چهار باید و سه نباید در مُد نوردهی دستی دوربین قسمت آخر

همچنین، هنگامی که از حساسیت خودکار استفاده می کنید، ارزشش را دارد که چک کنید آیا دوربین به شما اجازه تنظیم مقدار ماکسیمم (بیشترین ایزویی که حساسیت خودکار می تواند انتخاب کند) را می دهد و در نتیجه از حساسیت های بالاتر که نویز را افزایش می دهند اجتناب می کنید. به طور مشابه در شرایط بسیار تاریک این امکان را به شما می دهد که از مقادیر بالاتری استفاده کنید.
اگر شرایط نوری تغییر کرد تنظیمات را عوض کنید
[مد نوردهی دستی دوربین]

وقتی سرعت شاتر، دیافراگم و حساسیت را به طور دستی تغییر میدهید، لازم است دقت کنید که با تغییر در شرایط نوری تنظیمات دوربین را به طور متناسب تغییر دهید. به نوار مقیاس نوردهی (exposure level) دقت کنید، چراکه تغییرات شرایط نوری را نمایش می دهد و هشدار می دهد که باید نوردهی را تغییر دهید.
روشنایی سوژه را فراموش نکنید
[مد نوردهی دستی دوربین]

هنگامی که از یک سوژه بسیار روشن یا تاریک در مُد نوردهی خودکار یا نیمه خودکار عکاسی می کنید از جبران نوردهی (exposure compensation) استفاده می کنید تا از نوردهی صحیح اطمینان حاصل کنید. هنگامی که از مُد نوردهی دستی استفاده می کنید، لازم است بر اساس شرایط نوری موجود خودتان تنظیمات مورد نیاز را اعمال کنید.

در حالتی که سوژه بسیار روشنی دارید، ممکن است لازم باشد تنظیمات نوردهی ای را انتخاب کنید که شاخص مقیاس نوردهی به سمت مثبت برود که نمایانگر نوردهی بیش از حد است. در عین حال در عکاسی از سوژه های بسیار تاریک، لازم است تنظیماتی را انتخاب کنید که شاخص مقیاس نوردهی در سمت منفی قرار بگیرد.
تنها از نورسنجی ماتریسی (evaluative/matrix/multi-pattern) استفاده نکنید
[مد نوردهی دستی دوربین]
 آتلیه بارداری در کرج
زیبایی مُد نوردهی دستی در اینجاست که می توانید کنترل کاملی بر روی روشنایی عکستان داشته باشید و گاهی بهتر است از نورسنجی نقطه ای (spot metering) یا نورسنجی با تمرکز روی میانه (center-weighted) به جای نوررسنجی ماتریسی دوربین (evaluative/matrix/multi-pattern) که برای مقاصد عمومی است، استفاده نمایید.
عکاسی نوزاد
نورسنجی نقطه ای به ویژه زمانی کاربردی تر است که بخواهید نورسنجی را بر اساس قسمت کوچکی از صحنه انجام دهید.

درحالیکه نقطه نورسنجی روی سوژه قرار دارد، دکمه شاتر را تا نیمه فشار دهید تا نورسنج فعال شود و تنظیمات نوردهی را اعمال کنید تا زمانیکه که شاخص، نوردهی صحیح را نشان دهد.

حال، اگر شرایط نوری ثابت باشد، می توانید هرگونه جا به جایی شاخص روی نوار مقیاس نوردهی را نادیده گرفته و با اطمینان از اینکه نورسنجی بر اساس سوژه اصلی انجام شده، عکاسی کنید.

به خاطر داشته باشید که مانند نورسنجی ماتریسی، در نورسنجی نقطه ای هم باید روشنایی سوژه را در نظر بگیرید.
از اینکه نورسنجی انجام شده توسط دوربین را تغییر دهید هراس نداشته باشید
[مد نوردهی دستی دوربین]

همانطور که قبلا اشاره کردیم، اگر صحنه روشن تر یا تاریک تر از معمول است، لازم است تنظیمات نوردهی را تغییر دهید به این معنی که تنظیماتی را اعمال کنید که دوربین فکر می کند اشتباه است و شاخص را به سمت چپ یا راست مقیاس نوردهی می برد.

اتفاق مشابه زمانی می افتد که بخواهید عکستان روشن تر یا تاریک تر از میزان واقعی باشد، مقادیر نوردهی را طوری تنظیم کنید که شاخص مقیاس نوردهی به سمت چپ یا راست متمایل شود.

