فیلم تیره می‌افتد و برعکس قسمتهای تیره آن بصورت روشن نقش می‌بندد.

چون دانه‌های املاح هالوژنی نقره به تنهایی فقط به نور آبی و نور فرا بنفش نزدیک حساسند، باید مواد رنگی یا رنگیزه‌هایی به آنها افزوده شود تا تابش بخشهای دیگر بیناب را جذب کنند و برای حساس کردن دانه‌ها ، مسیر فراهم آورند. فیلمهای فرو سرخ هم موجودند، ولی باید با مراقبت ویژه نگهداری شوند. چون به سبب حساسیت به گرما خیلی زود آسیب می‌بینند.
چاپ عکس
در مرحله چاپ فیلم ، عکس مثبت ( پوزیتیو) بدست می‌آید. پوزیتیو یعنی تصویری که درست مانند خود صاحب تصویر است. برای تهیه عکس مثبت ، فیلم را بر روی کاغذ مخصوصی قرار داده ، سپس از روی آن نوری را عبور می‌دهند. در نتیجه قسمتهای تیره فیلم بر روی کاغذ ، روشن و قسمتهای روشن آن نیز تیره چاپ می‌شود. چنین تصویری درست مطابق همان شخص یا چیزی است که قبلا با دوربین عکس آنها را بصورت نگاتیو برداشته بودیم.

منبع:

دانش رشد

عکاسی از دید فنی

بسیاری از ترکیبات شیمیایی وجود دارند که در مقابل نور حساس‌اند، یعنی در برخورد با پرتوهای نورانی تغییر می‌کنند. برخی از این ترکیبات ، به ویژه هالیدهای نقره (مانند کلرید ، برمید ، یدید) می‌توانند تصاویر را بر روی کاغذ عکاسی بارداری در آتلیه عکاسی سویل استودیو تثبیت کنند. مجموعه فرایندهایی را که بر پایه این گونه خواص قرار دارند، اصطلاحا عکاسی می‌نامند.
تاریخچه
عکاسی که ما امروزه به آن آشناییم، توسط یک فرد کشف نشده است. بلکه نتیجه تلاش بسیاری از شیمیدان‌ها است. آغاز آن به سال 1727 میلادی برمی‌گردد. در آن سال شولز مشاهده کرد که مخلوطی از نیترات نقره و گچ در مقابل نور تیره می‌شوند. در دهه 1830 یک فرانسوی به نام لویی واگر تصادفا کشف کرد که برای ظهور یک تصویر ، از یک ورقه مس پوشیده شده از نقره که به وسیله بخار ید حساس شده باشد، می‌توان استفاده کرد. این نوع تصویر که به تصویر داگری معروف شد، در نتیجه شستشوی صفحه با محلول غلیظ نمک به دست آمد و حالت تثبیت دائمی داشت، از اواسط قرن نوزدهم جنبه عمومی پیدا کرد.
سیر تحولی و رشد

    در سال 1839 واگر ضمن بررسی‌های بیشتر دریافت که برای برداشتن هالیدهای نقره نور نامرئی باقیمانده برروی فیلم یا صفحه عکاسی باید از محلول تیوسولفات سدیم استفاده کرد که با نمکهای نقره ، تیوسولفات نقره محلول در آب که قابل شستشو با آب است تولید می‌کند (این واکنش توسط هرشل بیست سال قبل از آن کشف شده بود). فرایند پیشنهادی واگر موجب شد تا بتوان در کمتر از یک دقیقه عکس را ثابت کرد.<br><br>
    در سال 1841 یک انگلیسی بنام ویلیام تالبوت استفاده از فرایند تازه‌ای را اعلام کرد. این فرایند شامل تهیه کاغذ حساس در مقابل نور به وسیله یدید نقره است. عکس را بر روی این نوع کاغذ به وسیله اسید گالیک می‌توان ظاهر کرد. تصویر بدست آمده دقیقا برعکس وضعیت شیئی است که از آن به دست می آید (یعنی نواحی روشن آن تیره و نواحی تیره آن روشن ظاهر می‌شود عکس منفی). این تصویر منفی اگر بر روی یک کاغذ حساس عکاسی قرار داده شود و پس از قرار گرفتن در مقابل نور ظا هر شود عکسی مثبت که با وضعیت اولیه شیئی مطابقت دارد (تصویر مثبت) را می‌دهد.<br><br>
    با وجود اینکه زمان لازم در فرایند تالبوت کمتر از فرایند داگر است، اما تصاویر به دست آمده چندان واضح نیست. آشکار است که برای رفع این نارسائی باید با روش مناسبی هالیدهای نقره را بر روی یک جسم شفاف تثبیت کرد. این کار در آغاز به وسیله سفیده تخم مرغ بر روی شیشه انجام می‌گرفت و تصویرهایی نسبتا روشن بدست می‌آمد. اما این تصویرها به آسانی آسیب پذیر بود. سر انجام در سال 1871 این مشکل توسط یک عکاس آماتور و فیزیکدان به نام مادوکس بدین صورت از میان برداشته شد که وی امولسیون ژلاتینی از نمکهای نقره را بر روی شیشه یا کاغذ عکاسی تثبیت کرد.

اختراع دوربین کداک
در سال 1887 ایستمن دوربین کداک را نوآوری کرد که در آن یک فیلم پلاستیکی (نیترات سلولز) آغشته به امولسیون ژلاتینی به کار گرفته شده و با آن فیلم می‌توانستند یک صد عکس بگیرند. اما اشکال این کار در آن بود که فیلم را همراه با دوربین می‌بایست به مرکزی که مراحل ظهور و ثبوت عکس در آنجا انجام می‌گرفت، بفرستند. از آن زمان به بعد بود که فن عکاسی وارد مرحله نوینی شد.
مراحل ظهور فیلم
با توجه به اینکه هالیدهای نقره تنها مواد حساس در مقابل نور می‌باشند، از این رو منحصرا از آنها به عنوان تولید کننده موثر تصویر استفاده می‌شود. یک فوتون تنها در برخورد با دانه‌های هالید نقره یک بسته با حداقل چهار اتم نقره تولید می‌کند. میزان این تاثیر در مجاورت یک معرف احیا کننده مناسب (ظاهرکننده) می‌تواند میلیونها بار افزایش یابد. هرچه تعداد اتمهای نقره دریک دانه بیشتر باشد، سرعت واکنش مواد شیمیایی فیلم در تماس با ظاهر کننده‌ها بیشتر می‌شود. این واکنش‌ها در واقع ، احیای یون نقره است. عواملی مانند دما ، غلظت ظاهر کننده ، PH و مجموعه تعداد هسته‌ها در هر دانه ، زمینه ظهور و میزان نقره آزاد ، در امولسیون فیلم نقش دارند.

منبع:

دانش رشد