منبع:

لنزک

چهار باید و سه نباید در مُد نوردهی دستی دوربین قسمت اول

مُد نوردهی دستی (M) دوربین انتخابی ایده آل برای داشتن کنترل همزمان عمق میدان و ماتی حرکت (motion blur) است، به این دلیل که می توانید بطور دستی سرعت شاتر و دیافراگم را تنظیم کنید. ممکن است در عکس های اولی که از این روش استفاده می کنید اندکی دلهره داشته باشید، اما ما برایتان مجموعه ای از بایدها و نبایدهایی که بایستی رعایت کنید را تدارک دیده ایم که می توانید در ادامه این مطلب مطالعه نمایید.
تعادل ایجاد کنید
[مد نوردهی دستی دوربین]

هنگام استفاده از مُد نوردهی دستی برای اولین بار، ممکن است به صورت طبیعی به جهت شارپ کردن همه قسمت های عکس از دیافراگم کوچک و برای فریز یا ثابت کردن حرکات از یک سرعت شاتر خیلی سریع استفاده کنید.

با اینکه ممکن است این کار در برخی موارد مناسب باشد، اما باعث می شود همه عکس هایتان شبیه هم شوند و اگر روشنایی محیط به اندازه کافی نباشد مجبور خواهید شد حساسیت سنسور (ایزو – iso) را بالا ببرید که منجر به افزایش نویز عکس هایتان خواهد شد.

در عوض، به دقت به مقدار عمق میدان مورد نیاز برای هر عکس و سرعت شاتر مناسب برای داشتن عکس های شارپ و اجتناب از لرزش دست فکر کنید. این کار باید شما را قادر سازد تا ایزوی مناسبی انتخاب کنید.
به نوار مقیاس نوردهی نگاهی داشته باشید
[مد نوردهی دستی دوربین]

عکس فوق نوار مقیاس نوردهی را نشان میدهد و شاخص به نشانه نوردهی صحیح روی عدد ۰ قرار گرفته است.
[مد نوردهی دستی دوربین]

با اینکه این حالت، مُد دستی نامیده می شود، شما در تنظیم نوردهی کاملا به حال خود رها نشده اید. دوربین شما برای راهنماییتان یک مقیاس نوردهی (exposure level) دارد. این قابلیت در فرم های مختلفی وجود دارد، اما در کل بازه نوردهی را نشان می دهد که معمولا ۲ یا ۳ پله بالاتر و پایین تر از آنچه دوربین باور دارد نوردهی صحیح است، می باشد.

اگر دیافراگم، سرعت شاتر و حساسیت سنسور به گونه ای تنظیم شده باشد که نوردهی خارج از این بازه قرار بگیرد، دوربین جهت «خطا» را به شما هشدار خواهد داد.
[مد نوردهی دستی دوربین]
 عکاسی نوزاد و کودک
اگر به عنوان مثال، دوربین می گوید که صحنه دچار نوردهی ناکافی خواهد شد (معمولا توسط یک پیکان و به سمت علامت منفی)، شما لازم است دیافراگم را بازتر کنید یا زمان نوردهی را افزایش دهید و یا ایزو را بالا ببرید (یا ترکیبی از ۲ یا ۳ مورد) تا نوردهی را به بازه برگردانید. آتلیه بارداری غرب تهران
کنترل ایزو را به دست بگیرید
[مد نوردهی دستی دوربین]
​
سه المان، میزان نوردهی را کنترل می کنند: سرعت شاتر، دیافراگم و حساسیت سنسور (ایزو). هنگامی که شرایط نوری تغییر می کند بهتر است حساسیت سنسور را بر روی حالت خودکار تنظیم کنید تا دوربین آن را تعیین کند و شما بیشتر بر روی شاتر و دیافراگم تمرکز کنید.

با این حال، دوربین این مقدار را طوری انتخاب می کند که نوردهی صحیح ایجاد شود. اگر می خواهید عکستان روشن تر یا تیره تر باشد لازم است این مقدار را دستی تغییر دهید.

منبع:

لنزک

۳ راه برای کنترل میزان نوردهی

 در مطلب امروزبه شما ۳ روش برای کنترل میزان نوردهی را خواهیم گفت. استفاده از حالت عکاسی دستی، دکمه AE-L و جبران نوردهی.
۱
استفاده از حالت عکاسی Manual ( دستی )
[کنترل میزان نوردهی]

در هر یک از حالت های تشخیص خودکار نوردهی، دوربین نوردهی را برای هر عکس به صورت خودکار تغییر می دهد.

اما خیلی شرایط وجود دارد، مانند عکاسی در استدیو، که می دانید شرایط نوری تغییر نمی کند و نمی خواهید که دوربین با هر عکس تنظیمات را تغییر دهد و مزاحم کار شما شود.

اگر نوردهی مناسب برای عکس را می دانید، می توانید از حالت M دوربین استفاده کنید. با این کار می توانید سریعتر عمل کنید و دوربین مزاحم کار شما نمی شود.
۲
استفاده از دکمه AE-L
[کنترل میزان نوردهی]

گاهی اوقات می توانید با نورسنجی در کادری خاص، و سپس تغییر دادن کادر به آن شکل که می خواهید عکس بگیرید و سرعت عکاسی را بالا ببرید. دکمه AE-L در پشت دوربین برای همین قرار داده شده.
آتلیه بارداری شرق تهران
برای گرفتن عکس ضد نور در زمان طلوع خورشید، می توانید دوربین را رو به آسمان بگیرید، دکمه AE-L/AF-L را فشار دهید و نگه دارید تا نوردهی بر روی آسمان انجام شود و سپس با تغییر دادن کادر آنطور که می خواهید عکس بگیرید. با این کار وقتی عکس می گیرید نوردهی بر اساس آسمان انجام شده، بدون توجه به کادری که برای عکاسی انتخاب کرده اید.عکاسی نوزاد در خانه
۳
استفاده از قابلیت جبران نوردهی – EV Compensation
[کنترل میزان نوردهی]

نورسنج دوربین ها با نور های بازتاب شده از سوژه به سمت دوربین کار می کنند، و بعضی سطوح نور بیشتری از خود بازتاب می دهند. اما دوربین، فرض را بر این می گیرد که همه چیز مانند یک سطح خاکستری رنگ نور را بازتاب می دهد.

این بدین معناست که شما باید برای عکاسی از سوژه های روشن جبران نوردهی را بالا ببرید و برای عکاسی از سوژه های تاریک تر جبران نوردهی را پایین بیاورید تا در عکس نور طبیعی ای داشته باشید.

منبع:

لنزک

انتخاب دوربین عکاسی ، یک انتخاب سرنوشت ساز قسمت آخر

۵. سایز و وزن

تعداد زیادی از عکاسان، DSLR خود را به‌دلیل وزن زیاد کنار می‌گذارند. حتی بعضی از آن‌ها لنزهای گران‌قیمت تله فوتو را تنها برای شکایت از وزن زیادشان می‌خرند. با کمی محاسبه متوجه می‌شوید DSLR-ها دو برابر سنگین‌تر از دوربین‌های بدون آینه و ۴۰ درصد حجیم‌تر از آن‌ها هستند. در سفرهای دور بیشتر متوجه این موضوع می‌شوید.

اما با پیشرفت در فناوری می‌توانید به مکان‌هایی بروید که با دوربین نمی‌توانستید بروید. دیگر نیازی نیست وسایل مهم خود را پشت سر بگذارید. به همین دلیل است که سه‌پایه‌های فیبر کربنی به اولویت بسیاری از عکاسان تبدیل شده‌اند. این سه‌پایه‌ها سبک‌تر از مدل‌های آلومینیومی هستند. اگر از این سه‌پایه‌ها همراه‌با یک دوربین سبک‌ استفاده کنید، می‌توانید به هر نقطه‌ی دلخواه خود بروید.
۶. آشنایی

۱۵ سال پیش در بسیاری از مجلات عکاسی، کارشناسان از مزیت دوربین‌های آنالوگ و فیلم نسبت‌به دوربین‌های دیجیتال صحبت می‌کردند. دیجیتالی‌ شدن دوربین‌ها و اتفاقات پس از آن یکی از بزرگ‌ترین تحولات تاریخ عکاسی را رقم زد. با وجود محدودیت‌های اولیه، پردازش تصویر دیجیتال راه خود را پیدا کرد و درنهایت توانست نظر بسیاری از مخالفین را جلب کند.

بااینکه تحولات فعلی تجهیزات دوربین به‌اندازه‌ی آن زمان چشمگیر نیست اما هنوز افراد بسیاری در مقابل تغییر مقاومت می‌کنند.

به‌گفته‌ی جورج برنارد شاو:

    پیشرفت بدون تغییر غیرممکن است و افرادی که نمی‌توانند ذهن خود را تغییر دهند، نمی‌توانند هیچ چیز را تغییر دهند.

اگر هرگز از دوربین بدون آینه‌ی مدرن استفاده نکردید، از تغییر استقبال نکرده‌اید، به یک فروشگاه دوربین در نزدیکی خود بروید و به بررسی این دوربین‌ها بپردازید. برای پی بردن به مزایای این نوع دوربین باید یک تجربه‌ی واقعی داشته باشید و تنها به خواندن مقاله‌ها اکتفا نکنید.عکاسی بارداری
۷. دوام و کیفیت باتری

وقتی بحث طول عمر باتری مطرح می‌شود، DSLR-ها گوی سبقت را می‌دزدند. درحالی‌که یک باتری DSLR یک روز کامل را به‌اندازه‌ی ۱۰۰۰ شات عکس دوام می‌آورد، یک دوربین بدون آینه برای این میزان عکس تقریبا به سه باتری نیاز دارد. راه‌حل واضح، حمل چند باتری زاپاس است اما دوربین‌های بدون آینه باید این اشکال را برطرف کنند. دلیل این مشکل، نیاز بالای EVF به توان باتری است. در حال حاضر باتری یکی از نگرانی‌های عمده‌ی تولیدکنندگان دوربین‌های بدون آینه است.
آتلیه عکاسی
اگر به‌دنبال دوربینی مقاوم دربرابر آب‌وهوا هستید در هر دو نوع دوربین (DSLR و بدون آینه) می‌توانید دوربین دلخواه خود را پیدا کنید. برای داشتن یک دوربین مستحکم و مقاوم دربرابر آب‌وهوا لازم است لنزها هم به همین اندازه مقاوم باشند. این نوع ساختار در دوربین‌های حرفه‌ای DSLR دیده می‌شود. لنزهای ضدآب معمولا نسبت به لنزهای معمولی گران‌تر و سنگین‌تر هستند. سونی، فوجی و المپوس هم مدل‌هایی دارند که دربرابر ترشح، غبار و انجماد مقاوم هستند.

۸. صرفه‌جویی در هزینه‌ها

آیا ویژگی تثبیت تصویر (image stabilization) را بخش مهمی از عکاسی می‌دانید؟ در یک دوربین DSLR این ویژگی با هزینه‌ی زیادی همراه است. لنزهای مجهز به این ویژگی اغلب صدها دلار گران‌تر از لنزهای معمولی هستند. شاید یک روش مقرون‌به‌صرفه، استفاده از دوربین با image stabilization تعبیه‌شده باشد. این ویژگی روی هر لنز جواب می‌دهد و امکان ثبت تصاویر شفاف در سرعت‌های ۱/۱۵ یا کندتر را می‌دهد.

از این ویژگی می‌توان در شرایط نور کم حداکثر استفاده را کرد. برای مثال تنظیمات مناسب برای عکاسی از یک فضای داخلی بدون سه‌پایه، تقریبا ۱/۱۲۵، f/4 و ایزو ۶۴۰۰ باشد. همان عکس را می‌توان با IS تعبیه‌شده با تنظیمات ۱۵/۱، f/4 و ایزوی ۸۰۰ ثبت کرد. نویز در ایزوهای پائین‌تر رایج نیست و با این تنظیمات یک تصویر نسبتا شفاف خواهید داشت. این ویژگی می‌تواند بخش دیگری از مشکلات روزانه‌ی عکاسان را حل کند.
منبع:

عکاسی

انتخاب دوربین عکاسی ، یک انتخاب سرنوشت ساز قسمت دوم

۳. اندازه‌ی حسگر دوربین

عمق میدان هر فرمت در تنظیمات یکسان گشودگی دیافراگم و فاصله‌ی کانونی، بسته‌به اندازه‌ی حسگر متفاوت است. برای مثال یک دوربین فول‌فریم در f/2.8 پس‌زمینه را به‌شدت از فوکوس خارج می‌کند. این ویژگی برای کاهش انحراف و جلب‌توجه به سوژه مناسب است. برای دستیابی به نتیجه‌ی مشابه روی یک حسگر APS-C باید دیافراگم را تا f/1.8 باز کنید.

در دوربین‌های میکرو چهارسوم به f/1.4 نیاز دارید. این تنظیمات، دستیابی به عمق میدان کم در دوربین‌های فول فریم را آسان می‌سازد. باتوجه‌به این مسئله، کاربران میکرو چهارسوم می‌توانند با لنزهای سریعی مثل فوخلندر ۴۲.۵ میلی‌متری با f/0.95 به نتایج مشابهی برسند.

سنسورهای بزرگ در عمق‌میدان‌های کم، عملکرد بسیار خوبی دارند اما در عمق میدان بالا، کار کمی دشوارتر است. عمق میدان هم‌ارز با f/5.6 دوربین میکروچهار سوم، در دوربین APS-C برابر با f/8 و در دوربین فول‌فریم برابر با f/11 است. این یعنی کاربر دوربین میکرو چهارسوم با یک الی دو درجه اف استاپ بیشتر می‌تواند به یک فوکوس شفاف از نزدیک به دور برسد. در نتیجه، نیازی نیست برای رسیدن به کیفیت تصویر مناسب، لزوما ایزو بالا باشد. برای پی بردن به تأثیر اندازه‌ی حسگر برای نوردهی و عمق میدان‌ یکسان در هر سه دوربین به مثال ذیل توجه کنید.

میکرو چهار سوم: ۱/۱۲۵، f/5.6، ISO 200
APS-C: 1/125، f/8، ISO 400
فول فریم: ۱/۱۲۵، f/11، ISO 800

به‌طورکلی، سنسورهای بزرگ‌تر (به همین ترتیب تعداد پیکسل‌های بیشتر) با قربانی کردن عمق میدان، جزییات بیشتری را نمایش می‌دهند. از سوی دیگر اگر به‌دنبال عمق میدان بیشتر هستید، در سنسورهای بزرگ‌تر امکان قربانی‌شدن وضوح یا رزولوشن تصویر وجود دارد.

۴. قابلیت ها و عملکرد

حتی فناوری ابتدایی‌ترین دوربین‌های بدون آینه هم به‌گونه‌ای است که می‌تواند همتایان DSLR خود را قدیمی جلوه دهد. البته تنها وزن، ملاک این برتری نیست و می‌توان به امکانات سودمند متعددی اشاره کرد. برای مثال، دیگر لازم نیست برای بررسی تصاویر روی LCD از سایه‌ی یک درخت کمک بگیرید. کیفیت EVF (ویوفایندر الکترونیکی) در دوربین‌های بدون آینه موجود در بازار، شگفت‌انگیز است.

کیفیت EVF در این دوربین‌ها مانند استفاده از live view است با این تفاوت که نور خورشید تأثیر بر صفحه‌ی نمایش نخواهد داشت. همچنین بدون نیاز به برداشتن چشم از ویوفایندر می‌توانید فوکوس و اکسپوژر را بررسی کنید و درعین‌حال تنظیمات هیستوگرام، هشدار هایلایت و تنظیمات اکسپوژر را ببینید.

کار با فوکوس دستی برای بزرگنمایی تصویر در ویوفایندر و افزایش فوکوس، ساده یا دقیق نیست. با تنظیم شاتر می‌توانید برای ثبت حرکت آماده شوید. با تنظیمات شاتر می‌توان زمان تنظیمات دوربین را کاهش داد و به حفظ فوکوس سوژه کمک کرد. بسته‌به مدل دوربین، امکاناتی مثل نوردهی مضاعف، شاتر الکترونیکی بی‌صدا، تصحیح keystone (اثر keystone به اعوجاج یک تصویر گفته می‌شود که به‌دلیل نگاشت آن روی یک سطح زاویه‌دار ایجاد می‌شود، برای مثال باعث می‌شود یک مربع به شکل ذوزنقه به نظر برسد)، live time، تایم لپس (به روشی که تکرار چند فریم در یک فریم قرار می‌گیرد)، فوکوس خودکار صفحه‌ی نمایش لمسی و وای‌فای در آن تعبیه شده است. همین امکانات کوچک درکنار هم می‌توانند به یک تجربه‌ی عکاسی لذت‌بخش کمک کنند.آتلیه بارداری
بهترین آتلیه نوزاد
EVF دوربین‌های بدون آینه، مزیت بزرگی برای رسیدن به یک عمق میدان مناسب است. با نگاه کردن به ویوفایندر و تغییر گشودگی دیافراگم، یک نمای زنده از نحوه‌ی تغییر عمق میدان تصویر خود مشاهده می‌کنید. به این صورت می‌توانید برای هر عکس تنظیمات موردنظر و منحصر‌به‌فردی را انجام دهید. بعضی از DSLR-ها مجهز به یک دکمه‌ی پیش‌نمایش DOF هستند اما عملکرد آن‌ها از ایده‌آل دور است. با این روش، صفحه‌ی نمایش بسیار تاریک می‌شود و به‌سختی می‌توانید سوژه‌ی موردنظر را مشخص کنید؛ اما EVF کل این فرایند را ساده‌ کرده است.
منبع:

عکاسی